Deel 11
De walkers begonnen ons langzaam te omsingelen en we konden er nog maar weinig aan doen. We stonden vast maar in de verte hoorde ik en auto, de gene die er daarna uit stapte was Andrea. Ze begon ons te helpen om walkers te vermoorden. We rende nog verder naar de muur toe, "denk aan het plan Jade!" Zegt Daryl terwijl ik dicht bij de muur sta. Ik schuif met mijn rug tegen de muur aan om niet op te vallen, je hoort de bewakers goed vanaf hier. Mijn wapen heb ik al helemaal klaar gemaakt voor als de bewakers aanvallen. Ik sluip nog verder naar de andere kant en klim de muur op. De bewakers hebben mij gezien en ze houden hun wapen op mij gericht want ze weten natuurlijk wie ik ben. Ik schiet ze allebei in mijn been. "Clear" roep ik naar Daryl en Andrea. Ze komen allebei aan rennen en we zijn binnen. "Okay Jade als jij dan gaat doen wat je moest doen gaan wij doen wat wij moeten doen" zegt Daryl. Ik knik en ren verder. Ik was natuurlijk opzoek naar de gouverneur maar ik kwam iemand anders tegen. "Hey moppie, nu al weer terug" zegt de eindige echte Merle. "Ga, je staat in mijn weg" brom ik. Merle lacht en hij stapt op mij af. Ik geeft hem een stoot in zijn gezicht en ren achter hem langs een straatje in waar het best wel donker is. Ik loop achteruit met mijn wapen gericht naar het licht. Ik werd gegrepen van achter en ik schik me dood dus ik draai me om en oud mijn hand bij mijn mes, ik kon het gezicht niet zien want het was erg donker. "Wie ben jij!" Zeg ik geschokken. "Herken je me niet meer Jade. Maar Jade, ik heb je gevolgd de laatste tijd en ik wil niet dat jij over mij praat. Niemand mag mij zien of herkennen totdat ik het zeg Okay. Je vriendjes mogen niets over mij weten" zegt de man. Ik knik en hij laat mij los. "Wel ben je nu hier mopppie, je kunt geen kant op!" Zegt Merle gemeen. Ik kon geen stap meer achteruit zetten dus ik zat vast. "Merle!" Roept iemand vanaf het plein. Merle draait zich om en loopt ernaar toe, ik loop stiekem achter hem aan. Ik kijk om het hoekje en ik zie een grote groep mensen staan met Merle en de gouverneur in het midden, "dus Merle, jij denkt dat wij niet weten dat jij en je vriendjes ons hebben verraden?!" Zegt de gouverneur. 2 mensen met zakken op hun hoofden werden de kring in geduwd, een bewaker haalt de zakken van hun hoofden af en het waren Daryl en Andrea.
Ik wilde op hun afstappen maar dan wist ik dat het fout zou gaan. "Dus misschien moeten jullie allemaal, hoe zal ik het zeggen. DOOD!" Zegt de gouverneur. Ze stribbelde alle drie tegen en ik kon het eigenlijk niet meer aanzien, ik stapte op hun af met mijn mes. "Laat. Hun. Los" zeg ik tegen de gouverneur. Hij lacht, "meer gezelschap". Ik moest ook maar alles proberen al was mijn instinkt om hem te doden. "Ik zal alles doen voor je, je helpen, maar dan ook echt alles. Maar alsjeblieft laat hun los" zeg ik. In Daryl zijn blik zie ik al dat hij het niet leuk vind. "Waarom zal ik, jij zal mij toch weer verraden Jade. Je had hier kunnen blijven maar mee jij koos hun over ons." Zegt de gouverneur. Ik trok mijn wapen en schoot een van de mensen die Merle vast hielden. Voor het eerst had ik een levend mens geschoten. Het deed pijn in mijn hart maar dierbare verliezen meer. Merle begon gelijk te vechten en Daryl en Andrea begonnen dat ook te doen terwijl ik achter de gouverneur aan ging. Hij rende een huisje binnen. "Jij denkt dat je hier mee weg komt jade" zegt hij. Ik kijk hem vuil aan, "nee maar jij denkt wel dat je met de dood van mijn broer weg komt!" Schreeuw ik terug uit pijn. "Oh jouw broertje, hij is zwak, en zwakke mensen hebben wij niet nodig Jade. In jouw zie ik kracht en haat, dat hebben wij wel nodig". Ik voelde woedde omhoog komen en ik realiseerde mij net pas dat dit ons huisje was, en daar in de hoek Alex gestorven was. Ik verrot van alles, ik wilde het niet meer. Iets in mijn hoofd draaide een knopje om waardoor ik niet meer mijn eigen was, ik voelde me anders. Sterker, groter. Ik rende op de gouverneur af met mijn mes. De gouverneur pakte mijn hand en ik duwde nog harder. Met mijn andere hand gaf ik een stoot in zijn gezicht, hij viel op de grond. Uit woedde bleef ik door slaan maar tranen rolde over mijn wangen. "Komop Jade, we moeten gaan".
Het was Daryl die mij mee getrokken had. Ik zag dat de rest er ook waren, Rick, Maggie, Glenn, Michonne. We rende naar buiten en we waren weer weg. We waren in het bos uitgekomen bij een weggetje die naar de gevangenis leid. We stopte om geen rede. Merle stond ergens verderop bij een boom met zijn mes te spelen. "Hij kan niet mee, hij heeft Michonne bijna vermoord en andere pijn gedaan" zegt Rick. Daryl kijkt hem aan, je ziet aan hem dat hij zijn broer niet wilt verlaten. Ik stapte van de rest af en liep naar Merle toe, ik zuchtte. "Kijk je bent gewoon een Asshole en dat weet je zelf ook wel maar je hebt wel voor mij gezorgd. Daar wilde ik je wel even voor bedanken" zeg ik. Merle lacht, "ja ik weet het. Kijk het spijt me wel een beetje voor dit allemaal, je bent niet zo slecht Jadel zegt hij terug. We glimlachen nog even en ik draai me om. Daryl loopt onze kant op. "Wat ga je doen?!" Zeg ik bezorgd. Daryl geeft geen kik maar hij loopt gewoon door met Merle. Ik kijk ze na en verroer me niet. "Komop Jade! We gaan weer" zegt Rick die een hand op mijn schouder legt. Ik draai me om en zucht, ik loop mee naar de auto en ik kijk Daryl en Merle nog 1 keer na.
We kwamen aangereden en Carl en Carol deden de hekken open. Ik sprong de auto uit en liep gelijk naar binnen. Carl rende achter mij aan, "waar is Daryl? Wat is er gebeurd?" Vraagt hij. "Niets, er is niets Carl. Gewoon weer een domme fout" zeg ik. binnen slijp ik mijn mes, het geluid klinkt akelig in mijn oren en ik denk de hele tijd al aan de man in het donker. Zijn stem kwam bekend voor en de woorden die hij gebruikte ook. Ik dacht nog goed na, SHIT HET WAS NEGAN!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top