Maxine Pov

"Get out!!"

"Mom! Please let me explain everything!"

"Wala akong anak na pokpok!"

"I'm not Mom! It's just an accident!" Pagmamakaawa ko sa pamilya ko, it's an accident that I got pregnant. Hindi ko alam na magbubunga ang gabing yun.

Halos naramdaman ko ang hapdi sa pisngi ko nang sampalin ako nang ama ko. I can see anger in his eyes while looking at me.

Parang diring diri siya habang nakatingin sa akin.

"Choose...ipalaglag mo ang batang yan! O tatanggapin ka namin ulit?" Parang nabingi ako sa sinabi niya. No..napahawak ako sa tyan ko..I can't kill an innocent child...

"D-ad, please."

"Maxine Alison CHOOSE!!!"

"I c-ant Dad," napahikbi nalamang ako habang sinasabi yun.

"Simula ngayon, wala akong anak na kagaya mo! You're a disgrace to our family!!"

"Dad!!" Sigaw ko at pilit siyang pinigilan, but he just pushed me at muntik na akong matumba.

Napatingin ako sa Kuya ko at halos manlumo ako nang iniwas niya ang tingin sa akin.

No...

"Ligpitin niyo ang mga gamit nang tarantadong batang yan!" Wala na akong nagawa nang isa isang itapon sa labas nang bahay ang mga gamit ko.

"Akala ko ba mag dodoctor yan..bakit na buntis?"

"Karma na din seguro ang panget kasi nang ugali nang batang yan."

Sinamaan ko nang tingin ang mga chismosang kapitbahay namin. Wala ba silang magawa sa buhay nila? Bigla naman silang tumalikod at mabilis na umalis.

I wipe all my tears at isa isang niligpit ang mga gamit ko..Hindi ko alam kung saan ako dinala nang mga paa ko, but I already lost everything.

Napatingin ako sa tyan ko at hinawakan iyon, baby. Do you think mommy will handle everything??

Napatingin ako sa na daanan kong tulay..parang na blanko yata ang isipan ko, and I find myself standing at the edge of the bridge.

"Mommy! Wake up!" Napabalikwas ako nang bangon habang sapo sapo ang dibdib ko.

"Mommy?" Napatingin ako sa anak ko at hindi ko alam, but I hug him..hindi ko alam kung bakit napanaginipan ko ang mga alaalang yun..I already burried it dahil ayaw ko nang maalaala yun.

"Mommy is okay. It's just a nightmare, baby." napansin ko kasi ang pagalala sa mukha nang anak ko.

"Mommy, if you have a nightmare again, you can sleep with me.". Sobrang swerte ko talaga sa kaniya. Kung hindi dahil sa kaniya, hindi ko alam kung saan ako pupulutin ngayon.

"Do you want to eat?" I ask him. Alam ko, kasing hindi pa siya nakakain simula nang makarating kami sa condo.

I already bought a grocery bag; nakaidlip lang ako nang makarating ako ulit.

Mabilis naman siyang tumango sa akin, binuhat ko na siya, at dinala sa kusina. Hindi ko na siya tinanong pa kung anong gusto niya dahil bumili na ako nang nuggets kanina.

Nagprito lang ako non at nagsaing nang kanin.

"Yey! Nuggets!!" Sigaw niya nang maihain ko na sa harapan niya ang pagkain niya.

Bigla namang nakatanggap ako nang tawag gamit ang isang phone ko. Nagpaalalm ako sa anak ko na may kakausapin lang ako.

Lumabas ako at pumunta sa veranda nang condo. I answered the call and let the other person speak first.

[We need you right now.] She got shot! ]

[Where are you?]

[SP mansion] pinatay ko na ang tawag at nagisip pa sandali kung paano ako makakapag paalam sa anak ko.

Kakadating ko lang sa pinas, tapos ganito ang bubungad nila sa akin. I know she's in here, but I didn't know that the others were also here with her.

"Ba-by, you see..."

"Go, mom, I know it's about work."

"Promise, babawi si Mommy, okay?" Napatango nalang siya habang kumakain. I kiss his cheek before I grab my things.

"Don't let others in, okay!" Sigaw ko nang nasa pinto na ako.

"Got it, Mom!" Nang masegurado kong naka lock na ang pinto ay bumaba na ako sa condo.

Now, my problem is that I don't have my car.

Nag para nalamang ako nang taxi dahil yun ang una kong nakitang sasakyan, bahala na kung ang mahal nang pamasahe.

I update Renz on what he should do while hindi pa ako nakakadating. We need to stop the bleeding, dahil baka maubusan siya nang dugo.

"Ma'am dito nalang po tayo..hindi na po ako makakapasok diyan," turo sa akin nang driver ang masukal na gubat.

Wala akong nagawa pa at bumaba na. Halos umabot sa isang libo ang pamasahe ko..tangina! Ilang nuggets na nang anak ko ang mabibili ko non.

Tinakbo ko ang ang mansion ni SP at ilang mura ang nasabi ko bago ako nakarating sa gate.

"Wala kang sasakyan?" Tanong ni Ten sa akin nang makapasok ako sa loob. "Obvious ba?" Pagbabara ko.

"Gamitin mo na yung sasakyan ko pauwi."

"Thanks" pasalamat ko sa kaniya, nang makarating kami sa taas nakita ko kung paano mamilipit sa sakit ai Nicole.

"What happened?" I ask them.

"She got shot while doing the mission," eight inform me. Hinayaan naman ako nila Renz na tignan si Nicole at halos nahihirapan siyang huminga.

I check kung nasaan ang sugat niya at halos mag kulay Ube na ang palibot nang sugat.

"This is not good," napansin kong nagtaka silang lahat sa sinabi ko.

"A-nong ibig mong sabihin? Tangina!! Kung nagbibiro kalang doc hindi to nakakatuwa" biglang sigaw ni Ten. Sinamaan ko siya nang tingin dahil sa sinabi niya. Akala ba niya nakikipag biruan ako? Buhay ni Nicole ang nakasalalay dito! Damnit*

"Sa tingin mo Ten? Nakikipagbiruan ako sa inyo ngayon? Sa ganitong sitwasyon!?" Mukhang natahimik naman siya sa sinabi ko. Tinignan ko si Renz, at napansin ko ang pagaalala niya sa kalagayan ni Nicole.

"She got poisoned, but I need to get the bullet first from her wound. I need you to help me, Renz, do the operation." Hindi naman siya nag reklamo pa.

Hinanda ko kaagad ang mga gamit ko at buti nalamang ay nakadala ako nang anesthesia kundi baka nabingi na ako sa sigaw ni Nicole.

"You ready?" I ask Renz, dahil napansin ko ang pagkabalisa niya. I handed him the alcohol; naglinis naman kaagad siya nang kamay niya.

Subrang lalim nang bala mabuti nalamamg ay walang tinamaan na vital parts. Halos walang gustong bumasag sa amin nang katahimikan. I slowly get the bullet from her body; nakahinga lamang kaming lahat nang linisin ko na ang sugat niya at tahiin.

"I need to check that bullet. Kailangan kong malaman anong lason ang tumama sa kaniya.. please observe her." Paalala ko kay Renz bago bumaba.

Naabutan ko si Butler Jorge. Mukhang hindi pa ako makakauwi kaagad sa anak ko dahil kay Nicole.

I tried to examine the content of poison in there at sa mga symptoms na lumalabas kay Nicole Kanina.

I tried to search everything at parang mababaliw na ako dahil nalilito na ako.

"Tulungan na kita" napatingin ako kay eight at tumango nalamang. Halos umabot yata kami nang isang gabi bago namin nalaman ang lason.

"Shit! Finally!" Sigaw Ko

I already contacted Tony dahil alam kong may alam siya about sa antidote nang lason na to. I forwarded her the details.

[I have the antidote to it, but I think it'll take 2 days to get there.]

Napakagat ako sa sariling labi ko dahil alam kong hindi na kakayanin pa ni Nicole ang pag-inda sa sakit. Halos namimilipit na siya kagabi sa sakit nang sugat niya.

[But I will find a way.]

[Thank you] yun lamang ang sinabi ko bago patayin ang tawag.

"Does she have it?" Napatango nalang ako kay Eight, mukhang pati siya ay nakahinga na din.

As expected of Tony, bigla nalamang may helicopter na dumating at sakay non ang bruha kong kaibigan.

"Nikeee!!" Sigaw niya at dinampa ako nang yakap nang makalapit siya sa akin.

"Bakit ka sumama?" Napanguso naman siya at parang nagtatampo. Tinamapal ko nalanh ang noo niya.

"Oh! Ito na ang hinahanap mo."

"Thank you," I just smiled to her at iniwan na siya kila Eight. Pumasok ako sa loob at hinanda ang injection.

Tinurok ko yun kay Nicole at napansin ko ang pag daing niya sa sakit. Naghintay pa ako nang ilang minuto bago ko napansin na naging malumanay na ang paghinga niya.

"So how is she?" Tony asks. Nandito pa pala siya?

"She's fine now. I will still monitor her condition."

"Mabuti naman. Oh well, I need to go now, Nikee Friend. May kailangan pa akong gawin."

"Alam ko kaya umalis kana," pagtataboy ko sa kaniya.

"Kung hindi lang kita kaibigan nako...bye na nga" napailing nalang ako sa kakulitan niya. Nang makaalis na siya ay siya namang pagpasok nila Renz sa kwarto.

"Salamat" bungad niya sa akin.

"Hintayin nalang nating magising siya, but I really need to go home now."

"Kami nang bahala sa kaniya"

"Babalik ako bukas to check her." Tinanguan niya lamang ako, I grab the keys for Ten Car at nagpaalam na sa kanila.

Nakarating ako sa condo at nagulat ako dahil bumungad sa akin ang masamang tingin nang anak ko.

"Ba-by?"

"Where did you go last night? You didn't come home, mommy!"

"Work, baby. Mommy's at work. Sorry, hindi ako nakapag paalam na magpapalipas ako nang gabi don."

"Okay, apology accepted."

Ito talaga ang ayaw ko...bakit pakiramdam ko nagiging tatay ko ang batang to dahil sa inaakto niya. Baliktad na ba ang mundo ngayon?