CHAPTER 45


Attack

Nicole Pov

Nagising ako na parang ang bigat nang pakiramdam ko, halos hindi ko maigalaw ang katawan ko, sobrang sakit din nang ulo ko na parang ilang karayom ang nakatusok dito.

"Gising kana pala, you need to drink this para gumaan ang pakiramdam mo," napatingin ako kay Derick when he put something on my hand.

It's medicine, but I just stare at it. "It's for your fever, nagkalagnat ka dahil sa ulan, remember?" Wala na akong sinabi pa at sinubo ang gamot, inabutan niya naman ako nang isang basong tubig, kaya uminom ako kaagad.

Ramdam ko ang pait nang lasa nang gamot sa lalamunan at dila ko. "Here, alam kong sobrang panget nang lasa nang gamot," hindi na ako nagdalawang isip pa na kainin ang candy na binigay niya.

"Parehas kayo ni Karl, he also doesn't want the taste of the medicine, kaya palagi akong may baon na candy incase," nakikinig lamang ako sa mga pinagsasabi niya.

"Y-you didn't leave me alone?" Pagtatanong ko, he just nodded his head to me. "Hinintay kitang magising para makainom ka nang gamot, so how's your feeling? May masakit ba sayo?"

"My head," hindi pa man ako nakakapag react nang bigla nalamang siyang tumayo at minasahe ang noo ko.

"How's it?" Pagtatanong niya habang nagmamasahe pa din sa noo ko. Pinakiramdaman ko lang ang ginagawa niya hanggang sa unti unti nang gumagaan ang pakiramdam ko.

"Y-ou can stop it now, medyo nawala na yung sakit." After I said it, bumalik na siya sa pagkakaupo niya.

Bigla namang bumukas ang pinto at pumasok doon si Gray na maypagaalala sa mukha niya. Mabilis siyang lumapit sa akin at tinignan ako.

"I heard what happened to you."

"I'm already fine," hindi siya naniwala sa akin at tinapat niya ang kamay niya sa noo ko, at hindi pa na kuntinto pinagdikit niya pa ang noo niya sa noo ko.

Mabilis ko siyang naitulak dahil sa pagkabigla ko. "What the hell are you doing!?" I ask him. Parang mas lalo pa yatang lumala ang lagnat ko dahil sa kaniya.

"Your not fine, mainit kapa..did you drink your medicine?"

"She already drank it, Gray, so stop being a pussycat and sit."

"I'm not; I'm just concerned for her, Derick."

"I know, kaya, wag mo na siya munang guluhin at para makapagpahinga na siya."

"Both of you, stop!" Napatigil naman sila at mukhang napansin nilang kanina pa ako naiingayan sa kanilang dalawa.

"Umalis na muna kayong dalawa."

"No!/ayoko!" Napahawak ako sa noo ko dahil sa kanila.

"Tsk. Umalis kanalang muna Derick ako na ang magbabantay sa kaniya."

"No! Dito lang ako," parang Batang pagmamatigas ni Derick at walang pakeng sumandal sa upuan niya.

"Kristene is here; hinahanap ka niya kanina pa" napansin ko ang pagbaling sa akin ni Derick at alam kong nagdadalawang isip na siya kung aalis siya.

"Go, Gray is here"

"No, dito lang ako" nagtaka ako dahil sa sinabi niya, "kristine is here Derick, did you here what Gray said?" I ask him with disbelief.

"S-he can manage her self, nandon naman sila Karl para bantayan siya"

"And I also can manage my self, Derick" pagaapila ko. I don't care if he cares of me, ang sa akin lang ay hinahanap siya nang kapatid niya.

"Dito lang ako, kahit anong pagtataboy mo, I will stay with your side"

I just rolled my eyes with annoyance, "suit your self" wala na akong nagawa pa at hinayaan na siya. Hinarap ko naman si Gray na nakatingin sa akin. "What?" I ask, he just smile and sit beside my bed.

"Rest now babantayan kita"

"Ehem.. I'm still here Gray" napansin ko ang pagsama nang tingin ni Gray kay Derick. I just tap his hand para pakalmahin siya.

"Stop overreacting, matutulog ako at wag kayong maingay na dalawa"

Hindi ko alam kung ilang oras akong nakatulog, bur I just woke up na mag isa nalamang ako sa loob nang kwarto, I think it's almost midnight at sobrang tahimik nang paligid.

I thought babantayan ako nang dalawang yun, bakit iniwan nila ako ngayong magisa? But I don't care, mabuti na ngang umalis sila at wala nang magulo sa paligid ko.

I check my temperature at mukhang bumaba na ang lagnat ko, nakakaramdam pa din ako nang pananakit nang ulo ko but I get up, gusto kong uminom nang tubig.

Pinilit kong makaupo nang maayos at inabot ang isang baso nang tubig sa katabing mesa ko.

Nang akmang iinumin ko na yun nang bigla nalang itong nabasag sa harapan ko. Naramdaman ko ang isang presensya na pumasok sa nakabukas kong bintana.

"What do you want from me, in the middle of the night?" Walang takot kong tanong sa kaniya.

I don't know who the hell is he, but I can feel a strong aura coming from him. This guy is strong..

Napansin ko ang isang sobre na binaba niya sa gilid nang kama ko. Akmang hahablutin ko siya nang mabilis niyang sinipa ang kamay ko, i hissed in pain dahil may patalim ang sapatos niya. Tangina!!

Huli ko nang napansin na nakatakas na siya sa paningin ko, I didn't see his face because his wearing a mask.

Kahit namamanhid ang kamay ko sa dahil sa sugat at pag agos nang dugo doon, hindi ko yun pinansin. I took the envelope and read what's insider of it.

Halos mapunit ko na ang sobre nang makita ko ang laman non. The hell!!! I immediately took my phone and dial the number of Renz.

[Lead?]

[Clean all the pest inside of our headquarters, I will notify you thier details]

[Copy]

After our conversation I ended our call and put back my phone to the table. Putangina! She also planted a mole inside of my lair. Kaya pala pakiramdam ko noon na may kakaiba sa lahat nang nangyayari sa loob nang headquarters. She already plan everything...

I really need her explanation of it, oras na mahuli ko siya, hindi na siya makakalabas pa nang buhay sa kakalagyan niya.

Ang daming buhay ang nasayang dahil sa kagagawan niya.

Bigla namang bumukas ang pinto nang kwarto ko kaya mabilis kong tinago sa likuran ko ang kamay ko. Mukhang nagulat pa si Gray nang makita niyang gising ako.

"What are you doing there?" He ask when we saw me standing near my window.

"Nothing"

"Bumalik kana sa higaan mo, you ne- shit what happened to your hands?" He hysterically ask, parang tanga naman siyang aligaga na hindi alam ang gagawin nang makita niya ang kamay ko.

"Gray, I'm fine"

"You're not! Sit there tatawag ako nang nurse" hindi paman ako nakakapagsalita nang mabilis siyang lumabas sa kwarto ko. When he came back may kasama na siyang isang lalaking nurse.

Hinayaan lang namin ang nurse na gamutin ang sugat ko.

"Why are you always putting your self on danger? Can you please stay out of it...nagaalala din kami sayo" saad niya nang matapos lagyan nang bandage nang nurse ang sugat ko at nagpaalam na umalis.

Hindi ko siya sinagot at tinaliluran, akmang maglalakad na ako nang nahawakan niya ang sugat ko kaya napa aray ako sa sakit.

"S-orry..hindi ko sinasadya" sinamaan ko siya nang tingin. "But how did you get that?" Pagturo niya sa sugat ko.

Alam ko namang kahit magsinungaling ako sa kaniya hindi din naman siya maniniwala, sa laki ba naman nang sugat ko at sa dami nang dugong umagos dito kanina.

Bata lang yata maniniwala. "Someone attack me earlier "

"What?"

"Lower your voice please...I don't know the hell he is, I didn't see his face because his wearing a mask.." Hindi ko sinabing may iniwan siyang sobre sakin, he doesn't need to know about that.

"What is his intention to do that to you?" Seryoso niyang tanong. I just shrugged my shoulder dahil ayaw kong sagutin ang tanong niya.

"Why do I always find my self thinking na ang dami mong tinatago sa amin?" Napatigil ako dahil sa sinabi niya. Because I am.. gustuhin ko man sabihin sa kanila ang totoo hindi pwede.

"First I didn't ask you how the hell did you know how to fight, then you always been attacked by someone..palaging nasa peligro ang buhay mo"

"So tell me Nicole..Akala ko kilala kana namin, noong malaman namin na kapatid ka nila Blake akala namin hanggang don lang yung tinatago mo but when Derick told us everything what you've been through all this time, bakit pakiramdam ko may kulang sa mga kwento mo..." It's true..i just tell Derick about my childhood but the person who am I today..hindi nila pwedeng malaman.

"Ano sa tingin mo ang dapat kong isagot sayo Gray?"

"Tell me...Sino ang mga taong kalaban mo..ano ang pakay nila sayo? Bakit ka nila gustong saktan?" Sunod sunod na tanong niya.

"I will tell you everything, but not now...When the right time..ikaw mismo ang makakaalam non, you don't need to ask me everything" yun lang ang sinabi ko sa kaniya at nahiga na ulit sa kama ko. I teied to sleep dahil ayaw ko nang tignan pa siya dahil baka magtanong naman ito.

"Fine..just rest now" huling saad niya bago siya lumabas sa kwarto ko. I open my eyes and hold my head dahil nakakapagod na talagang magtago pa nang sekreto..but I don't want them to be in danger when they know me..

I decided to leave the hospital without them knowing. I just message Nikee that I'm starting to do my Plan. Alam na niya na ang dapat niyang gawin... Nagmamaneho ako pabalik sa Mansion ni SP. I need to check something..

Sinalubong ako ni Butler Jeorge, hindi na siya nagtanong pa kung bakit ako bumalik but I immediately go to my room.

When I check my bookshelves I found a hidden camera. I knew it, they already planted everything..from the start...kaya pala pakiramdam ko may nakatingin sa akin palagi when I stay here.

She really plan it.. everything..ang galing niya.. napaikot niya ako sa mga kamay niya.

My phone ring kaya sinagot ko ito kaagad. "what is it?"

[We found her... Eight and Ten already on the move to capture her]

[When you get her..bring her at the headquarters...]

[Your coming]

[Yes] pinatay ko na ang tawag at tinignan si Butler Jorge na nakatingin na sa akin ngayon habang hawak ang isang baril na nakatutok sa akin.

"You can't leave"

"Sa tingin mo Butler Jorge? Anong gagawin ko?" I know he can't hurt me..

"I'm sorry...but you can't leave the mansion"

"It's her order right?" Hindi siya sumagot bagkos mas humigpit pa ang kapit niya sa baril niya.

"I know you don't have a choice, but what if I told you that I already capture your family at hawak ko sila anong gagawin mo?" I knew this coming kaya bago ko pa pinaalis sila Renz sa bansa I order this to them.. we need to turn the table..

Napansin ko ang pagkagulat sa mukha niya. Mabilis akong kumilos at sinipa ang baril na hawak niya. Tumalsik ito sa kung saan kaya mabilis ko siyang hinawakan sa balikat at hinawakan ang ulo niya.

Inuntog ko siya nang malakas sa pader na sanhi nang pagkawala nang malay niya.

I look at the camera na hawak ko.

"run now.."

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top