CHAPTER 26


Wake up

Nicole Pov.

when I opened my eyes the first thing I saw was the white ceiling. I feel so heavy that I think I've been lying down for years. I couldn't move my hands because of the weakness of my body. I looked around and there was no one.

where are they? I tried to speak but I heard no voice, my throat was dry as if I wanted to drink water.

Pinilit kong bumangod hanggad sa makaramdam ako ng sakit sa gitnang bahagi ng tiyan ko. I check it at bumungad sa akin ang naka bandage kong tiyan.

I remembered that I had been shot. Why am I getting closer to Satan since I met them? I'm getting clumsy.

Narinig ko naman ang pagbukas ng pinto at pumasok ang isang nurse na babae. Mukhang napansin niyang gising na ako kaya mabilis niya akong tinulungang makaupo.

"Wag na po muna kayong gumalaw galaw ma'am, baka po bumuka na naman ang sugat niyo" paalala niya sa akin. Wala nalamang akong nagawa pa at sumandal nalamang sa sandalan ng kama.

"Wala bang taong naiwan dito kanina?" I ask. Hindi ko alam sa sarili ko ngunit meron sa akin na umaasa na sana meron.

"Meron po kanina..I think I've seen him sa cafeteria baka po bumili nang coffee" napatango nalamang ako sa sinabi niya. After she changed my dressing nagpaalam na siya sa akin nababalik nalamang siya mamaya.

Ngayon magisa nalamang ako ulit sa kwarto na to. Medyo nakakagalaw na ako dahil tinulungan ako ng nurse kanina. She gave me a glass of water kaya medyo hindi na nanunuyot ang lalamunan ko.

Napansin ko naman ang pagbukas ng pinto at pumasok don si Gray. Bakas sa mukha niya ang pagkagulat nang makitang gising na ako.

"Hi" bati ko sa kaniya at napaigtad ako ng bigla nalamang nalaglag sa kamay niya ang hawak niyang kape at tumakbo payakap sa akin.

"Shit aray" daing ko nang matamaan niya ang sugat ko. Kumalas naman siya kaagad at humingi nang tawad.

"Sorry..saan masakit?" Alalang tanong niya at pilit na tinitignan ang sugat ko. Tinampal ko naman ang kamay niya dahil kung saan saan nakahawak.

"Linisin mo yun" utos ko sa kaniya at tinuro ang natapon na kape sa sahig.

"Sorry..sandali lilinisin ko" pagsunod niya at kumuha siya ng map sa CR. Nakatingin lamang ako sa kaniya habang naglilinis siya.

Masipag naman pala siya eh. Pwede na siyang maging kasambahay. Hindi din nagtagal natapos na siya sa paglilinis kaya nakaupo na siya ngayon sa tabi ko.

Pinagbabalatan niya ako ng mansanas sabay bigay sakin nito. Kinuha ko naman yun at kumain.

"I'm glad that your awake now" biglang salita niya.

"What happened after kong mawalan nang malay?" Curious kong tanong. Narinig ko naman ang pagbuntong hininga niya bago magsalita.

"Dinala ka namin kaagad dito sa hospital, and the doctors said your in critical condition that you needed to have a blood transfusion"

"Who?" Nakuha niya naman kaagad ang gusto kong itanong "it's Kenneth..for the second time he gave you his blood" bahagya akong nagulat sa nalaman, He should not do that.. Patago kong naikuyom ang mga kamao ko, why...bakit nakakaramdam ako ng guilt at the same time I want to say thank you to him but I can't. I know to myself that I can't do that..hindi kakayanin ng pride ko na magbigay ng pasasalamat sa mga taong umabandona sa akin.

Naalala ko ang mga sinabi ni Kenneth sa akin nong gabing yun, he already knew everything...

I don't know why he kept it to himself and not to tell to everyone. He already have the rights to tell it to everyone when the day he already knew it, nakaramdam ako ng bigla nalamang may gustong kumawalang luha sa mga mata ko kaya tumingin ako sa kabilang side, I can't let Gray see me like this.

"Hey..are you alright?" Ramdam ko ang bahid ng pagaalala sa mga boses niya. Mabilis akong tumango sa kaniya at kinamla ang sarili. When everything is okay tinignan ko siya ulit and ngumiti ng bahagya.

"I'm alright...medyo sumama lang ang pakiramdam ko..do you mind to buy me some foods..medyo hindi kinaya ng mansanas ang gutom ko" paghingi ko ng pabor sa kaniya.

"Yun lang ba..Wait me here mabilis lang akong bibili sa baba" nagpaalam na siya sa akin at lumabas na sa kwarto. Nang mawala na siya hindi ko na napigilan pa at kusa nang tumulo ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan. Napagdikit ko ang mga tuhod ko at yumuko doon.

"I hate everything" bulong ko sa gitna ng hikbi ko. I really hate it, I hate them, I hate my self...

Napatingin ako sa bedside table at napansin ko doon ang phone ko. I get it and dialed the number of SP.

Mabilis niya namang sinagot ito at alam kong alam niya na ang nangyari sa akin.

"Kamusta ang pakikipag meet up kay satanas?" I just rolled my eyes because of what she said. Tangina talaga tong babaeng to.

"Hindi niya ako tinanggap kaya nakakatawag ako ngayon para sabihin ikaw daw gusto niyang makita"

"GAGA!" Nailayo ko nang kaunti ang phone sa tenga ko nang bigla nalamang siyang sumigaw.

"Ikaw nagsimula" narinig ko namang ang pagrereklamo niya sa kabila kaya napailing nalamang ako. Nakarinig naman ako ng mahihinang boses na naguusap.

"Who's with you right now?" Pagtatanong ko. The voice is so familiar to me..

"It's renz and the others, they just go back after their mission"

"Oh..you already dispatch them?"

"Nagkulang tayo sa tao dahil wala ka dito!"

"Sorry my bad" nakangiting saad ko dahil alam kong hirap na hirap na siyang ipatakbo ng magisa ang organization.

"Mabalik tayo sayo.. kamusta ang lagay mo?" Nakaramdam ako ng pagalala sa boses niya. " I'm fine...I think I need to rest for now.medyo malalim ang sugat ko"

"Tanga ba naman gawing pangharang ang katawan, anong akala mo sa sarili mo.. pader!?"

"I just did what my instinct tell me"

"Tangina baka sa susunod mabalitaan ko nalang patay kana"

"Then I will welcome you to my grand funeral "

"Fuck you!"

"By the way do you know who did this to us?" Alam ko kasing gumawa na siya ng paraan para mahanap sinong gumawa nito sa amin.

"Yes..I will send to you the information...and please...wag ka munang gagawa ng hakbang alam ko yang kukote mo..napakatigas pa naman"

"Yah, yah. Yah. Magpapagaling muna ako bago makipag meet up sa empyerno. "

"BAHALA KA SA BUHAY MO!" Huling sigaw niya at binabaan na ako ng tawag. Napangiti nalamang ako dahil mukhang nainis na naman siya sa akin.

Napahawak ako sa tiyan ko. To those person who caused me like this..just wait me..

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top