De eerste 4 uren verliepen vlotjes. Ik was steeds achteraan in de klas gaan zitten en het leek lsof niemand me opgemerkt had. De kantine zal lastiger worden. Ik duwde de grote klapdeur open en ik koos een tafeltje links achteraan. Zo onopvallend mogelijk liep ik er naar toe maar ik slaagde er niet in. Ik viel 2 keer over rugzakken en vervolgens schreeuwde ze naar me 'pas toch op vallende clown.' Ik wist dat een zakje met een clown op, dat charlie me deze morgen gegeven had, mijn leven in een hel veranderd had.

Ik was er eindelijk in geslaagd om aan mijn tafeltje te komen toen plots een meisje achter me stond. Het was Renesmee.

'Hey' : zei ik terwijl ze een stoel nam en bij me kwam zitten. We aten zwijgen. Ik was in gedachte verzonken toen Ashley luidruchtig bij ons aan tafel kwam zitte.

'hoii' gilde ze.

'Ash, kijk wie daar is!' : giegelde renesmee.

Ashley keek naar de deur en in de deuropening stond een groepje jongens. Ze hadden alle 5 zwart kort haar en een donkere huid. Een van hen herkende ik. De jongen van mijn droom. Ze kwamen naar onze tafel toe en ik begon lichtjes te hyperventileren.

De jongen van mijn droom ging naast Renesmee zitten en gaf haar een kus.

'Hey Jake' : glimlachte Ashley.

Jake heet hij. Nooit eerder gezien behalve in mijn droom dan.. Hij staarde mij aan en wou iets zeggen maar renesmee siste even en zette een nep lachje op.

'Hey Nessie' : zei Jake. 'ga jz even mee naar buiten? Renesmee keek even naar mij en Ashley en knikte toen instemmend.

Toen zaten we nog met 2aan tafel. We zeiden beide niks totdat Ashley zich over de tafel naar me toe boog.

'Vindt je het erg dat ik tegen Nessie gezegt heb dat je een v...'

'ssst': onderbrak ik haar. ' spreek het woord niet uit! En maakt niet uit.

Ze knikte en ging terug op haar stoel zitten.

Renesmee kwam terug en zei dat goede vrienden haar Nessie mochten noemen. Ik dus ook. :-) ze zei ook dat Jocob, die ze Jake noemt, niet op deze school zit maar op een reservaat in la push. En het laatste wat ze zei was dat zij half vampier was en dat ze het ooit nog zou uitleggen.

P.o.v Renesmee

De dag ging traag. Toen eindelijk de bel ging sprinte ik naar buiten,nam mijn fiets en ging naar huis.

'Pap! ' :gilde ik. 'paaapppp' hij antwoorde niet. Ik besefte pas dat hij er niet was toen ik alle kamers van het kleine huisje doorzocht had. Ik liep naar het grote huis en belde aan. Het duurde lang voordat iemand opendeed en ik werd steeds ongeduldiger. Ik wiebelde van het ene op het andere been toen Carlisle eindelijk de deur opendeed. Ik sprinte naar de woonkamer waar iedereen zat. Ook Edward was er.

'Wat is er Ness?' vroeg hij bezorgt.

'Ik moet jullie iets vertellen!'