De afgelopen 2 maanden is Alec geen voedsel meer komen brengen. Ik had dorst en kon het bloed dat door de aderen van de stadsmensen strokmde ruiken. Mijn ogen waren, in plaats van goud, zwart.

Na een week lang op de deur gebonkt te hebben en te schreeuwen kwam Alec eindelijk, maar in plaats van een dier had hij een meisje vast. Hij gooide haar naar binnen en ze viel met een klap op de grond.

"Hoi" :fluisterde ik.

Het meisje stond snel op en klemde zich vast aan de deur.

"Wees niet bang ik die je niks" :zei ik terwijl ik een stap in haar richting deed. Dat was duidelijk geen goed idee want ze klemde zich nog vaster tegen de deur en keek angstig om zich heen. Ik ging een paar passen achteruit en zakte neer op het bed. Ze begon te gillen en te kloppen op de deur, maar dat gaf ze al snel op.

"Ik ben Bella" :zei ik.

"Ben je altijd zo vriendelijk tegen je lunch? " :snauwde ze. Ik grijnsde.

"Ik doe je niks. Dat beloof ik. We komen hier samen uit." zei ik vasbesloten.

Hey lezers,
ik zou graag weten wat jullie er van vinden. Laat je mening achter. Om te weten of jullie dit lezen stem dan even. Ik schrijf verder bij 3 votes.
Tank xx alvast
xx-