Przeczytane: czerwiec 2022

Nie wiem, co bierze pan Adrian, ale ja też chcę. No skąd on bierze te pomysły? Jeśli myśleliście, że poprzednie części tej trylogii były odjechane, to mocno się zdziwicie, jak jeszcze można pobawić się szaleństwem ze swoimi bohaterami.

W Fascynacji były momenty, w których wydawało mi się, że już coś przewidzę, oho, to i tamto wiem, ALE wtedy wyskakiwał zza książki pan Adrian i mówił: "Halo, chyba zapomniałaś, kto jest autorem!". No racja. Jego porytą wyobraźnię trudno wyprzedzić. Widać w tym wszystkim więź z postacią Oskara oraz prawdziwy pisarski odlot, który tak bardzo lubię dostrzegać w książkach.

Wprawdzie nie na takie zakończenie serii liczyłam, lecz jestem usatysfakcjonowana. Na dobrą ocenę zasługuje także ta część.

9,5/10