Przy takich opowiadaniach jak to czuję się nie potrzebna *śmiech*.
Książki takie jak ta są zbyt dobre i nie mam się do czego przyczepić. Tu nawet przecinki wiedzą gdzie stać!
W opowiadaniu myautophobia główną bohaterką jest Carmen - dziewczyna, która od dziecka kocha motory i wszystko co z nimi związane. Należy do gangu, z którym świetne się z każdym dogaduje. Należy do niego również Erin - chłopak, z którym zaprzyjaźniła się w znienawidzonym przez nią przedszkolu. Połączyło ich to samo zamiłowanie to motoryzacji.
Każdy od zawsze wmawiał Carmen, że motory nie są dla dziewczyn, ale ona ich nie słuchała i dalej robi to co sprawia jej przyjemność. Uwielbia patrzeć jak cyferki na liczniku wzrastają i kocha uczucie kiedy przecina powietrze na swojej maszynie... czuje się wtedy wolna.
Co jakiś czas w rozdział wplatasz bliżej nieokreślone fragmenty, czegoś co przypomina list. Dużo czytelników zainteresowało się tym, ale (jak sama twierdzisz) dowiedzą się tego w następnych rozdziałach.

Nie będę ukrywać, że bardzo odwlekałam tę recenzję. Myślałam, że to jedna z tych książek, przy których myślę tylko o końcu, ale kiedy skończyłam czytać nieźle się zdziwiłam. Nie pierwszy i napewno nie ostatni raz podeszłam do książki z negatywny sposób, po czym okazało się, że to kompletny HIT. Piszesz bardzo profesjonalnie i bez błędów na dość odmienny, ale ciekawy temat.
Zauważyłam, że twoje opisy przypadły do gustu nie tylko mi ;).
Nadal próbuje zrozumieć czemu drugi gang chce dorwać Dextera, ale nic nie przychodzi mi do głowy...
Za tym wszystkim siedzi jedna, wielka tajemnica.

Ocena: 10