Decision

Her Pov.

Everything happened for a reason. That's what they told me, but I don't like it; I don't want to be that way. I want to be free, and I don't want to hide anymore.

Over time, I learned everything. Alam ko sa sarili ko na maraming ayaw sa akin. Marami ang hindi ako tanggap at kaya nila akong iwan. That's why I isolate myself from them.

"What's your decision now?" I looked at the person who's in front of me right now. She's sitting while holding her glass of wine. You can see in her appearance that she's a sophisticated person. She already knows what my decision is. Bakit pa niya ako tatanongin?

Diretso kong tinungga ang laman ng baso bago magsalita.
"I will find them," napansin ko ang pagtaas ng kilay niya at kalaunan ay tumawa ng malakas. Halos maluha luha na siya habang natatawa.

"Y-ou what?! Hahanapin mo sila? Paano?" Nagkibit balikat ako. Maraming paraan para mahanap ko sila.

"You're crazy. You know that."

"I know, and thank you for reminding me." pagsasabay ko sa kaniya.

"May saltik ka talaga, now I know kung bakit ka nila iniwan," nawalan ako ng gana dahil sa sinabi niya.

"Stop," pagbabanta ko sa kaniya.

"Fine, hindi na ako magsasalita pa. But back to our topic...kailan alis mo?

"Tomorrow"

"What!!" Gulat na sigaw niya sa akin. "Agad agad? Hindi ba pwedeng sa susunod na araw nalang?" Napabuntong hininga ako dabil sa tanong niya.

"I can't waste my time here..you can manage everything after I leave.Napansin ko ang pagiling niya dahil sa sinabi ko.

"Hell no! It's a big no for me. Marami akong plano sa buhay babae! Ayaw kong makulong sa apat na sulok ng kwartong to!" Pagaapila niya.

"As if you have a choice, woman, remember you're under my care," napasimangot siya said after I said it.

"May magagawa pa ba ako? Sya umalis kana! Wag ka nang babalik!" Napailing nalang ako dahil alam kong ayaw na ayaw niyang maiwan. But she' doesn't have a choice; she's the right hand of mind at siya ang gagawa ng lahat habang wala ako. I already talked about this with the others, and they've agreed to my decision.

"Take care of everything.. wag mong sayangin ang mga pinaghirapan natin," tumayo ako at pinagpag ang pants ko. One last time before I turn my back on her, I look at her seriously.

"I will take that folder with me, ako na ang gagawa niyan," napabuntong hininga siya at walang nagawang inabot sa akin. I left her without saying goodbye.

Nang makalabas ako sa kwarto kung saan ako nanggaling na aninag ko ang lahat ng taong nasa baba. They all look at me and bow their heads. Hindi ko na sila pinansin pa at nagsimula nang maglakad palabas sa gusali na to.

When I got out, sumakay na ako sa kotse ko at umuwi sa bahay ko. Alam ko namang walang taong naghihintay sa akin don, but still, I will choose that house to be my home.

Nang makarating ako sa bahay nagsimula na akong mag impake ng gamit ko. If you're all wondering what my name is, I'm Nicole Dee Santiago, 17. I am currently living in Australia, but I travel here to Japan to have a small talk with that woman.

After kong ma impake lahat, I sat on my bed at kinuha ang folder. Tinignan ko ang laman nito, at hindi ko aakalain na meron na namang mga taong makikita ang empyerno. After I read everything, their details kinuha ko ang lighter ko at sinunog ang mga files.

The next morning, when I think everything is okay, umalis na ako papuntang airport. I didn't book a private sit, dahil ayaw kong makaagaw ng atensyon. Nang makaupo na ako sa asign sit ko nilabas ko na ang earphones ko at hinayaan ang sariling mababad sa mga lyrica na naririnig ko.

Naramdaman kong may umupo sa tabi ko, but I let that person be. Kahit ayaw kong may tumatabi sa akin hinayaan ko na dahil siya naman nagbayad ng upuan niya.

Hindi nagtagal naramdaman ko na ang pag-angat ng eroplano sa ere. Napatingin ako sa bintana at walang pinagbago ganon pa din ang mga ulap. Nakaramdam ako ng antok habang nakatingin sa bintana at di ko na malayan nakatulog na ako. 

"Ma'am"

"Ma'am, wake up," nagising ako ng marinig kong may nagsasalita. Tinignan ko ang taong yun at ang stewardess pala.

"Ma'am, we've already landed." After she said it, nilibot ko ang pansin ko sa loob ng eroplano at ako nalang pala ang natitira. Hindi ko man lang narinig ang ingay ng pag land ng eroplano kanina.

Hindi ako nagsalita at tinanguan lang siya. She guided me at nang makababa na ako don ko lang naamoy ang simoy ng hangin. Pollution.. That's the one thing I can say.

Nang makuha ko na ang maleta ko dumeretso na ako sa labas ng airport para mag-abang ng taxi. Habang nagaabang tinignan ko ang address kung saan ang magiging bahay ko. I already planned everything, so bumili na kaagad ako ng bahay dito.

"Ma'am, taxi?" Napatingin ako sa isang matandang lalaki dahil sa tanong niya. I just nodded at him.

"Dito po ma'am," akmang kukunin niya ang maleta ko ng magsalita ako.

"I can manage this" at nilagpasan na siya papunta sa taxi niya. Mabuti nalang nakabukas na ang compartment ng sasakyan niya, kaya naipasok ko ang maleta ko.

Ng matapos ako sa paglalagay ng gamit ko pumasok na ako sa loob. Napansin ko si manong na tumingin sa akin sa mula sa salamin.

"San po kayo ma'am?" Napabuntong hininga ako at pinakita sa kaniya ang address mula sa phone ko.

"You know this place?" I ask him. Mabilis naman siyang tumango.

"Wag kayong magaalala maam ihahatid ko po kayo diyan."

"Good," naramdaman ko namang umaandar na ang taxi niya at nagsimula nang magmaneho. Nakatingin lamang ako sa labas at halos nagtataasang building lamang ang nakita ko.

Mas mataas pa din ang mga gusali sa ibang bansa. Hindi nagtagal huminto ang taxi sa isang bahay. I go out immediately at tinulungan ako ng driver ibaba ang mga bagahi ko. Mabuti nalang nagpa exchange money na ako kaagad pagkalabas ko sa airport kanina. I gave him a 1000 peso bill at mukhang ibabalik pa niya sana sakin ang sukli nang pigilan ko siya.

"Don't bother, just keep it" after I said that tinalikuran ko na siya at hinila ang maleta ko. Pumasok na ako sa loob ng magiging bahay ko at ayus naman siya.

Ngayon lang nakaramdam ng pagod ang sarili ko. Umupo ako sa sofa at hindi ko napansin na nakaidlip na ako.