Warning R-18

Maxine Pov

"What's your name?" I tried to look at his face, but I couldn't see it clearly. Sobrang dilim kong nasaan kaming dalawa ngayon, alam kong kasama ko lang ang mga blockmates ko kanina.

"Alison," I answered. I smiled at him while we're dancing on the dance floor. It's my friend's birthday, so hindi ko napigilan pang uminom.

Sobrang labo na nang paningin ko at hinahayaan lang ang sariling magpadala sa alak.

I feel his hands on my waist while we're really close to each other. I can also smell his mint breath at ang bango niya.

The next thing I knew was that they were kissing—hindi ko alam kung paanong nakapunta kami sa isang kwarto—and were both naked.

"Are you sure about this?" I heard him ask, but my mind is so clouded that I can't think straight. I just nodded and tried to reach his lips again.

I felt our tongues intertwined with each other; naramdaman kong pababa ang halik niya at napa arko nalamang ako nang maabot niya ang dalawang dibdib ko.

"Ohh..fuck!" I moaned in pleasure while he really knew what he was doing. I already felt his fingers brushing my private parts. "Fuck your so wet."

"Keep doing that, ohh," fuck! Hindi ko alam kung saan ako babaling nang maramdaman ko ang dila niya sa pagitan ko.

"Ohh!" His tongue is so good. Naramdaman kong ipinasok niya ang dalawang daliri niya sa loob ko, and keep on fingering me.

"Shit!" Dinig kong mura niya.

"I'm cumming, ohh," I said when I felt I was almost there. "Faster!! Ohhh," nang malabasan ako ay halos habol ko ang hininga ko. I tried to get my energy when he easily grabbed me and turned my back on him.

"Bend over, babe. I'm not done yet," he whispered.

"Ahhhh," napasigaw nalamang ako sa sakit nang hindi niya man lang sinabing ipapasok niya.

"Fuck! Your...a virgin..shit, I'm sorry..I didn't know." Nakaramdam ako nang hiya dahil sa narinig.

"J-ust be gentle, please," I beg. Naramdaman kong hinaplos niya ang likuran ko, I can feel his breath back in my neck.

"I'll be gentle," as he said, paunti unti niyang ipinasok ang kahabaan niya sa akin.

"Tell me if you're ready." Pinakiramdaman ko ang sarili ko, and when the pain has already subsided, I signal him to do it.

"Ahhhh... that's right...oh my god!! Faster! Ohhh!" halos mapuno nang halinghing ko ang buong silid.

"Fuck!! You're so tight."

"Ohh..faster... ohh," he keeps on trusting faster. I feel something for myself again.

"I'm cumming, ohhhh."

"I'm almost there, fuck!"

"Ohhhh," ungol ko nang malabasan ako. I also felt something hot inside of me.

"Mommy? Did you sleep last night?" Napabalik ako sa ulirat dahil sa narinig kong tanong nang anak ko. We're here in the kitchen and we're having breakfast. 

"I'm okay, baby. Why?"

"You look like a panda mom; there's a dark circle under your eyes," mabilis naman akong napatingin sa reflection ko sa salamin dahil sa sinabi niya, sobrang halata nga nang eye bags ko. 

I just gave my son a faint smile.

"Mommy does a lot of work, baby, kaya medyo pagod lang si mommy."

"Please take care of yourself, mommy." 

"I will eat now, malelate kapanagpataloy naman siya sa kinakain niya. Napailing nalang ako dahil sa dami dami nang mapapaginipan ko ay yung gabing pang yun, ngayon ko lang napanaginipan ulit yun nang makabalik ako dito sa pinas. I thought I really forgot that night. 

"Mommy, let's go!!" Dali dali akong nagayos at bitbit ang bag ko palabas nang kwarto. 

I saw Seb waiting for me at the front of our unit. "I'm going to be late," nagmaktol pa ito, habang tutok sa librong binabasa. 

"I'm sorry baby...tara na" aya ko sa kaniya, hinawakan ko siya sa kaliwang kamay at pumasok kami sa elevator, when we got at the lobby, nakita ko na ang maghahatid sa kaniya sa school, buti nalang ay may school bus sa school nila kaya hindi ko na kailangan pang ihatid si Seb. 

"Good morning, Dra!" Bati ni Mang Dan nang buksan niya ang pinto nang school bus. 

"Good morning po..." Tinignan ko si Seb na mabilis na umakyat sa bus at hindi man lang nakapag paalam sa akin. Busy, kasi siya sa binabasa niya. 

"Paki bantayan nalang po," paalala ko kay mang Dan.

"Makaasa ka Dra!" Kinawayan ko naman si Seb, habang tanaw ko siya sa bintana nang bus hanggang sa mawala na sila sa paningin ko. 

Akmang magbabantay na ako nang taxi nang bigla nalamang may isang sasakyan na huminto sa harapan ko. 

I saw him inside his car while looking at me. Sabay na tayo," biglang sabi niya, nawala ang ngiti ko at tinalikuran siya. I don't want to get involved with  him. Okay, na ang buhay ko at walang connection sa kaniya or sa kanila. 

"Maxine," hindi ko siya pinansin, nag busina pa siya. Nagpara ako nang taxi at mabilis akong sumakay doon. 

Sinabi ko sa driver ang destinasyon ko, habang nagbabahe ay napansin kong nakabuntod pa din ang sasakyan niya. 

Ano bang kailangan niya sa akin? Simula nang gabing yun, I already forget them. 

"Salamat po," pasasalamat ko sa driver nang makababa na ako. Napansin kong mabilis siyang nag-park at Bumaba. 

"Maxine, wait!" Dinig kong sigaw niya, halos nakatingin na din sa amin ang ilang nurse at staff nang hospital. 

Mas binilisan ko pa ang lakad ko hanggang sa makapasok ako sa elevator, when I saw na malapit na siya ay mabilis Kong sinara ang pinto. 

Nakahinga lamang ako nang hindi niya naabutan ang pintuan nang elevator. 

"Dra?" 

"Ay butiki!" Sigaw ko, hindi ko napansin na may kasama pala ako sa elevator. 

"Dr. Clarito?" 

"Ayos kalang Dra?" Mabilis naman akong tumango, "Yeah, I am." 

Mukhang hindi naman siya kumbinsido sa sinabi ko, but he just nodded his head. Nang bumukas na ang elevator nag paalam na ako kay Dr. Clarito, mabuti nalang mukhang hindi na siya ilang sa akin, almost 2 days niya din akong hindi pinansin, dahil sa pag reject ko sa kaniya. 

Nang makapasok ako sa office ko ay napahilot ako sa sintido ko, umagang umaga pero parang pakiramdam ko pagod na pagod ako sa kakabilis nang lakad ko kanina. 

When I'm busy scanning some cases for my other patient, bigla nalang nag-ring ang telepono sa desk ko. I answered it dahil alam kong galing ito sa information desk. 

"Yes, this is Dra. Fermin speaking." 

"Dra...--"

"I'm waiting at the front desk; may pag uusapan tayo," kumunot ang noo ko dahil kahit hindi siya magpakilala, s boses palang niya alam na alam ko na. 

Hindi ako sumagot bagkos binabaan ko siya nang tawag. Hindi paman nagtatagal nang bigla na namang may tumawag. 

"Hell-"

"Let's talk," binaba ko na ulit, hindi ba siya nakakaintindi na ayaw ko siyang makita, makausap pa kaya?

"That idiot! Who the hell does he think he is to order me?—not even my family." inis na sabi ko sa sarili. 

Nang maisipan kong magtimpla nalang nang kape ay siya namang biglang may kumatok sa office ko. 

Tinignan ko kung sino yun, and I saw Mathew looking at me seriously. 

Kumatok pa siya ulit, and he pointed the door knob at me. Tinaasan ko siya nang kilay. I won't let him come into my office. Isang tao lang ang pinayagaan kong makapasok sa opisina ko at hindi siya yun. 

I call nurse Maya, "Hello, Dra."

"Can you tell Dr. Fermin that he can leave my office now? Hindi ako makapag focus sa ginagawa ko dahil katok siya nang katok." Alam ko namang kanina pa silang lahat nakatingin sa opisina ko at ang iba ay kinilig pa. 

Pag chichismisan na naman nila ako panigurado nito. 

"O-k po Dra," binaba ko ang tawag at nakita kong lumapit sa kaniya si Nurse Maya. I can see that Nurse Maya is talking to him, but she really can't hide her feelings for him. 

Napailing nalang ako dahil sino ba naman ang hindi magkakagusto sa kaniya, Mayaman, Achiever, Famous, and Handsome, but... he's a two-faced person, and I don't like him. 

Mukhang hindi pa siya aalis nang tatlong nurse na ang humila sa kaniya at wala na siyang nagawa pa. 

Can he just do his job at Wag Akong Guduhin? Parang hindi Doctor...

I hope he will vanish in my sight at bumalik sa pinanggalingan niya at wag nang magpapakita pa sa akin. 

Because I really hate him.