CHAPTER 50


Nicole Pov

Halos hindi ko lumabo na ang kanang mata ko habang pilit akong tumatayo. Subrang sakit na nang katawan ko, but I don't care .

"Akala ko ba matapang ka? Bakit ang hina mo?" I gritted my teeth because of what I heard.

Walang pag aalinlangan kong binunot ang nakatago kong dagger sa sapatos ko at ginilitan sa leeg ang isang tauhan niya, hindi pa ako na kuntinto at pinagsasaksak ang ibang tauhan niya na bumugbog sa akin.

Halos mag kulay pula na ang damit ko at ang buong braso ko dahil sa talsik nang dugo nang mga tauhan niya.

"Interesting..Blake" nainis ako dahil sumunod kaagad si Blake nang tawagain niya ito. Tangina!

"Kill her" napansin ko ang pagkagulat sa mukha ni Blake at humigpit ang kapit niya sa baril niya.

"K-uya" kahit hinang hina ay pilit na tumayo si Derick at tinawag si Blake.

Umiling ito kay Blake at parang nagmamakaawa.

"Ano Blake? Hindi mo magawa?" Dahil sa inis ko ay tinapon ko ang dagger sa direction nang matanda at mukhang nagulat siya sa ginawa ko, but he managed to dodge it.

"You almost got me" he smiled and i hissed of pain when he throw back my dagger at hindi ko naiwasan yun.

Halos manghina ako nang tinutok ni Blake ang baril niya sa akin "No! Kuya stop it!"

"Blake wag!..nagmamakaawa ako anak..wag!"

When he almost click the tragger ay ganon nalamamg ang gulat ko when he turn his back on me at tinutok ang baril sa matanda at binaril niya ito.

Natamaan niya ito sa balikat " you idiot!" Sinugod siya nang matanda at akmang susuntukin niya na si Blake when I run to them and punch him fast para makalayo kami sa kaniya.

He grab his gun at halos mapatigil ako nang nakatutok na ito ngayon kay Lance na walang malay padin.

"One wrong move at sasabog ang bungo nang kapatid niyo!" Sigaw niya

"Leader!" Napatingin ako sa kakapasok na si Nine at Eight, punong puno silang dalawa nang galos at pasa habang naliligo sa dugo.

Suminyas ako sa kanila sa direction nila Derick at Kristene at mukhang nakuha nilang dalawa ang ibig kong sabihin.

I step forward at ramdam ko ang tension sa loob nang bahay. "Let them go at hahayaan kitang gawin ang gusto mo sa akin" I know this is a bargain between my life.

"Nicole!"

"Shut up Blake.. you can go now..I already secure the safety of your child and your woman" I just smiled on him.

"HAHAHAHA...great!"

"Pakawalan niyo sila!" Biglang utos niya sa mga tauhan niya. Nakita kong pinakawalan nila sila Tita at Tito at ganon na din si Kristene, Mabilis na dinaluhan sila ni Nine at Eight at hinila palabas nang bahay.

Naiwan kaming apat sa loob kasama ang mga tauhan niya, "Blake...take Derick away from here .ako na ang bahala kay Lance"

"No!"

"Please"pakiusap ko. Dahil mas lalo lang mapapahamak ang buhay nila kapag hindi sila nakalabas ngayon.

Wala na siyang nagawa pa, nang maramdaman kong nakalabas na sila ay hinarap ko ulit ang matandang ito.

"Let lance go.." tinaas niya ang baril niya at lumayo kay Lance, nang mapansin kong hindi nakatuon sa akin ang pansin niya ay mabilis akong sumugod, I grab his arm at tinuhod siya. Nahulog niya ang baril niya at nasalo ko ito. I immediately point his gun to him.

"Check mate" I said, but ganon nalamang ang taka ko nang bigla siyang ngumisi sa akin.

"Checkmate" he mounted at halos maramdaman ko ang sakit sa dibdib ko, I saw his other hand holding the grip of my dagger na nakatarak sa dibdib ko ngayon.

"You will die now" napaluhod nalamang ako at sapo sapo ang dibdib ko, halos kapusin na ako nang hininga  habang nakatingin sa kaniya.

Inagaw niya sa akin ang baril niya at tinutok yun sa noo ko.  Is this the end?..This is not the thing I want to happen.

Napayuko nalamamg ako nang bigla akong dumura nang dugo..shit..my Breath starting to get heavier..

I close my eyes at wait for him to pull the trigger, nakarinig ako nang putok nang baril, hinintay kong may tumama sa akin but I can't feel anything.

I open my eyes at unang bumungad sa akin ang walang buhay na katawan ni Tanda habang nakatingin sa gawi ko.

"Nicole!" Naramdaman kong may sumalo sa akin..I can't clearly see the face of this person..

It's getting darker...

"Nicole!! Wake up!"

Huh? What did he said? I can't feel my body...

I just wanted to end all of this... it's hurt..

Gray Pov

I knew there's something is not right..when I woke earlier..I tried to get up, halos magsagutan na kaming dalawa ni Julia dahil galit na galit siya dahil aalis ako, habang hindi pa magaling ang sugat ko.

"Tell me where is she?" I pointed my gun to the doctor who's keep on checking me.

Napansin ko ang walang emotion mula sa kaniya at parang hindi takot nang itinutok ko sa kaniya ang baril..

"I don't know...and even I kow hindi ko pa din sasabihin sayo"

"Putangina!! Nasaan siya!" Sigaw ko.

"Kuya. .ibaba mo yan! Please!"

"Gray ...pagusapan natin to.. your still recovering bud!" Pagpipigil sa akin nang mga kaibigan nami.

Napahawak ako sa ulo ko dahil nakaramdam ako nang kirot doon pero ininda ko yun.

"Tell me where is she!?" Hirap na utos ko sa kaniya. I saw how she sigh at parang naubusan na nang pasensya sa akin.

"Fine! Just please go back to your bed and rest"

"Just tell me" ulit ko.

"She's in Nakahara mansion right now I think.. she's going to kill her own Grandfather"

"What!?" Hindi makapaniwalang sigaw ni Karl.

"Don't joke around!"

"I'm not! And I think your other siblings and your parents are in danger...kaya ililigtas sila ni Nicole"

Hindi ko na siya pinatapos pang magsalita at kinuha ang susi sa mesa.

"Gray!" Rinig kong sigaw ni Karl sa akin but I already got inside of the car at pina andar ito.

I track the location of Nakahara mansion.. I'm already over speeding, hindi ako mapakali, alam kong gaano ka delikado ang Lolo nila and I'm scared for Nicole.

Hindi siya pwedeng mawala sa akin..mapapatay ko kung sino mang manakit sa kaniya.

Ang isang oras na byahe ay nagawa kong 20 mins. Shit! Buti nalamamg ay walang mga police.

I found a gun in the compartment at lumabas sa sasakyan. Nang makapasok ako sa sirang gate ay halos bumungad sa akin ang napakaraming tauhan na wala nang buhay.

"G-ray?" Napatingin ako sa pinanggalingan nang boses at nakita ko si Blake na akay akay si Derick. Nakasunod sa kanila si Kristene na hawak nang isang lalaki na hindi ko kilala, at ganon din sila Tita at Tito.

I tried to find her but She's not with them" where is she?" I ask.

"She's still inside..-" hindi ko na pinatapos pang magsalita si Blake at tinakbo ang pinto nang mansion.

When I got inside ay halos balutin ako nang kaba at galit sa nakita, I saw how her Grandfather stab her on her chest at bigla nalamang napaluhod.

"Putangina mo!" Sigaw ko at binaril nang walang pagaalinlangan ang Lolo niya, pinaulanan ko siya nang bala at halos walang buhay na bumagsak ang katawan niya.

Nang mapansin kong matutumba na si Nicole nang tinakbo ko ang pagitan namin.

"Nicole!. Wake up!" Nanginginig ang kamay ko habang hawak ko ang mukha niya..

I tried to stop the bleeding from her chest at halos mataranta ako nang dumura siya nang dugo.

"Please.. wake up" bulong ko. I carried her and tried to run as fast I can to get in the car. Hindi ko na pinansin ang pagtawag nang iba sa akin..I need to get her to the hospital...

Hinawakan ko ang kamay niya at halos binilisan ko ang pagmamaneho dahil naramdaman ko ang panlalamig nang kamay niya.

No....she will survive..

When we get to the hospital mabilis siyang inagapan nang mga doctor at nurse.

Hindi ko alam kung saan ako dinala nang mga paa ko, but I can see my self standing outside the chapel.

Pumasok ako sa loob at bend on my knees while looking at the floor.

Kusa nalamang bumagsak ang luha ko na kanina ko pa pinipigilan..

"A-lam kong -minsan lang akong humingi nang pabor sayo...ngunit isa lamang ang gusto kong mangyari ngayon... please...nagmamakaawa ako...don't take her away from me..wag muna ngayon...s-he already suffered...I want to make her happy again.. please can you grant my wish?"

"Please let her live...I want to pay all my the mistake I've been doing from the past...just don't t-ake her away from me.."

I just cried while steel on my knees infront of the altar.

Please let her live... please give her another chance to be happy...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top