Visual status : On
Audio status : On
Recording : On, Live

"Okay, ready na!" Lenard's voice was heard in the background. Tumapat ang video recorder kay Liya at Aelie.

Liya's forehead was wrinkled. Mababakas ang pagod sa mukha nito. "Hindi pa ba tayo uuwi?"

"Not yet," Aelie answered. Humarap siya sa camera. "Okay na?"

"Opo, Ma'am," Lenard's answered in the background.

Hinila ni Aelie si Liya. "Liya, tara."

Kitang-kita sa video ang higpit ng kapit ni Aelie sa kamay ni Liya.

"Ayaw pakawalan, a," Lenard chuckled. "Paano naman ako?" They stop walking when they got to the destination.

Liya gasped as she saw the whole place. The University garden turned into magical place. Nakasabit ang ibat-ibang color ng Christmas lights sa mga puno. Nakabukas ang ilaw sa lamp post. Soft music was playing in the background. May mga kandila na nakakalat papasok ng Garden.

Nag-zoom ang video kay Liya.

"Hala. Ano ito?" Lumingon siya sa video camera, kay Lenard at Aelie. "Anong mayroon? Third wheel na naman ako?" Sumimangot siya sa camera. "May date na naman kayo?"

Aelie laughed. "Wait a little more."

Then, the music changed.

Aking sinta nabihag mo itong puso ko,
Nakita ka aking mundo'y tila nagbago,
May isang anghel bigay ng langit walang papalit,
Maamong mukha walang hihigit sana ngay iyong dinggin.

Magnus Haven Panalangin is playing on the background.

Namatay ang ilaw sa lamp post and the only light is coming from the Christmas light from the tree.

"Hala, ano ito?" Liya turn around, akmang hahakbang papunta kila Lenard na malayo na pala sa kanya.

"Ayan na," Aelie whispered.

"Miss Carpio." Then a silhouette of a man appears. Kitang-kita sa video recorder kung paano nanigas si Liya nang marining ang boses na 'yon. "From day one to day seventy-two, here we are, Miss Carpio."

"Bagal-bagal kasi," Lenard whined.

"Ssh!" Saway ni Aelie sa background.

Panalangin mapasakin ang iyong ngiti ang iyong halik,
Panalangin mapasakin ako'y sabik sa iyong lambing.

The light goes back on.  Naging malinaw ang mukha ng lalaking marahang lumalapit kay Liya. May dala itong bouquet of roses.

"Louie? Ano..."

He stopped walking when he was in front pf Liya. "I finally found you, Liya. I found you."

Ilang ulit na umiling si Liya. "Ano... hindi ko maintindihan. Hindi kita gets."

Sa ilalim ng buwan pinangako'y walang hangganan,
Nawa'y ito'y bigyan ng pansin ang aking hiling,
Ng tadhana ng mga diyos mga tala,
Dahil sayo lamang nakita ang bukas ko.

Makulit na ngumiti si Louie. "Pagod ako, Miss Carpio. Can I at least hug you?"

Umiling si Liya. "Paano... Paano mo nalaman?" Lumingon siya kila Aelie na may nag-aakusang titig.

"Hey," tawag nito. "Look at me, Miss Carpio." Nahihiya siyang tumingin dito. "It's not because of them. Because this heart beats for you. Cling to you. That's why I found you." Louie moved closer and when Liya tried to step back, he gently grabbed her elbow and pulled her to him. "Don't run, Liya. I'm here for you. Only for you." Walang laban si Liya nang yakapin siya nito.

"Magkaka-love life na si Liya pangit." Lenard laughed.

"Let's take a picture of them," Aelie whispered.

"Masusunod po kamahalan," playful na sagot ni Lenard.

The video continue for three poses, capturing pictures of smiling faces of Liya and Louie, then stopped.

Visual status : Off
Audio status : Off
Recording : Off