Deel 22

"Hi" zegt Aaron. Judith begint te huilen dus geeft Rick haar aan Carl. Ze is gelijk stil, "het is goed om jullie te ontmoeten" zegt Aaron weer. Rick kijkt naar hem, hij vertrouwd het niet, "je zei dat hij een wapen had" zegt Rick. Maggie brengt hem het wapen en Rick doet hem in zijn riem. "Heb je iets van ons nodig?" Vraagt Rick. "Hij heeft een camp dichtbij" zegt Sasha. "Hij wilt dat we soort auditie doen" zeg ik er achter aan. Rick loopt iets naar voren. "Er is geen ander woord er voor maar auditie klinkt alsof je mee gaat doen aan een dansgroep" zegt Aaron met een kleine glimlach. Ik loop naar Daryl toe en ga voor hem staan. "Het is eigenlijk geen kamp, het is een gemeenschap. Ik denk dat jullie er allemaal wel bij passen" zegt Aaron. Rick vertrouwt hem niet echt maar luistert wel, "ik snap dat jullie niet willen komen, ik had het zelf ook niet gedaan voordat ik wist dat alles echt was" zegt Aaron weer. Ik zucht en kijk even rond. Zo te zien vertrouwt niemand hem. "Uhm Jade, kan je Rick mijn tas geven. In het voorvakje zit een envelop" zegt Aaron. Ik loop naar Rick toe met zijn Ruttes en geef het over. Rick zet de tas op de grond en maakt het voorvakje open. Hij pakte de envelop er uit en ik kijk mee wat er in zit. Het zijn foto's van het gemeenschap. "Er is geen manier om jullie over te halen om mee te gaan naar onze gemeenschap dus nam ik deze mee" zegt Aaron. "Nobody gives a shit" zegt Daryl. Rick en ik kijken naar de eerste foto, we zien een muur met ijzeren palen. "Misschien" fluister ik tegen Rick en hij kijkt mij aan. "Uhm ja dat is de eerste foto, het is dat je veilig bent daarbinnen. Het is goed beveiligd" zegt Aaron. Aaron blijft doorpraten over zijn gemeenschap en Rick loopt naad voren. Hij geeft een stoot zijn zijn gezicht en Aaron valt op de grond. Ik kijk hem geschrokken aan en ik loop naar buiten. Ik kan niet geloven dat hij hem niet even rustig liet uitpraten. De deuren gaan weer open en daar staat Rick. "Jade, dit was zijn eigenbestwil" zegt Rick. Ik kijk hem aan, "Rick ik snap dat jij hem niet geloofd maar ik geloof hem wel. Hij ziet er te schoon uit. Hij heeft foto's van binnen en buiten dus als hij iemand was die hij niet zei dat hij was had hij die foto's niet mee kunnen nemen" zeg ik met een wat bozere stem. "Jade jij snapt het niet, ik wil jouw, Carl, Judith en de rest in veiligheid brengen maar ik weet niet of hij veilig is!" Bromt hij terug. Ik schud mijn hoofd en draai me om. "Ik denk dat ik maar even ga voor een paar dagen Rick, zeg maar gedag tegen Carl van mij" zeg ik teleurgesteld en ik loop weg. Rick pakt mijn arm. "Wat Rick! Wat! Als jij mij al niet vertrouwd is het maar beter dat ik weg ga of niet!" Brom ik naar hem. Rick kijkt mij aan, "Ik vertrouw jouw wel! Maar als je zo stom gaat doen om Aaron!" Bromt hij. Ik schud mijn hoofd weer, trek mijn hand weg en begin te lopen. Ik hoor Rick naar binnen gaan en de deur sluiten. Ik vermoorde een walker uit een omgevallen boom en ga even zitten. Ik dacht na, na alles wat ik met Rick hem, Carl, Judith, Daryl. Ik moet het wel weer verlaten. Daryl kwam naar buiten, "Jade?" Vraagt hij. Ik kijk niet. "Jade, wat is er. Die Aaron heeft het gewoon verdient" zegt hij. Ik zucht, "laat het maar Daryl. Het is al goed". Ik sta op en loop verder.

Na een paar uurtjes lopen ging ik maar eens op zoek naar Negan. Hij heeft weinig verteld over waar hij leeft of wat hij doet. Of hij goed of slecht is. Het was verwarrend dus ging ik maar op zoeken het bos voor zijn mannen. Het werd al langzaam donker dus ik ging een klein vuurtje maken wachtend op Negan. Na even had ik was stokken gevonden en dat om mij heen geplaatst zodat de walkers niet zouden komen. Uren later waren ze er nog steeds niet dus ik was in slaap gevallen.

Het was ochtend en ik moest verder zoeken. Ik liep de weg op en er kwam rond de middag een auto aan rijden. Ik had aan superlang gelopen dus mijn benen waren al een beetje verkreupeld. Ik was aan het nadenken over alles. Opnieuw. Het is allemaal zo krap, eerst met Negan die ik dan ineens tegen kom, daarna met Rick. Ik hoorde geluiden dus ik draaide mij om, het was een auto. "Wat doet een vrouw zoals jij hier nou alleen?" Vraagt een man in de auto. Ze stoppen en stappen uit. "Jij gaat met ons mee, nu" zegt hij weer. Ik draai me om en kijk hun aan, "alleen als je verteld voor wie jullie werken. Negan?". De mannen lachen, "nou dan zit je goed meisje!" Zegt hij. Ik loop op hem af, "beter is dit geen grapje anders ben ik niet meer zo lief" fluister ik in zijn oor. Simon lacht zachtjes "Ik ben Simon trouwens, jij?" Vraagt hij. Ik kijk hem aan, "dat merk je wel als we bij Negan zijn". Simon lacht weer. "Kom mannen, we gaan naar Negan toe!" Roept Simon tegen de rest. Ik loop naar de auto toe, "dames eerst" zegt een van de mannen. Ik stap in en de rest ook.

Na een paar minuten komen we bij een kamp uit. Het is groot. "We zijn er prinses" zegt Simon. We stappen uit en ik kijk rond. "Waar is Negan, het enige wat hier staat is een caravan. "Wacht maar" zegt een man. Ik draai me om naar de caravan en daar komt hij naar buiten lopen, het was Negan. Hij was opgeknapt. Hij zag er strakker uit, zijn haar zat netjes, zijn kleren waren veranderd in leer. "Zo zo zo Jade, terug gekomen? Het is leuk dat je hier bent. Ik wist het wel" zegt Negan. Ik kijk hem aan, "zijn dit jouw mannen Negan. Ik had anders van jouw verwacht" zeg ik terug. Hij lacht, "wat had je verwacht dan?" Vraagt hij. Ik lach, "ik dacht dat je ten eerste allang dood was, je mannen hebben mij pijn gedaan. Verminkt, ik heb een hele week slecht kunnen lopen door jouw mannen Negan" zeg ik een beetje boos en teleurgesteld. "Oh, dat is jammer. Maar ik heb nog nooit over jouw gepraat Jade. Wil je even mee komen naar mijn caravan." Zegt Negan. Hij loopt er al naartoe en ik volg hem. Toen we binnen stonden keek ik hem aan, "wat wilde je vertellen?" Vraagt ik. Hij gaat zitten, "nou ja zussie.. ik denk dat je het nu wel weet" zegt Negan.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top