She's Back

Nicole Pov.

"Welcome back." Rinig kong sabi ni Dean nang makalabas na ako sa opisina niya. Wala pang estudyante dahil medyo na paaga ako nang dating. Mabuti na din yun, less attention for today.

Tinawagan pa ako kaninang umaga ni Kenneth, but I ignore his calls. Magtatanong na naman yun kung nasaan ako at anong ginagawa ko.

Pumasok ako sa room kung saan ang unang subject ko, malamang ako lang mag-isa ang nandito ngayon. 9:30 pa ang first subject ko, but 7:00 am palang.

I sat on the chair in the last row, malapit sa window, at Nagmukmok sa mesa. Matutulog nalang ako.

Hindi paman ako nakakatulog nang ilang minuto nang magising ako dahil sa ingay. I didn't look at them, but I can still tell that it's them. Kung gaano sila kaingay noon gaanon pa din sila kaingay ngayon.

"Let's go to the bar after this school."

"No! Never!"

"Common may bagong bukas ngayon, Nigel! Tulong naman, oh!"

"Stop it, Kiel, sa bahay mo nalang."

Kiaaga, pagiinom ang nasa utak.

"Oh! Who is she? May bagong classmate tayo?" Dinig kong pagtatanong ni Brian.

"We don't know, gisingin mo para malaman natin." I think that's Nathan. Sa boses palang niya, hindi na pwede akong magkamali. Bakit ba ang iingay nila? hindi ba sila marunong nang salitang katahimikan?

Natigil lang yata sila sa pag-iingay nang marinig ko na ang boses nang Prof. Namin.

"Good morning, class. Today I think this school year will be interesting." napangisi nalang ako sa sinabi ni Prof. I think so.

"Hmm.. but before that, we have a new student right? I don't know if you can call this new, but oh well, siya na mismo mag introduced sa sarili niya. Ms., can you come here in front?"

Wala na akong nagawa kundi iangat ang ulo ko at tumayo. I can hear some gossip and shock from the students, but to them, sunod sunod na mura ang dinig ko.

"Damn, it's her."

"She's back..hindi ako namamalikmata Nigel!!"

"Fuck!! Gray, your girl is back, man!"

Hindi ko na sila pinansin pa at lumapit sa unahan, I face all of them with my bored look. Pwede namang hindi na ako magpakilala tutal kilala naman yata nila akong lahat.

"Do I have to state my name?" Walang ganang tanong ko kay Prof. Kenji

"Hmm. For formality, I guess." I let out a heavy sigh and faced them again.

"Nicole Dee Santiago" parang deja vu ganito din ang ginawa ko non.

After I introduced myself, bumalik na ako sa pwesto ko, nilagpasan ko pa sila Kiel, but I didn't look at them. I don't have any time for their stupidity.

Natapos yata ang klase nang wala akong ginagawa kundi ang tumingin sa labas nang bintana. Alam ko kasing kapag inalis ko ang tingin ko dito, mga tingin nang lalaking iniiwasan ko ang sasalubong sa akin.

Bakit kasi sa dami dami nang uupuan ko, hindi ko man lang napansin na malapit sa upuan niya.

Wala na akong narinig na ingay kaya akala ko wala nang tao, but damn, wrong move dahil akmang tatayo na ako nang mapansin ko ang limang taong nakatingin sa akin.

"Let's talk," yun kaagad ang bungad sa akin ni Gray nang magsalubong ang tingin naming dalawa.

"You can't get out of this damn room; hanggang hindi tayo naguusap Nicole." Parang walang buhay na sabi niya, I just rolled my eyes at him at bumalik sa kinauupuan ko.

"Maiwan na namin kayo Gray."

"Sa labas lang kami, alam naming madami kayong paguusapang dalawa."

"It's nice to see you again, Nicole," said Sunod Sunod na paalam sa amin nang mga kaibigan niya.

Ngayon, kaming dalawa nalamang ang natitira sa loob nang room.

Makalipas yata ang 20 minutes, but he still didn't talk. Ano bang gusto niyang gawin?

"Gr-

"Where did you go?" Parang merong humaplos sa dibdib ko nang makita ko ang lungkot sa mukha niya.

"H-inanap kita, pa-rang ma-babaliw na ako sa kakahanap sayo, hindi ko alam kung saan ka nagpunta, bigla bigla kanalang umalis! Fuck!" Halos mamanhid ako nang makita ko ang sunod sunod na pag tulo nang luha niya, he cover it with his hand and look away. I bite my lower lips. Dahil bakit ako pa yata ang may kasalanan? Hindi ba sila naman ang rason bakit ako umalis?

"W-e tried, halos magmakaawa ako kila Ti-ta kye na hanapin ka, h-alos mawala na ako sa sarili ko, they told me that you won't come back! Pero hindi ako nawalan nang pag asa."

Hinahayaan ko lamang siya, habang nagsasalita siya.

"W-hy? W-hy did you leave?" Iniwas ko ang tingin ko dahil hindi naman kailangan pang malaman nila, klaro na sa akin ang lahat kung ano lamang ang tingin nila sa akin.

"You done?" Walang gana kong tanong.

"What?" Hinarap ko siya at tinignan na parang wala akong pake sa mga sinabi niya.

"Are you done? I need to eat now, kung wala ka nang sasabihin pa aalis na ako," hindi ko na siya hinintay pang magsalita at tumayo na. Nilagpasan ko siya at lumabas sa room, napatingin pa sa akin sila Brian nang makalabas akong mag-isa.

"Take care of your friend, umiiyak siya sa loob," yun lang ang sinabi ko sa kanila at iniwan na sila doon.

Hindi na ako magpapaloko sa kanila. Pumasok ako sa cafeteria, at halos lahat nang estudyante sa akin nakatingin, ngayon lang ba ila nakakita nang ganitong mukha?

I order some juice and bread at umupo sa pinakamalapit na upuan sa pinto. Napansin ko ang pagpasok nang grupo nila Gray but ignored them; narinig ko din ang boses nila Sky. I know they saw me, but thank God, dahil hindi sila lumapit sa akin.

Habang kumakain ako, bigla nalamang may umupo sa harapan ko. I looked at that person at sa dami dami nang taong uupo don bakit siya pa. "You're not talking with us?" Pwede naman yung kapatid niya nalang.

"What do you want me to talk about?" I ask Blake. Magsasalita na sana siya nang biglang sumulpot si Kenneth.

"Kuya, leave her alone."

"I know, you already know that she's back, Kenneth, kaya hinayaan kita sa gusto mong gawin these past few days." Oh, alam pala niya, kaya ba palaging naka buntot sa akin ang magaling niyang kapatid?

"Ano bang kailangan niyo sa akin? Hindi pa ba pabor sa inyo ang paglayo ko?" Pagtatanong ko sa kanila, kasi ako naguguluhan na.

"Can we give you an explanation?" napangisi nalang ako nang marinig ko yun mula sa bibig ni Blake.

"Then what? Another lie?"

"No, of course not; just hear us."

"What if I don't want to?" hindi siya nakasagot sa tanong ko, napatingin ako sa gawi nila Sky, hindi nila kasama si Kristene..ahh, I forgot na homeschooled nga pala siya, grabeng pagprotekta naman yun.

Nilipat ko ang tingin ko kay Gray; he's not looking at me. Nakayuko lamang siya at pang malalim ang inisiip. Nang wala na talaga akong marinig mula kay Blake ay tumayo na ako. Halos sa akin nakatingin ngayon ang lahat maliban kay Gray.

"Don't talk to me again, ayaw ko na kayong makasama," huling saad ko bago ko sila iwan doon.

"Nicole!" dinig kong tawag sa akin ni Kenneth, but I ignored him; hindi ko alam kung saan ako pupunta, but I want to be away from them; nasasaktan pa din ako tuwing nakikita ko silang lahat; aaminin ko kahit anong tago ko nang emotion ko sobrang sakit pa din.

"Nicole! Sandali!"

"Get lost, Kenneth!" sigaw ko sa kaniya nang maabutan niya ako, where already here outside the school gate. Pilit kong winawksi ang pagkakahawak niya sa braso ko. "Ano ba! bita-"

Hindi ko pa man natapos ang dapat kong sabihin nang mapansin ko ang pulang tuldok sa noo niya. "Shit!" I cursed as I pulled him to the other side.

"Fuck!" rinig kong pagmumura niya, halos bumilis ang pintig nang puso ko nang sunod sunod nag paulan nang bala sa pwesto namin.

"Hide!" Sigaw ko kay Kenneth at hinila siya sa guard house, bigla nalamang humandusay sa harapan namin ang isang gwardya at wala na itong buhay, may tama ito sa noo at sa kanang braso.

"Shit! Nicole!" Pagtawag sa akin ni Kenneth when I pulled my gun sa hita ko. I always carry this in case of emergency at buti nalang hindi ko to nakalimutan kanina.

Halos hindi natigil ang pagpapaulan sa amin nang bala, napansin ko din ang ibang eatudyante na dapat papasok sa gate na wala nang buhay, ang iban naman ay sugatan.

The hell! , kung sino man ang may gawa nito, tangina magtago na siya dahil hahabulin siya ni kamatayan.

“Call Blake and the others, Kenneth! "I said to him, Mukhang nataranta pa siya habang nag-tatype sa phone niya.

Napansin ko ang isang tao sa katapat naming gusali at nakatutok kay Kenneth ang baril niya, hindi ako nag dalawang isip na itutok ang baril ko doon at pinatamaan siya. Alam kong sa noo ko siya napatamaan dahil bigla nalamang siyang natumba.

Napatingin ako sa bala ko, at ngayon pa talaga ako hindi nakapagdagdag nang bala. Tangina!!.

"Arghh..shit!" Mabilis kong hinila si Kenneth nang matamaan siya sa balikat. Buti nalamang daplis lang at hindi talaga tumama sa kaniya ang bala.

"Kailangan nating makapasok sa building," naghanap ako nang pwede naming daanan. Halos open space ang dapat naming daanan para makapasok sa loob nang building, mahihirapan kami.

"I cover you; hanggang sa makapasok tayo sa building."

"What!?"

"Tara na," hindi na siya nakapag react pa nang hilahin ko siya palabas. Halos sunod sunod ang ginawa kong pagbabaril at pag-iwas habang tumatakbo kaming dalawa.

Nang makapasok kaming dalawa mabilis kong isinara ang pinto, pero ganon nalang ang gulat ko nang biglang natumba sa likuran ko si Kenneth.

"KENNETH!" sigaw ko at tinignan ang kalagayan niya. Shit! He got shot sa kanang tiyan niya. Halos mag kalay dugo na din ang uniform niya.

"Don't close your eyes, you idiot!" Singhal ko sa kaniya nang akmang pipikit na siya.

"Arghh!!! H-ina-y na-aman m-asakit!"

"Pag may mangyari sayong masama ako talaga papatay sayo, tangina mo!" Narinig ko naman ang mahina niyang tawa, nakuha pang tumawa sa kalagayan niya.

Kahit mabigat siya, hindi ko alam kung paano ko siya nadala sa kung nasaan sila Blake.

"K-enneth, fuck!" Halos kapusin ko ang hininga ko nang daluhan kaming dalawa nila Blake. Halos lahat nang estudyante ay nandito ngayon sa cafeteria, bakas sa kanilang lahat ang takot.

"Nicole!" Napahawak ako sa kamay ni Gray, alam kong siya ang sumalo sa akin nang bigla akong mawalan nang balanse.

"Call an ambulance now!!" Halos nagkakagulo na silang lahat habang nakatingin sa aming dalawa ni Kenneth. I looked at his condition at maraming dugo ang nawala sa kaniya.

I tried to get up, akmang pipigilan ako ni Gray, but I stared at him. Nakuha niya naman ang ibig kong sabihin. Hinawi ko si Blake sa tabi ni Kenneth.

Tinignan ko ang sugat niya, subrang lalim nito. I need to stop the bleeding.

"Gave me a towel!! Now!" Hindi ko alam kung sinong nagabot sa akin nang panyo.

Itinali ko yun sa tiyan ni Kenneth, ilang daing din ang ginawa niya. "Stay with us, you idiot." Bulong ko sa kaniya.