CHAPTER 12

MAHIGIT ISANG BUWAN na ang nakakalipas pero hindi pa rin nagigising si Reign. Kinansela ko na rin ang pagpunta ng Stanford na naintindihan naman nina Mommy.

Last week lang rin ginanap ang aming pagtatapos na nauwi lang din sa iyakan. Si Jhiny, na naging matalik na kaibigan ni Reign ay minsang pumupunta sa Ospital para dumalaw.

Mabigat man din sa loob niya, pero kailangan pa rin niyang ipagpatuloy ang kaniyang pag-aaral sa siyudad gaya nang napag-usapan nilang dalawa.

She took up Computer Secretariat instead of taking BS-Mass Communication as her only way to give happiness to her friend when the time comes that she woke up from a deep slumber due to coma.

"Elijah, anak, kumain ka muna." Ani Tita Rhean sa akin pagkarating niya. Buong gabi kong binantayan si Reign dahil gusto kong ako ang unang makikita niya pag nagising na siya.

I sigh. "Mamaya na po, Tita. Hindi pa po ako nagugutom." Baling ko sa kaniya.

"Anak, hindi magugustohan ni Reign pag nalaman niyang nagpapagutom ka."

Namuo ang luha sa mata ko dahil sa sinabi ni Tita. It was true. Reign would always remind me to eat.

"M-mamaya nalang po Tita." Pinal kong sabi na ikinabuntong hininga niya.

Inabot ko ang kamay ni Reign at pinisil-pisil 'yun. "Reign..." napahikbi ako nang banggitin ang pangalan niya. "Gumising ka na, please. Hindi ko na kayang nakikita kang ganyan. Hindi ko na kaya..." mas lalong lumakas pa ang hikbi ko nang niyakap ako mula sa likod ni Tita Rhean.

NAGPAALAM na si Tita na uuwi ng bahay. Binilin din niyang pupunta ngayon si Kuya Ramses para may kapalitan ako sa pagbabantay.

Saka pa lang din ako nakakain nang kumalma ako mula sa pagkakaiyak.

Ngayon, hawak-hawak ko sa kamay ang Yearbook at nakatutok ang mga mata ko sa masayang larawan ni Reign habang nakasuot ng puting toga at cap.

She looked radiant and happy. I even remember what she had said to me that time.

'Road to college life na talaga tayo EJ... sobrang excited ko kasi sabay kaming mag-aaral ni Jhiny sa siyudad. Kaya hindi ako malulungkot pag umalis kana hehe.'

'Pati ano, gaya ng pangako mo, araw-araw tayong mag-uusap di ba? Kaya wag kang mag-alala. Magiging okay lang ako.'

Napayuko ako nang may tumulong luha sa mata ko. Ang bigat sa loob ko na makita siyang nakaratay sa kama at wala akong magawa para magising siya— maliban sa hintayin ang araw na imulat na niya ang kaniyang mata.

Bumukas ang pinto at sumilip doon si Kuya Ramses kasama si Ate Ana Beatriz bago pumasok.

"Kumusta bunso?" Bati ni Kuya Ram sa kapatid pagkapasok. "Gising kana, namimiss ka na namin ni Mama at Kuya Ry."

"Babe," pigil ni Ate Ana sa huli nang magsimula itong umiyak. "Please, hush."

"Hindi ko lang mapigilang hindi maiyak sa t'wing nakikita ko ang kapatid ko na hanggang ngayo'y hindi pa rin nagigising."

And those words hit my conscience to the core. And it pained me more. It pained me to the point that I want to hit myself hard.

"Elijah, pahinga ka muna. Kami na muna ang magbabantay kay Reign." Ani Kuya Ram sa'kin pagkaraan ng ilang minuto.

"Sige Kuya, dadaanan ko rin kasi ngayon si Mommy dahil may aasikasohin kami na mga papeles."

"Nasabi nga ni Rajah 'yun sa amin. Sige na baka kanina ka pa hinihintay ni Tita Lia."

Tumango ako sa kan'ya at naglakad palapit kay Reign.

"Aalis na muna ako ha? Babalik ako mamaya pangako. May kailangan lang akong gawin." Paalam ko at nag-iwan ng halik sa noo niya bago umalis.

NANGHIHINANG napasandal ako sa upoan ng kotse na sumundo sa akin pauwi ng bahay. Tinawagan ako ni Mommy at sinabing after lunch nalang kami magkita para makapagpahinga ako sandali.

Pagkarating ko sa bahay ay sinalubong ako ni Manang Belen.

"Hijo, tumawag ang Mommy mo... kumain ka muna bago maligo para makapagpahinga ka pagkatapos, okay?" Aniya habang inaakay ako papasok ng kusina.

"Opo Manang, salamat po."

Pinaghanda niya ako ng agahan bago siya pumanhik sa kwarto ko para ihanda ang aking panligo.

Tahimik lang akong nagsimulang kumain, kaunti lang din ang kinain ko dahil ngayon lang ako nakaramdam ng pagod at antok. May dumulog agad na kasambahay sa akin nang makatapos akong kumain at ito na ang nagligpit ng pinagkainan ko.

Umakyat na rin ako sa itaas at dumiretso ng closet para kumuha ng isusuot bago pumasok ng banyo. Nilubog ko sa tub na may maligamgam na tubig ang katawan ko. Napaungol pa ako nang makaramdam ng kaginhawaan.

Sandali lang din akong lumubog dun bago nagshower nang mabilis at nag toothbrush. Pagkabihis ay pabagsak na akong humiga sa kama ko at hinayaan ang sarili kong makatulog.

Alas dos ng hapon nang gisingin ako ni Manang. Naihanda na rin niya kanina ang susuotin ko kaya hindi na ako nag-abala pang maghanap sa closet.

Sa isang sikat na Mall sa siyudad kami magkikita ni Mom ayun sa bilin nito kay Manong Ben na siyang naghatid sa'kin ngayon.

"Manong, naroon na daw po si Mom?" Tanong ko habang nasa labas ang paningin.

"Oo, Hijo. Sa starbucks siya maghihintay sa'yo." Tumango lang ako sa naging sagot niya at ipinikit muna ang mga mata.

Pagka park ni Manong ng sasakyan ay nagpaalam na ako sa kanya at nagpasalamat at dumiretso ng starbucks kung saan ko kikitain si Mommy. I saw her there sipping a coffee while leaning her back, eyes outside the window.

"Mom," tawag pansin ko sa kaniya. She smiled when our eyes meet. I kissed her on the cheek and take a sit. She urge me to order some drinks but I said no dahil gusto kong doon na sa Ospital. I smile sadly as I remember Reign again. I sighed as I wait for Mom to start the talk.

She look straight to my eyes and here and then, I know already what is she going to say. Sinabi na nila sakin 'to. Nakiusap ako nung huli, kaya alam ko, sa pagkakataong ito ay hindi na sila papayag.

"Elijah anak, your Dad," panimula niya na ikinabuntong hininga ko. "Anak, alam namin mahirap gawin 'to ngayon. Pero anak, please, kami na muna ngayon ang piliin mo," she added while holding my hand.

"Dad and I already talked about it Mom," I said. "And yes, I already agreed to him."

"Ohh thank you anak! Thank you,"

"But," I trailed off. "Can I stay for five days before I went to Stanford?" I pleaded. "I just want to spend more days with Reign,"

Mom nod and hug me tight before she bid goodbye. That day also she went back to Stanford to settle some things about business.

I stayed here in Hospital now for two days already and everyday I look after Reign. Her family get worried but I insisted and told them my plan.

Kuya Ryan and ate Rajah's engagement party will be held on friday. On my last day here in Philippines.

I caressed Reign's face. She looked pale now and thin. The beeping sound of the monitor and AC were only heard.

"Reign," Usal ko sa pangalan niya. Mabilis namang namuo ang luha sa mga mata ko. Ilang buwan na pero heto't nakaratay pa rin siya. The doctor's can't tell when will she awake. We're just like waiting for miracles to happen.

"Elijah?" Rinig kong tawag sakin ni Kuya Lucas na sinamahan ako ngayon. Nilingon ko siya at nakitang nakakunot ang noong nakatingin sakin. He pointed his eyes, and I give him a small smile before I wipe off my tears I didn't notice.

Tumayo ako at umupo sa tabi niya. "Where's Mom, Kuya?"

"She's home, with Dad and Rajah," he simply said while his eyes at the book. I nod and sigh.

"Kailan kaya gigising si Reign, Kuya?" Tila nanghihina ko nang sabi. "Parang hindi ko kayang iwanan siyang ganito ang kalagayan niya,"

Marahang tinapik ni Kuya ang balikat ko nang magsimula akong humikbi. Tinabi niya ang libro at niyakap ako nang mahigpit. That night I cried in his shoulder. Kuya didn't left me after that and stayed with me 'til friday.

Mom, Dad, and Ate Rajah visited Reign. Kuya Ryan asked the Hospital Director to held their engagement party in one of the conference room inside the Hospital. The Director agreed and help Kuya Ryan to prepare the place, with a space where we can place Reign with the monitors and tubes.

The clock strikes at six PM. I wore my gray suit same with the color of the dress, Reign's wearing now. The two nurses help us to wheeled Reign at the venue, and set up everything.

The event started with Kuya's message to Ate, and vice versa. They announced their upcoming wedding next year. The event supposed to be happy but it looked sad to me as I remember I'll go Stanford tomorrow as what I promised to Mom and Dad.

I was seated beside Reign's bed. I held her hand tightly as I cry while telling her my goodbyes and promises. And for the first time, I kissed her, on the lips like I sealed my promise to her.

LaaLaa says: unedited part. 🤞✌

PLEASE FOLLOW ME ON MY SOCIAL MEDIA ACCOUNTS FOR MORE UPDATES:

FACEBOOK: Shiela Arocha

TWITTER: laalaabiesWP

INSTAGRAM: laalaabies

SNAPCHAT: shielaarocha