Chapter 31 - Life
Warning: this chapter contains sexual scenes. These scenes are intended for plot progression and to enhance character development.
"You really look like an angel," I whispered as I gently stroked his hair with my fingers.
Malalim pa rin ang tulog niya sa mahabang upuang kawayan sa sala. Hindi ko alam kung paano niya natitiis na mahiga rito imbes na tabihan ako sa kama. It was two days ago since we last kissed and said 'I love you'. I really have no idea why he doesn't want to be intimate with me. Kaya ito ako, alas-onse ng gabi at panakaw na tinititigan si Gabriel habang natutulog.
Ilang segundo ko pa siyang pinagmasdan pagkatapos ay tumayo na ako para bumalik na sa kuwarto ko, pero naagaw ang atensyon ko nang biglang umilaw ang cellphone niya. Kinuha ko iyon mula sa lamesitang gawa rin sa kawayan.
It's a text message from Andrew. I listened to my curiosity and read it.
Andrew: It won't poke the baby. Hahaha ano ka ba?!
Nanlaki ang mga mata ko sa nabasa ko. Ano'ng pinag-uusapan nila ni Gabriel?
I scrolled up and read their entire conversation.
Gabriel: Pre, okay lang ba mag-sex during pregnancy?
Andrew: Seriously? Bakit ako ang tinatanong mo? You should ask Steph's OB.
Gabriel: Hindi ko kilala. Hindi rin ako kasama no'ng check-up nila ni baby.
Andrew: Kawawa ka naman.
Gabriel: Gago ka! Sana hindi ko na lang sinabi kay Aliyah ang totoo!
Andrew: 🖕
Gabriel: Will it poke the baby?
Andrew: It won't poke the baby! Hahaha ano ka ba?!
Napahagalpak ako ng tawa. Kaya pala hindi niya ako tinatabihan dahil doon.
God, his innocent mind is killing me!
Hindi maubos-ubos ang tawa ko habang naglalakad palayo kay Gabriel. Ngunit bigla akong natigilan nang maramdaman ko ang kamay niya sa palapulsuhan ko.
With one swift motion, he swung me towards him, and I ended up lying on top of him. Napadapa ako sa ibabaw niya habang nakatukod ang mga siko ko sa matigas niyang dibdib. Pinulupot naman naman niya sa bewang ko ang mga kamay niya. His eyes were piercing through me, sending shivers through my spine.
"Ano'ng nabasa mo sa cellphone ko?" he asked in his bedroom voice. Sinulyapan niya ang naka-ilaw niyang cellphone sa lamesita.
"N-Nothing," I lied.
He smirked and then he bit his lips.
"You're not a good liar, Maxine... so tell me, ano'ng nabasa mo?" mabagal niyang tanong na para bang nagbabanta. Pero hindi iyon nakakatakot. May iba akong nararamdaman sa magaspang niyang boses at sa matalim niyang pagtitig sa akin.
"I-It won't poke the baby..." I whispered shyly.
"W-What?! You've read that?!" he exclaimed with his eyes widened.
Mabagal akong tumango-tango. Narinig ko ang mahinang pagmumura niya at naramdaman ko ang biglang pagbilis ng tibok ng puso niya.
"Is it really safe... Maxine?" Sumeryeso bigla ang mukha niya at napangisi naman ako.
Hindi ako makapaniwalang wala talaga siyang alam tungkol doon. At umabot pa sa puntong nagtanong siya kay Andrew. He even sleeps outside my room just to avoid having sex with me. This man is unbelievable!
"Yes, Gabriel. It won't poke our baby... b-but right now, i-it's poking my belly," I said with a teasing smile on my face.
"Fuck!" He panicked.
Mabilis niya akong inalalayan para makaupo. Hindi ko na napigilan ang paghagikgik ko habang natataranta siyang naghahanap ng itatakip sa nakatindig niyang alaga.
"Kalma, Gabriel! Ilang beses ko nang nakita 'yan!" at tumawa pa ako nang malakas.
"Love, please stop laughing... this is so embarrassing." He sounded like he's pleading.
Mas lalo pa akong natawa nang makita kong namumula na siya sa kahihiyan. Hindi ko mapahinto ang paghalakhak ko.
"Kapag hindi ka tumigil, dito kita aangkinin..."
Napalunok ako. Parang biglang nahulog ang puso ko sa sinabi niya. Lumipas ang ilang segundong nakatikom lang ang bibig ko habang magkatabi kaming nakaupo sa sofang gawa sa kawayan.
"D-Dito?" wala sa sarili kong bulong, piniga ko ang manipis na kutsong nakapatong sa upuan.
Siya naman ang natameme sa tanong ko.
"Okay lang, Gabriel. K-Kahit saan, basta sa 'yo lang ako magpapaangkin..."
I saw how he swallowed hard before he grabbed my nape to pull me into a deep kiss. His mouth claimed mine. I automatically closed my eyes to savor his lips and tongue. My hands crawled their way to his naked back, tracing his scars. I let out a soft gasp when his left hand successfully unclasped the hook of my bra while I was still wearing my dress.
Ako ang unang bumitaw sa mainit naming halik.
Hindi ko napigilang mapatanong, "P-Pa'no mo nagawa 'yon?"
Basa ang mapupula niyang mga labi na bahagya pang nakaawang at namumungay ang mga singkit niyang mata. Inilapit niya ang mukha niya sa tainga ko.
"Magaling akong mangapa," he whispered seductively. He laughed a bit before kissing my neck.
Sabay niyang ibinaba ang strap ng pantulog ko at ng bra ko. Sabay ding nahulog ang mga ito sa kandungan ko. Dahan-dahang hinimas ng mainit niyang palad ang kaliwang dibdib ko. Napaigtad ako dahil sa magkahalong sakit at sarap na nararamdaman ko.
"G-Gabriel, medyo masakit sila Susie at Susan..."
Natigilan siya sa paghalik sa leeg ko. Ibinalik niya sa akin ang tingin niya.
"Don't worry, love, i-ko-comfort ko sila," nakangising tugon niya.
Bumaba ang mga labi niya sa dibdib ko at kagaya ng panunukso niya, kinomfort niya nang maigi sila Susie at Susan. Nabalot ng mga halinghing ko ang buong sala.
"C-Can you bend over, love?" he asked huskily.
Parang biglang may dumaloy na kuryente sa buong katawan ko. Hindi agad ako nakasagot, pero unti-unti tumalikod ang traydor kong katawan. Tuluyang nahulog ang saplot ko sa sahig. Narinig ko ang kaluskos ng paghuhubad niya ng shorts niya. Kumapit ako sa sandalan ng upuan at maghipit naman niyang hinawakan ang bewang ko.
"I love you, Maxine," he said softly as he kissed my back down to my spine.
"I love you too," I answered almost breathlessly.
He entered me slowly. He was so gentle and so careful. Paulit-ulit niyang hinahalikan ang likod ko habang marahan siyang gumagalaw sa loob ko. From my waist, his right hand made its way to my feminine core. Mabagal niyang tinukso-tukso iyon habang nakapasok pa rin siya.
Humigpit ang kapit ko sa upuan. Naririnig ko ang mahinang paglagitgit nito. Unti-unting bumilis si Gabriel. Halos makalmot ko na ang kawayan dahil sa umuulos niyang paggalaw.
Rinig na rinig ko ang sarili kong ungol. I can also hear Gabriel's soft grunts. Mas lalo akong nabaliw dahil doon. Inalis ko ang kamay niya sa gitna ng hita ko, dahilan para mataranta siya.
"Shit! Why, Maxine? Hindi ba m-masarap?" tanong niya habang unti-unti siyang bumabagal.
"Masarap," bulong ko. "But I wanted to try this..." Marahan akong tumuwid ng tayo at saka ako humakbang paatras. He stepped backwards too.
"God, you're making me crazy..." he whispered.
Mukhang alam na niya ang binabalak ko. Kusa siyang umupo habang nakayapos ang mga kamay niya sa puson ko.
I started to bounce while riding him. He continued kissing my nape while massaging my breasts.
"Love, s-slow down, si baby..." malambing niyang paalala nang magsimula nang bumilis ang pagtaas-baba ko sa kandungan niya.
Hindi ako nakinig sa kaniya at mas binilisan ko pa. Napasinghap ako nang bigla niyang hinawakan ang balakang ko at walang kahirap-hirap niya akong itinayo.
Lumipat siya sa harapan ko. Hinaplos niya ang mainit kong pisngi at muli niyang inangkin ang mga labi ko.
"Let's continue this in bed. It's not comfortable for you here," he said as he parted from our kiss.
Hindi ko alam kung ma-ba-badtrip ba ako o kikiligin sa sinabi niya. He was indeed trying to be gentle while I was the wild one. It's the hormones, I guess.
Hinalikan niya ulit ako at tinugon ko iyon. Nanatiling magkalapat ang mga labi namin at kung saan-saan gumagapang ang mga kamay namin habang naglakakad kami papunta sa kuwarto. Isinandal niya ako sa pinto. Inangat niya ang isang hita ko at muli siyang pumasok sa akin. Kagat-kagat ko ang mga labi ko, hirap na hirap akong pigilan ang sariling sumigaw. My left hand was gripping his biceps while my right hand was trying to open the door.
Fuck! I can't open the door!
Inangat ni Gabriel ang isa ko pang hita. Nakasalo ang dalawa niyang kamay sa may puwitan ko at pinag-ekis ko naman ang mga binti ko sa balakang niya.
"I-I can't open it..." I said in between moans.
"Shit!" I heard him curse. He slapped the wooden door with his right hand as he let out a sharp grunt.
Nanatiling nakadiin sa pinto ang isang kamay niya habang ang isa naman ay nakaalalay pa rin sa akin. He showered my neck with wet kisses as I moaned his name.
I can feel my head lightened and my body too. My toes started to curl, and Gabriel's kisses turned into nimble sucks and bites.
We both came. I could feel his warm liquid inside me. Unti-unting dumulas iyon sa hita ko nang maingat niya akong itinayo.
He let out a small chuckle, "S-Sorry, sa labas na tayo inabutan, love..."
***
"Stephanie Maxine Co!" matinis na sigaw ni Carms. Panay rin ang pagkatok niya sa pinto ng kuwarto.
Napabalikwas ako sa kama. Sa pagkakaalala ko'y nakatulog akong walang saplot kaya napangiti ako nang makita kong nakasuot na ako ng dress na pula, wala nga lang panty!
"Ugh! Ikaw talaga!" Pinisil ko ang matangos na ilong ni Gabriel dahilan para magising siya.
"Good morning, my birthday girl..." he whispered as he opened his eyes.
"B-Birthday ko?" nauutal kong tanong.
He propped up his elbows to sit up and he hugged me from behind. "Yes, Maxine, it's February 22!"
"H-How could I even forget my own birthday?" I pouted. Mas humigpit pa ang yakap niya sa akin habang hinahalikan niya ang batok ko.
"Gabriel, alam kong nandiyan ka!" sigaw ni Carms. Napahinto si Gabriel sa pagpapak ng batok ko. "Ready na ang bangka, kayo na lang ni Stephanie ang kulang. Mamaya na kayo maglimlim diyan!"
Napahagikgik kaming dalawa ni Gabriel.
"Lalabas na kami, Carms!" I shouted back. Narinig ko ang mapang-asar na tawa ng pinsan ko.
"Oo, lumabas ka na birthday girl. Baka iba pa lumabas diyan!" tukso niya.
"Gaga!" sigaw ko kasabay ng pagbato ng unan sa pinto.
***
Hindi ko mabilang kung ilang beses ko tinanong si Gabriel kung saan kami pupunta habang nakasakay sa bangka ni Uncle Marcel. Kasama namin si Carms at si Sofia, si Uncle ang bangkero at si Gabriel naman ang katulong niya. The waves are calm and so is the sun's heat. Maaga pa rin kasi kaming binulabog ni Carms kanina kaya hindi pa ganoon kainit.
Wala pang isang oras ay dumaong na ang bangka sa isang maliit na isla.
Inalalayan ako ni Gabriel sa pagbaba ng bangka at ganoon din si Carms. Si Sofia naman ay maliksi nang tumalon pababa.
"Welcome to Taklong Island, Manang!" magiliw na bungad niya. "Pa-birthday ito sa 'yo ng bana mo," dagdag niya pa habang nakangisi.
Sinulyupan ko si Gabriel na ibinababa na ang basket na may lamang pananghalian namin. Ngumiti ako sa kaniya at kinindatan niya naman ako pabalik.
"Talaga naman! May pakindat-kindat pa," iritableng sambit ni Carms.
Natawa lang ako at hindi ko siya pinansin. Iginala ko ang paningin ko sa isla. Para akong nasa paraiso. Puti at pino ang buhangin, samantalang ang tubig naman ay asul na asul. May watch tower din na puwedeng akyatin ng mga turista kung gusto mong makita ang kabuuan ng isla at ang iba pang islang nakapalibot dito.
Naglatag si Uncle Marcel ng banig sa puting buhangin habang si Sofia naman ay dumiretso na sa dagat na mabilis sinundan ng ate niya. Naiwan kaming tatlo nila Uncle at Gabriel sa banig habang pinapanood sila.
"Ang bilis nila lumaki..." mahinang banggit ni Uncle habang nakatanaw pa rin sa mga anak. "Ang bilis niyo lumaki... magkakaanak ka na rin, Stephanie." Tumawa siya at mabilis niyang sinulyapan ang tiyan 'ko. Isang ngiti naman ang ibinalik ko sa kaniya.
"Kaya dapat, hangga't maaari, nandiyan kayo palagi para sa kanila... hangga't kailangan pa nila kayo." Salitan niya kaming tinignan ni Gabriel.
"Opo, Uncle," sagot ko.
Hinawakan ni Gabriel ang kamay ko at malambing niyang ikinulong 'yon sa mga palad niya.
"Sisiguraduhin ko po 'yan, Uncle," dagdag naman ni Gabriel.
Bakas ko ang kasiguraduhan sa boses niya. Humigpit ang hawak niya sa kamay ko at hinalikan niya ang buhok ko. Napangisi si Uncle at parang bigla namang uminit ang pisngi ko dahil sa ginawa ni Gabriel.
"O siya, maiwan ko na muna kayo riyan. Sasamahan ko muna ang mga prinsesa ko," nakangiting niyang pagpapaalam sa amin.
I never imagined that someone would love me. More so, I never imagined that someone would love me like this. Kahit kailan, hindi rin sumagi sa isip ko na magiging masaya ako... na mahahanap ko ang paghilom na matagal ko nang inaasam... na mabubuo muli ako... na magkakapamilya ako... na magmamahal ako.
"Do you want to swim, or do you want to eat?"
Napabalik ako sa ulirat ng tanong ni Gabriel.
"I wanted to do something else..." I grinned at him.
Malakas siyang tumawa. "H-Hindi 'yon puwede rito, Maxine..." Ginusot niya ang naka-brush up niyang buhok at napakagat pa siya ng labi.
Hinampas ko ang braso niya. "Not that, Gabriel! Ang dumi ng utak mo!" gigil kong singhal sa kaniya.
"Eh ano?" nakangisi niyang balik.
"Gusto kong umakyat sa watch tower..." Hinigit ko ang braso niya at hindi ko na hinintay pa ang pagsang-ayon niya.
Tanaw na tanaw ko ang malawak na karagatan sa baba ng watch tower. At kapag tumingala naman ako babatiin ako ng bughaw na kalangitan. Hinihipan ng malamig na hangin ang nakalugay kong buhok. Nakaakbay naman sa akin si Gabriel na tila pinapanood lang ako. I know that he's watching me in awe, I can feel his stare.
"Ang ganda, Gabriel!"
"Napakaganda!" sagot niya habang nakatitig pa rin sa akin.
Yumuko ako nang maramdaman ko ang pag-init ng pisngi ko. Panigurado akong namumula na ako ngayon. Inalis niya ang kamay niya sa balikat ko at may kung ano siyang dinukot sa bulsa niya.
Biglang bumilis ang tibok ng puso ko at parang bigla akong nahilo. Inilabas niya ang isang pulang box, maliit iyon at mukhang lagayan ng alahas.
Is he going to propose?
Lumunok ako ng laway at kumapit ako sa railings ng watch tower. This is it—the moment that will forever be etched in my mind.
"Okay ka lang? Parang namumutla ka, love?" nag-aalalang tanong ni Gabriel.
I nodded my head slowly. "Uhm, I'm fine. Just continue what you're doing..." I said as I look at his hand which held the box tightly.
His lips curved into a smile. "Close your eyes, Maxine," he instructed with his raspy voice.
Excited akong pumikit, alam kong pagdilat ko ay nakaluhod na siya sa harapan ko.
"Open your eyes!"
Nagmulat ako ng mga mata, pero nakatayo pa rin si Gabriel. The box is now opened, inside is a gold necklace with a heart shaped locket.
"Happy birthday!" masaya niyang bati sa akin.
I let out a wry smile on my face. Mali ako. It's not an engagement ring— it's purely a birthday gift. Naiinis ako sa sarili ko dahil hindi ko maitago ang pagkadismaya sa mukha ko. My brows are furrowed and my lips are trembling.
"Y-You don't like it?" nag-aalangan niyang tanong.
"A-Ah... nagustuhan ko. Thank you!" mabilis kong sagot.
Inipon ko ang buhok ko at inilagay ko iyon sa harapan ko. Tumalikod ako sa kaniya at maingat niyang isinuot sa akin ang kuwintas.
I should be happy. No— I am happy, it's just my hormones.
Saglit lang kaming lumangoy sa dagat ni Gabriel. Pagkatapos no'n, nananghalian lang kami at nakatulog na ako sa kandungan niya. Hapon na nang magising ako at nagpasiya na kaming bumalik sa resort.
Tahimik lang ako sa buong biyahe pabalik. Pinaglalaruan ko ang pendant ng kuwintas na ibinigay niya. Napapaisip pa rin ako kung bakit ganito ang pakiramdam ko. Inis na inis ako sa nangyari sa Taklong Island. Akala ko aalukin na niya ulit ako ng kasal. Akala ko magiging pamilya na talaga kami. Akala ko magbabago na talaga ang buhay ko.
Masama bang mag-expect, Lord?
***
Natatanaw ko na ang baybayin ng resort. Madilim na ang langit at nakasilip na rin ang buwan. May kakaibang lamig ang hangin na banayad na dumadampi sa pisngi ko.
Narinig ko ang hagikgik ni Sofia na nakupo katabi ng ate niya.
"Shhh!" saway sa kaniya ni Carms.
Napatingin ako kay Gabriel na mahigpit na nakahawak sa bewang ko. Lumikot ang mga singkit niyang mata bago siya ngumiti sa akin. Nanginginig ang gilid ng mga labi niya na para bang kinakabahan siya.
"Yehey! Nandito na tayo!" sigaw ni Sofia.
Nanlaki ang mga mata ko nang makita ko ang mga wooden lanterns na iniilawan ang buong dalampasigan. Sa gitna ay may mahabang lamesa na kasya ang labindalawang tao. Napalilibutan iyon ng apat na posteng kahoy na binabalot ng mga fairy lights. May puting telang nagsisilbing bubong ng lamesa na pinalamutian din ng maliliit na ilaw. May musika ring biglang tumugtog na hindi ko alam kung saan nanggagaling.
"A-Ano'ng meron, Gabriel?" Bahagyang nanginig ang boses ko dahil parang biglang nagtambol ang puso ko.
"You'll see..." tipid niyang sagot at saka siya tumayo.
Inilahad niya ang palad niya sa akin at gumuhit sa pisngi niya ang nakakatunaw niyang ngiti. Inabot ko ang malapad niyang palad at mahigpit ko 'yong hinawakan. Sabay kaming naglakad papuntang pampang. Pagtapak ng mga paa namin sa buhangin, doon ko lang napansin ang mga nakasaboy na talulot ng puti at pulang rosas.
Habang papalapit kami sa lamesa, unti-unting nanlabo ang mga mata ko. It was my tears brimming from my eyes when I saw the familiar faces walking towards the long table.
Napahinto ako saglit sa paghakbang nang makita ko si Tita Laila— Gabriel's mom and Tito Royce, nakangiti sila sa akin. Katabi nila si Mama at si Kuya Spence na parehong nangingilid na rin ang luha. Sa likod naman nila Mama, magka-holding hands sila Andrew at si Aliyah na malaki na ang tiyan.
"W-What is happening, Gabriel..." My voice broke.
"B-Bakit sila nandito?" Tuluyan nang bumagsak ang mga luha ko na mabilis namang pinunasan ni Gabriel.
"Hey, don't cry. Birthday na birthday mo umiiyak ka," malambing na sambit niya.
I sniffled to stop myself from crying even more. I inhaled and exhaled softly. I closed my eyes to collect myself and then I slowly opened them.
I gasped when I saw Gabriel kneeling in front of me. Both of his knees were on the sand, and he was holding a diamond ring.
"Gab, right knee up!" sigaw ni Tito Royce.
Napabungisngis ako at nagtawanan naman sila Mama at Kuya Spence. Rinig na rinig ko rin ang mahinhing hagikgik ni Li.
"Shit! Sorry!" Napamura si Gabriel at agad niyang inangat ang kanang tuhod niya.
"Alam kong nag-e-expect ka sa isla kanina, but it was just a diversion..." panimula niya habang nakangiti.
"Can you open the locket of the necklace that I gave you earlier..."
With my shaking hands, I did what he told me.
Parang napatid ang paghinga ko nang makita ko kung ano ang nakasulat sa loob ng locket.
"Forever in my mind, always in my heart." I read the words out loud.
Tears started to stream down my face. I fixed my gaze upon Gabriel, whose eyes were also glistening with tears.
"I want you to remember this moment forever, Maxine..." His voice cracked. "... and I want to start forever with you today," he continued.
"Can I spend the rest of my life with you?" He gulped. "Will you marry me, love?" A teardrop escaped his eyes but he didn't shed it. This is the third time that he asked me that question.
And for the third time... I didn't think, because I know the answer. I always know.
"For the third time, Gabriel... my answer is 'Yes'!"
Napatalon siya sa galak. Hinawakan niya ako sa bewang para buhatin. Umangat ang mga paa ko sa buhangin.
My hands rested gently on his shoulders as we spun together across the sand, illuminated by the soft glow of the moonlit sky, with our loved ones gathered around us.
Narinig ko ang palakpakan ng lahat ng nandoon, pero ang buong atensyon ko ay na kay Gabriel lang. Nagniningning ang mga singkit niyang mata at nakatitig ang mga iyon sa akin. May malapad na ngiti ang mga labi niya at hinihipan ng hangin ang itim niyang buhok.
Our quick twirl lasted for mere seconds, but in my mind it unfolded in slow motion. Marahan niya akong ibinaba.
Kinapa niya ang bulsa ng suot niyang polo at biglang nanlaki ang mga mata niya.
"Shit, 'yong singsing!" natataranta niyang usal. Napaawang ang mga labi ko.
Mukhang nahulog yata iyon pagbuhat niya sa akin.
"I got it, Kuya!" sigaw ng pamilyar na baritonong boses.
"J-Jasper," I whispered under my breath.
Ngumiti si Gabriel sa kapatid niya at nagmamadali siyang lumapit kay Jasper na nakatayo sa bandang likuran niya. Tinapik ni Gabriel ang balikat nito at inabot naman nito ang singsing na mukhang nadampot niya sa buhanginan. Mabilis niya akong sinulyapan.
"Happy birthday, Steph," nakangiting bati niya.
"Thank you," I mouthed.
This is perfect. Today is perfect. This new life is beyond perfect. I could not ask for more. Thank You for this. This is the best birthday ever.
Gabriel slowly took my left hand and slid the rose-cut diamond ring on my ring finger.
"Forever in my mind, always in my heart..." His voice sounded like a whisper. "I love you forever and always, Stephanie Maxine Co," he declared with certainty.
"I'm yours... I love you too," I murmured, my words muffled as I captured his sweet lips in a tender kiss.
***
MsLynLuna ☽
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top