Sadness

Nicole Pov.

I just sat here on the sand looking at them having fun in the sea. I cross my leg and put my chin on my knees. They are very happy. I looked at Blake who was with Kristen now. since I found out the truth, I want to ask them, paanong nagawa nilang alagaan, palakihin, at maging pamilya kay Kristine samantala sa akin ay hindi.

Gusto kong ilabas ang emotion ko, ngunit ayaw ko, ayaw kong sirain ang kung ano mang meron sila ngayon. I don't want to ruined a family.

"You should join them, naliligo na sila" biglang tanong ni Gray sa akin nang makalapit siya.

"Then why are you here?" Pabalang kong tanong. Narinig ko naman ang mahina niyang tawa dahil don. Umupo siya sa tabi ko at naramdaman ko naman ang mga titig niya. Hinarap ko siya at sinalubong ang mga mata nito.

Ngayon ko lamang napansin his eyes, it's has a shade of light brown. I thought it's a dark brown.

"Why is there something on my face?" Napatingin pa siya sa phone niya at nanalamin.

"Wala naman. Ang panget mo pala" pagdadahilan ko at umiwas sa kaniya.

"Wow...ngayon lang may nagsabi sa akin ng ganyan..and I never thought that it was you"

"Expectation versus reality"

"Sabagay.. but my Mom always told me that I'm handsome"

"Should I call your Mom and ask her if her eyes is okay?"

"Hahahaha.. you should do that" napailing nalamanang ako dahil sinasabayan niya ako sa mga sinasabi ko.

Napayuko ako at nagsimulang gumuhit sa buhangin. Gusto ko nang umuwi...

"Why do I feel your sad.. I thought magiging masaya ka kapag meron Kang makakasama"

"Don't mind me" ayaw ko siyang madawit pa sa problema ko.

"Your sad.. even in school..kahit hindi mo ipakita napapansin ko kung gaano kalungkot ang mga mata mo" napakagat nalamang ako sa ibabang labi ko.

"Kaya ba inutusan mo ang kapatid mo na guluhin ako?" Bigla naman siyang napatigil dahil don. Mukhang hindi niya inaasahan na malalaman ko kaagad. I know everything.

"Yes..I won't deny it..sinabihan ko siya dahil alam kong matutulungan ka niya together with her friends" your wrong Gray. Mas lalo lamang gumulo ang mundo ko dahil sa kanila.

Napatingin ako kay Kristine kung saan masaya siyang nakikipaghabulan sa mga kapatid niya. I can see that they're protective on her.

"You shouldn't do that" binaling ko sa kaniya ang mga tingin ko and I can see a pity on his eyes.

"Don't pity me. I don't need it"

"I want to be part of your life" halos mahugot ko na ang hininga ko dahil sa biglaang niyang sinabi. Nahihibang na ba siya?

"You can't" determinadong sagot ko. Hindi maari. I don't want to..

"Why?..I don't want to see that kind of face of yours.."

"I don't need your opinion"

"Bu--"

"Stop Gray..Stop your feelings for me" napansin ko ang pagkatigil niya at parang nasaktan siya sa sinabi ko.

"I wont" gusto ko siyang sampalin para ipai ntindi sa kaniya ang lahat.

"Gray..I don't like you" after I said that iniwan ko na siya doon at bumalik sa cottage.

Napansin ko pang napatingin sa akin ang mga matatanda at mukhang alam na nila ang nangyari. Kinuha ko ang phone ko at naisipan na munang maglakad lakad.

Gusto kong makalanghap ng sariwang hangin. Pakiramdam ko kanina pa ako hindi makahinga. Hindi ko alam kong nasaan na ako basta ang alam ko nandito pa din ako sa tabing dagat.

This place is good, white sand at ang dami ding hotel room. It's looks like a private resort to me. I check my wallet if it's with me and thank God nasa bulsa ko pa. Akala ko naiwan ko sa cottage. Pumunta ako sa malilit na tindahan dito. Maraming bumiling torista sa kanila halos yung ibang paninda souvenirs.

I saw someone na nag tatattoo, I remember the first tattoo and last kong pinalagay sa tiyan ko. It's a star with a crown. Halos mangiyak ngiyak na ako non sa sakit.

Nagiikot pa ako hanggang something cought may attention. It's a snowball, ang galing I really love snowball every country that I go, I always make time to buy snowball.

"How much is this?" I ask the lady.

"100 pesos po ma'am" after she said it pumili ako. I choose the clear one and a small island inside.

"I will buy this" Binigay ko sa kaniya ang napili ko at binalot niya naman ito. I pay it after nang makuha ko na ang binili ko.

Ngpatuloy lang ako sa paglalakad nang meron akong mapansing kakaiba. Someone spying on me. Hindi ko pinahalatang alam ko ang ginagawa niya at nagpatuloy sa paglalakad.

When I pass to the first rest house tumalon ako sa itaas ng puno, and there he is, I saw the person who's following me. Napansin ko ang pagkataka sa mukha niya nang hindi niya ako mapansin.

They found me. Kinuha ko ang small knife na nakasabit sa necklace ko. It's so small na aakalain mo ay necklace talaga. Hindi ko nadala ang baril ko kaya ito nalang muna.

Nang nasa baba ko na siya ay bumaba ako sa likuran niya. When he's going to face me, mabilis ko siyang tinuhod at hinawakan sa leeg. I pointed my knife on his neck at hindi na siya makagalaw.

"who ordered you to follow me?"

"No on-- arghhhh" sigaw niya nang maramdaman niyang diniin ko ang maliit na punyal sa leeg niya.

"Hindi mo sasabihin?" Tanong ko pa. Ang alam kong walang nakakaalam na nandidito ako ngayon sa pilipinas. SP and I make sure that no one can know this.

"Just kill me..wala akong sasabihin" parang nawalan ako ng gana pang tanongin siya dahil alam kong hindi talaga siya magsasalita.

Mabilis ko siyang tinapos at halos sumirit ang dugo niya. Mabuti nalang lumayo kaagad ako at ang kamay ko lamang ang namantsahan ng dugo.

I need to wash my hands. Hinila ko ang katawan ng lalaki sa damuhan at bahala na ang mga hayop pag pyestahan ang katawan niya.

Naghanap ako sa paligid ng rest house ng gripo ako mabuti nalang meron sa kilid. I wash my hands at my necklace. I cannot leave any evidence here.

Ng matapos kong linisan lahat umalis na ako doon. Bumalik nalamang ako sa cottage dahil baka hinahanap na nila ako.