Pewnego dnia wieżę, którą omija każdy odwiedza młody, dziesięcioletni chłopiec. Prosi mieszkającego tam Boga i jego przyjaciółkę o pomoc. Rodzice chłopca zmarli, a mieszkańcy go nienawidzą przez co m.in. głoduje. Kobieta postanawia zaopiekować się młodzieńcem. Sześć lat później wystarczyło jedno jego złe słowo, dzięki któremu sam sobie zaszkodził. Co się wydarzyło? Przekonaj się sam.

Książka krótka (sześć rozdziałów), przyjemna w czytaniu, niosąca morał z pięknym porównaniem ludzi do kartki papieru. Pomimo iż ja zupełnie nie odnajduję się w takiej tematyce, gdyż nigdy nie miałam styczności z tego typu filmami, książkami czy serialami to opowiadanie bardzo przypadło mi do gustu i naprawdę mi się podoba.
Brak błędów i estetyka opowiadania mówią same o ocenie jaką powinnam wystawić pracy RatsGrav.

Ocena: 10