Chapter 30
Lukas
"Ahhhhh.. Ohhhhhh, Yes! Yes! Ahhhh!"
Kumunot ang noo ko sa narinig. I was calling for Ken, pero ito naman ang bumungad sa akin. Kaaga-aga iyon na ang ginawa nila, baka hindi pa sila natatapos ah! Tsk! That boy has uncontrolable libido.
Sorry na lang siya pero he has to be stopped.
"KENJI!"I shout to catch his attention easily.
"What the fuck Lukas! Anong kailangan mo?! Don't you hear that I'm busy ahhhh shit!" Singhal niya. Kumunot lalo ang noo ko, they don't even stop kahit kausap niya ako. Tss! That boy.
"I need Anikka's clothes now!" I hissed, nagboses galit ako. Maybe I sound so demanding on that. I really need to be demanding, I need her clothes right now. Ayoko ng maulit yung nangyari kahapon. I don't want to expose her skin too much. Alam kong kasalan ko ito at labis kong pinagsisisihan kung bakit ko pa sinunod sila Ken na ipalit ang damit ni Anikka. Sana nakuntento na lang ako sa manang na pananamit niya at hinayaan isuot ang makakapal niyang glasses. Para sa ganoon walang makakakita ng ganda niya. Ako lang at tanging ako lang.
Maybe I am possesive right now. But she's my fiancee at walang malisya doon.
"Uhhhhh Lukas I need to finish this I'm not coming yet."
"I need it now! Be here in an hour or else I'll kill you!" Alam kong may sasabihin siya pero tinapos ko na yung tawag ko. Alam ko rereklamuhan lang niya ako.
Anikka
Medyo tinatamad pa akong bumangon, dahil ramdam ko pa rin ang antok hindi rin kasi ko makatulog ng maayos, pero pinilit ko pa rin, dahil kailangan kong makausap si Lukas.
Gusto kong magsorry sa kanya. I realized that I made him worried to me. Lumayo ako sa kanya at pumunta sa bench Nakipag-usap ba naman kasi ako sa hindi ko kilala. Alam kong dapat ay umalis na ako dahil hindi maganda ang pakiramdam ko sa lalaking foreigner na iyon kaya sumige pa rin ako na makipag-usap sa kanya.
Pagkabukas ko ng pintuan ay mukha ni Lukas ang bumungad sa akin. Tila maamo siya ngayon, wala na yung matalim niyang titig na labis kong kinatakutan kahapon.
Total nandito na rin siya ay marapat na sabihin ko na ang nais kong sabihin sa kanya.
"Lu------"
"Anikka, I have something to say." Mabilis niyang sabi, kaya napatigil ako. Tapos nakatingin siya sa aking mga mata na puno ng sinseridad.
"Mukhang may sasabihin ka rin yata you go first baby." Aniya, umiling ako.
"No, you first." Sabi ko.
" Ok if that's what you want." Bulong niyang sabi, tapos ay narinig ko siyang nagbuntong hininga.
"I'm so sorry for what happened yesterday baby, I'm just so worried."
"It's ok." Mabilis kong sabi. Wala naman akong dapat ikagalit, dahil naiintindihan ko naman na nais lamang niya ako protektahan.
"Do I scare you?" Aniya
"I scare you, nasaktan kita." Sabay hawak niya doon sa braso. Mas ramdam ko na yung sinseridad mula sa kanya, hindi lang sa tingin, pati na rin sa salita.
"Yeah med--" Natigil ako sa pagsasalita ng bigla niya akong niyakap. Wala sa loob kong niyakap ko rin siya pabalik.
Masyado ako ngayon naninibago kay Lukas, parang ang amo amo niya nitong mga nakaraang araw, well pwera yung nangyari kahapon. Naging sobrang mapag-alaga naman na siya. Ibang iba na talaga siya, hindi tulad ng noon na panay kamanyakan lang ang alam niya. Kaya pati ako naninibago naman na sa kanya, parang gusto ko lagi na ako naka-attach sa kanya. Parang nagugustuhan ko na nga siya eh, lagi na akong kinikilig sa kanya. This is not the normal me. Gusto ko na nga iumpog yung ulo ko sa pader, para bumalik na sa dati ang utak ko. I don't like this, I really don't, pero tila may sariling isip na itong katawan ko.
"Hey, let's eat" Natigilan ako sa kakaisip dahil doon,ngiti na lang ang sinagot ko at nagpahila na ako sa kanya papuntang kitchen.
Nakahain na doon ang pancakes, eggs and bacon, napangiti na naman ako, lahat ng gusto ko sa isang breakfast ay nandoon, bukod sa pagkain na nakahain ay may flower pa sa gitna.
Umupo na ako sa table, gusto kong iinstagram ngayong nasa harap ko, kaso wala naman akong phone at hindi ko alam kung saan na napadpad iyon, kasama na pati yung mga damit ko doon.
Ayoko naman na itanong sa kanya, parang nahihiya naman na ako, saka alam kong isasauli naman niya sa akin, tulad doon sa Honda Jazz ko.
"Hey, hindi ka ba kakain?" Napabalikwas ako, siyempre kakain naman ako. Kaso ayoko namang sirain itong pagkakaayos ng mga pagkain. Lukas did a very good presentation, yung pancakes nga may smiley doon sa ibabaw niya, para naman akong bata nito sa ginagawa niya.
Sinimulan ko ng galawin yung pagkain ko, tig-dalawang pancakes, bacon at isang itlog ang nakalagay sa plato ko, siya na rin ang naglagay ng mga pagkain doon sa plato ko.
having breakfast with him, though I am having breakfast with my family. Pero putya! iba ang nararamdaman ko, nandito na naman yung mga paru- parong tumutusok sa tiyan ko. Lalo pa at nakatitig din siya sa akin habang kumakain ako, tuloy parang naawkward akong sumubo ng pagkain.
Naubos ko rin yung pagkain sa plato ko ng lagyan niya muli iyon ng pancakes at bacon.
"Lukas, I'm full." Sabi ko, totoo naman kasi marami rin siyang nilagay sa plato ko kanina.
"Hindi halata baby, Ang payat mo so you should eat more." Aniya.
Nanlaki ang mata ko ng mas marami pa siyang nilagay kumpara sa dati, tatlong pancakes na ito ngayon sa bacon. Paano ko naman na mauubos ito, wala ng espasyo ang tiyan ko.
Wala rin akong choice kundi isubo iyon. Dahil kung ano anong paglalambing ang ginagawa niya sa akin. Hindi ko alam kung maiinis o matatawa ako kasi ang dami dami niyang alam, kesyo daw mas magandang mamatay ng busog kaysa sa gutom. Damn! Alam kong matagal pa akong kukunin, kaya hindi dapat akong pakainin ng ganito. Pero no choice eh, Pilit na pilit na akong kumakain, siguro ay may bump na yung tiyan ko pagkatapos nito.
Patuloy pa rin niya akong sinusubuan, nakalahati ko na yung pagkain, pero sa tingin ko ay hindi ko na kayang ubusin lahat.
"Hey Lukas!" Halos muntik ko ng mailuwa yung pagkaing kakasubo niya sa akin dahil sa gulat. How come na magkakaroon ng tao kung gayon kaming dalawa lang ni Lukas ang nandito, saka wala naman makakapasok dito dahil sigurado naman ako na nakasara pa yung nga pintuan.
"Damn you Ken! Hindi ka man lang kumatok!" Galit na wika ni Lukas. Tumingin lang ako doon sa lalakibg tinawag niyang Ken na naka-khaki pants at blue polo shirt. Gwapo rin siya at mas nagpagwapo sa kanya ng chinito niyang mga mata.
Nagpokus muli ako sa pagkain, kahit busog ako ay pinilit kong kumain. Kahit na gwapo nga ito, nahihiya pa rin ako sa presensya niya. Katulad ni Lukas ay siguradong womanizer din ito.
"Oh is this Anikka?" Sabay lapit niya sa akin. Nagulat kami ng inakbayan niya ako. Putya close ba kami para akbayan niya ako? Ibig ko nang hawiin yung kamay niya sa akin ng magsalita si Lukas.
"Get off your dirty hands over her." Nakita kong nakakunot ang noo ni Lukas at masamang nakatingin kay Ken. Ewan ko ba pero parang galit siya, dahil nakatiim ang panga niya,yung mata niya ay ganoon din nung makita niyang may kausap akong lalaking foreigner.
"Relax man! Hindi ko siya kukunin sayo! Bakit naman hindi mo sinabi na ganito kaganda ang nerd na ito." Aniya at tinitigan ako. Geez! This guy is giving me goosebumps. Gusto ko siyang palabasin dito, ayoko ang aura niya.
"Stop it you asshole, Anikka is for my eyes only, labas!" Saka niya tinulak si Ken palabas at kasama na rin siya doon.
Napakamot ako ng ulo, why Lukas is acting like this, he's too possesive, parang pagmamay-ari niya ako, though mag fiancee kami, pero hindi pa kami kasal, higit sa lahat hindi ako bagay para ariin. Saka hindi naman niya ako mahal para umasta siya ng ganito.
Lumabas ako ng kusina at doon muna ako sa kwarto ko magkukulong. Naiinis ako sa naiisip.
Natigilan ako ng may nakita akong babaeng nakaupo sa couch, kasama siguro ito ni Ken. Nilapitan ko ito.
"Hi" Bati ko sa kanya.
"Hello." Nahihiya niyang sabi. Tinitigan ko yung babae, mukha siyang mahinhin dahil sa amo ng mukha niya. Inosenteng inosente ang mukha niya na parang wala siyang ka-muwang muwang sa mundo.
"I'm Anikka and you?" Sabi ko, ayoko naman na iwanan siya dito at mag-isa lang siya. Saka para naman may makausap naman akong babae dito.
"I'm Angel, Friend of Ken." Nahihiya pa rin niyang sabi. Tumango lang ako. Pero its not convincing for me, friend? Imposible I think my relasyon din sila, baka fling siguro kaya nahihiya siyang sabihin sa akin.
Naging close din kami agad, magaan ang loob ko sa kanya at hindi naman siya mahirap kaibiganin. Palakwento din pala siya, halos di na nga ako makapagsalita dahil sunod sunod ang pagdaldal niya. Nag-aalala nga ako baka makalimutan niyang huminga, dahil sa sunod sunod ang mga sinsabi niya, walang preno. Doon ko rin nalaman na fling pala sila ni Ken, at lahat lahat ng meron na sa kanila.
" Ikaw, how about Lukas." Nanlaki ang mata ko doon. Ano namang ang ikukuwento ko ang mga kamanyakan niya. Tsk! Naging mabait naman din siya.
Unfair naman kung hindi ako magkwento, dahil siya ay halos ikwento niya lahat sa akin, ultimo yung may namamagitan na sa kanila.
Bumuntong hininga ako bilang bwelta. I will tell her from the start ng makilala ko siya. Madali lang naman sa akin iyon dahil magaan din ang loob ko sa kanya.
"I think Anikka, Lukas likes you."
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top