Ο Άγγελος κεραυνώνει με τα μάτια του τον γιατρό, ενώ εγώ δεν μπορώ να βγάλω λέξη από το στόμα μου. Κάτι μου λέει πως θα έχει άσχημα ξεμπερδέματα ο γυναικολόγος και δεν θέλω να ήμουν στην θέση του. Ακούω την φωνή του πατέρα του παιδιού μου να μιλάει ψύχραιμα.

    - Για να καταλάβω, επειδή εσείς είστε ανίκανος να διαχειριστείτε την κατάσταση, προτείνετε άμβλωση. Αν ήσουν παθολόγος, σ' όλους τους ασθενείς σου θα έκανες ευθανασία ως λύση; Δεν έχετε κανένα δικαίωμα στην ζωή του παιδιού αυτού, για να εκφράζετε απερίσκεπτα την γνώμη σας, εκτός κι αν είστε ο πατέρας του. Είστε και δεν το γνωρίζω;

    Ο γιατρός χάνει τα λόγια του. Βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση και φαίνεται. Δεν περίμενε τέτοια αντίδραση και τραυλίζει.

    - Εγώ σας λέω, τι προτείνουμε σίγουρα. Στην Αμερική δεν προτείνουν άλλες λύσεις σε τέτοιες περιπτώσεις. Είναι μονόδρομος.

    Ο Άγγελος απαντάει τώρα, όμως πολύ πιο νευρικά.

  - Αρχικά είσαι εκτός τόπου και χρόνου. Είμαστε Ελλάδα εδώ, όχι εξωτερικό. Ο πατέρας μου διοικεί την μισή κλινική και σε πληρώνει για να σκοτώνεις κόσμο; Αύριο θα απολυθείς και να πας εκεί που σου αξίζει.

    Βγαίνει φορτισμένος συναισθηματικά, ενώ εγώ τον κοίταζα ενθουσιασμένη από την συμπεριφορά του. Κι όμως για το μωρό νοιάζεται πραγματικά! Όσο απίστευτο κι αν έμοιαζε τόσο καιρό, κάπου μέσα του νιώθει.

   Συγκινημένη, ετοιμάζομαι και παρατάω τον γιατρό της δεκάρας στα κρύα του λουτρού. Είμαι χαρούμενη που έχω κάποιον δίπλα μου στο θέμα του παιδιού. Δεν θα μπορούσα να τα αντιμετωπίσω μόνη μου, με εξαφανισμένο τον Δημήτρη και τους γονείς μου αρνητικούς στο συγκεκριμένο ζήτημα. Από όλους τους γνωστούς μου, μόνο ο Άγγελος θα συμφωνούσε μαζί μου, να κρατήσω το μωρό, ό,τι και να συμβεί.

   Τον αντικρίζω και τον πλησιάζω. Του χαμογελάω και αγγίζω το χέρι του. Αισθάνομαι περίεργα με αυτήν την ελάχιστη σωματική επαφή μας. Είχα πολύ καιρό να δώσω σημασία στην αίσθηση της αφής και επικεντρωθώ αποκλειστικά σ' αυτήν. Σύντομα όμως νιώθω αμηχανία από την ένταση που μου δημιουργεί το άγγιγμα του. Του ομολογώ τις σκέψεις μου.

     - Νομίζω, πως αρχίζω να σε ερωτεύομαι και φοβάμαι πολύ τα ίδια μου αισθήματα. Θα πληγωθώ από σένα και δεν θα το αντέξω. Σε χρειάζομαι δίπλα μου, να με στηρίζεις, όπως και το πλάσμα που έχω μέσα μου.

    Το πρόσωπο του δείχνει πόσο ξαφνιάστηκε απόντα λόγια μου. Ακολουθεί το βλέμμα μου, προσπαθώντας να με ψυχολογήσει. Εγώ κρατάω την ανάσα μου. Δεν έχω ιδέα, αν έπραξα σωστά. Μαζί του δεν είναι τίποτα σίγουρο για την επικείμενη αντίδραση του. Μπορεί να ενοχληθεί ή να το εκμεταλλευτεί με κάθε τρόπο. Στην πορεία το βλέμμα του παγώνει και μου μιλάει ψυχρά.

    - Κοίτα, δεν είμαι τόσο ανόητος , ώστε να δώσω την παραμικρή βάση στα λόγια σου. Εχθές υποστήριζες μέχρι τέλους την σχέση σου με τον Δημήτρη. Καταλαβαίνω, πως με το παιδί βλέπεις αλλιώς τα πράγματα πλέον, όμως αυτό δεν σημαίνει τίποτα για μένα. Φύγαμε.

   Παρακαλώ; Πώς μπορεί να μου φέρεται έτσι, την στιγμή που εγώ του αποκάλυψα τα συναισθήματα μου, ενώ έχω περάσει τόσα από αυτόν; Δηλαδή τι μου λέει; Δεν υπάρχει λόγος να του πω ψέματα.  Όσο και να παλεύω για το αντίθετο, κάθε μέρα νιώθω πιο έντονα πράγματα γι'αυτόν. Τόσο καιρό το αρνούμαι, γιατί δεν το θέλω σε καμία περίπτωση.

   Πηγαίνα αντίθετα με όσα μου προκαλεί, γιατί πάνω απ'όλα αγαπάω τον Δημήτρη πραγματικά και δεν θέλω να τον πληγώσω. Με το αγόρι μου πάντα νιώθω πιο αγνά, αθώα και αληθινά αισθήματα.  Από την άλλη ο Άγγελος σαρώνει τα πάντα στο πέρασμα του και δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Με διαλύει.

   Τον ακολουθώ προς την έξοδο του νοσοκομείου, όπου συναντάμε τον σοφέρ. Απορώ για τον λόγο του ερχομού του, καθώς πριν οδηγούσε ο ίδιος ο Άγγελος. Μάλλον θέλει να ξεφύγει από μένα, πηγαίνοντας βόλτα και εμένα να με αποθέσει στο προσωπικό του.

   Μπαίνω στο αυτοκίνητο, ενώ εκείνος απομακρύνεται. Μόλις κλείνω την πόρτα, διατάζω τον οδηγό να με πάει στο σπίτι του Δημήτρη. Οφείλω να μάθω, τι απέγινε. Από την στιγμή που τελείωσα με τον γιατρό και τον πατέρα του παιδιού, έχω υποχρέωση να αναζητήσω το αγόρι μου. Ή καλύτερα πρώην, αν όντως με εγκατέλειψε.

   Φτάνω σε λίγα λεπτά στον επιθυμητό προορισμό μου. Με τύψεις και πόνο στην καρδιά για την κατάληξη των γεγονότων, χτυπάω την πόρτα. Ανοίγει η μητέρα του Δημήτρη και δίπλα της είναι η μέχρι πρότινος κολλητή μου, η Εύα. Η απογοήτευση είναι εμφανής στα πρόσωπα τους από την παρουσία μου. Μου μιλάει η "παρά τρίχα" πεθερά μου σε αυστηρότατο τόνο.

     - Μαρίζα, δεν θέλω καμία σχέση μαζί σου. Εξαιτίας σου εξαφανίστηκε ο γιός μου και δεν έχω ιδέα που βρίσκεται. Θα σου δώσω το σημείωμα του και να μην σε δω άλλη φορά..

    Πληγώνομαι από τα λόγια της βαθύτατα, είναι σαν μαχαριά στην καρδιά μου. Πλέον κανείς δεν με δέχεται, ενώ εγώ απλά πάλεψα για το αγόρι μου. Σκότωσα τον εαυτό μου και τα συναισθήματα μου, για να τον σώσω και να του δώσω την ζωή, την οποία αξίζει. Από την στιγμή που το αποφάσισα, δεν με αναγνωρίζω ούτε η ίδια. Δεν έχω όμως ευθύνη.

   Μου πετάει το χαρτί στην μούρη νευρικά, ενώ τώρα είναι η σειρά της Εύας να αντιδράσει με ειρωνία.

    - Είμαι σίγουρη, πως για όλα αυτά ευθύνεται ο Άγγελος.  Παίζει εκείνος να του έκανε κακό για τα ωραία σου τα μάτια. Πήγαινε στον πατέρα του εξώγαμου παιδιού σας, να χαρείτε τον έρωτα σας.

     Ειλικρινά αυτό πιστεύει για μένα, αλλά και για τον άντρα που ερωτεύτηκε; Δεν θέλω καν να διανοηθώ πως έχει το παραμικρό δίκιο σ'όλα αυτά που αναφέρει για τον Άγγελο. Ανατριχιάζω μόνο στην σκέψη.

   Μπορεί να είναι απρόβλεπτος κάποιες φορές και ακραίος, όμως δεν πιστεύω ότι θα έφτανε στο σημείο να αφαιρέσει ανθρώπινη ζωή ή να τον βλάψει με τέτοιον τρόπο. Σωστά; Στην τελική είχε την ευκαιρία να κάνει κακό στον Δημήτρη, σταματώντας την χειρουργική επέμβαση και αφήνοντας τον να τον νικάει η ασθένεια. Για κάποιο λόγο τήρησε την συμφωνία μας και τον βοήθησε.

    Φεύγω, καθώς δεν αντέχω άλλο τις κατηγορίες τους. Έχω ήδη δικάσει τον εαυτό μου, τώρα δεν έχει νόημα να μαλώσω μαζί τους. Το μόνο που με νοιάζει, να είναι καλά ο Δημήτρης και να βρω πάλι τον χαμένο μου εαυτό.

    Στην διαδρομή με πιάνει αδιαθεσία και ζαλάδα, οπότε ανησυχώ για το παιδί μου, ξεχνώντας όλες τις έννοιες. Ο σοφερ με παρατηρεί προσεκτικά, ενώ με βοηθάει να φτάσω με ασφάλεια στο σπίτι. Αμέσως αντιλήφθηκε πως δεν είμαι καλά.

   Στο σπιτικό του Άγγελου είναι μόνο η αδελφή του, ενώ εκείνος λείπει.  Η Αντωνίνα μόλις με βλέπει, χαίρεται και φαίνεται στο πρόσωπο της. Εγώ πάλι προσπαθώ να βρω την δύναμη να χαμογελάσω. Μου απευθύνει τον λόγο γεμάτη κέφι.

    - Τι κάνεις καλή μου φιλενάδα; Δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι, που θα συνεργαστούμε σύντομα.  Ο αδελφούλης μου τα κανόνισε να αγοράσει το κανάλι και εγώ θα τραβάω σενάρια, ενώ εσύ θα ασχοληθείς με την σκηνοθεσία, το μοντάζ. Αυτό έμαθα ότι επιθυμούσες.

    Για άλλη μια φορά έχω μαύρα μεσάνυχτα. Πότε έγιναν όλα αυτά και εγώ δεν έχω ιδέα; Είχα πει στον Άγγελο, πως μου αρέσει το μοντάζ, αλλά δεν περίμενα πως είχε τέτοια επαγγελματικά σχέδια. Φυσικά όλο αυτό έγινε για την αδελφή του. Θα θέλει να εξασφαλίσει το μέλλον της από την στιγμή που της αρέσει να τραβάει βίντεο.

     Παρατηρώντας το ύφος μου, συνειδητοποιεί την άγνοια μου και δικιολογεί τα αδικιολόγητα. Η αμηχανία της γίνεται ορατή πλέον.

     - Δεν σου είπε τίποτα; Τον έπεισα και του είπα πως θα είναι χαρά μου να συνεργαστούμε μαζί. Συγνώμη, αν έκανα λάθος. Εγώ πηγαίνω στο δωμάτιο μου για ύπνο. Είμαι κουρασμένη.

   Την χαιρετάω και ξαπλώνω στον καναπέ. Έχω φοβερό πονοκέφαλο είναι η αλήθεια και δεν έχω την δύναμη να πάω στο κρεβάτι μου αμέσως. Δυστυχώς έτσι οι σκέψεις μου γίνονται χειρότερες και φτιάχνω με το μυαλό μου εφιαλτικά σενάρια. Για το παιδί, τον Δημήτρη και τον Άγγελο.

   Αλλάζω συνεχώς πλευρό στον καναπέ και δεν βολεύομαι με τίποτα. Η ώρα δεν περνάει και αισθάνομαι να με πνίγει το σκοτάδι της νύχτας. Χωρίς να το καταλάβω, αμέτρητα δάκρυα κυλούν από τα μάτια μου.

     Νιώθω μόνη μου και έχω ανάγκη την παρουσία του Άγγελου, η οποία με ηρεμεί. Θέλω να με καθησυχάσει για όλα και απλά να μου πει έναν καλό, γλυκό λόγο.

   Επιχειρώντας να ξεχαστώ, ανοίγω το σημείωμα του Δημήτρη. Πριν προλάβω να το διαβάσω, παρατηρώ τα γράμματα του. Είναι, κατά πολύ περίεργο τρόπο διαφορετικά από τα συνηθισμένα του, κόμψά και καλλιτεχνικά. Αυτός δεν είναι ο γραφικός χαρακτήρας του αγοριού, που γνωρίζω από μικρό και είμαι αρκετά σίγουρη γι'αυτό. Κάποιος άλλος το έγραψε, βάζοντας την υπογραφή του.

    Αυτό που υποψιάστηκα από την αρχή, είναι αλήθεια. Ο Δημήτρης δεν με εγκατέλειψε με την θέληση του, αλλά συνέβη κάτι πιο σοβαρό. Κάποιος προσπαθεί να μας πείσει ότι έφυγε μόνος του και είναι καλά, ενώ δεν είναι. Αύριο το πρωί θα πάω αμέσως στην αστυνομία, για να καταγγείλω εκεί το περιστατικό. Οφείλουν να ψάξουν ποιος έγραψε το σημείωμα.

    Με αυτές τις σκέψεις με παίρνει ο ύπνος, ενώ ξυπνάω στις πέντε το πρωί από τον ήχο της πόρτας. Ταράζομαι και ανασηκώνομαι, κοιτάζοντας τριγύρω μου. Βλέπω τον Άγγελο να μπαίνει και να στρέφει το βλέμμα πάνω μου. Έλειπε όλο το βράδυ και φοβάμαι να ρωτήσω που ήταν. Μοιάζει λιγάκι μεθυσμένος, ενώ σε λίγο μου μιλάει.

    - Εσυ φταις για όλα αυτά. Θυμάσαι, τι μου είχες για την συμφωνία; Αν είχα νιώσει ποτέ κάτι για κάποια, να κάνω πίσω. Μέχρι την πρώτη νύχτα μας έτσι ήταν. Αν μου το έλεγες μετά, μάλλον θα όφειλα να σε αφήσω ελεύθερη Μαρίζα. Δεν μετανιώνω για τίποτα όμως.

     Μένω σοκαρισμένη, ακούγοντας τον. Θέλει να μου πει πως στ'αλήθεια στην πορεία ενδιαφέρθηκε για μένα; Δεν γνωρίζω πως να αντιδράσω ή αν πρέπει να τον πιστέψω. Είναι μεθυσμένος και έχει υποκριθεί στο παρελθόν με επιτυχία τον ερωτευμένο, αλλά στο τέλος τα πήρε όλα πίσω. Αν με πληγώσει πάλι;

   Εστιάζω μόνο στα μάτια του και έχω την επιθυμία να τον πιστέψω. Τα λόγια είναι περιττά τέτοιες στιγμές, οπότε τρέχω κατευθείαν πάνω του. Αρχίζω να τον φιλάω, σε όποιο σημείο του πρόσωπου του βρω. Έχω ανάγκη να αφεθώ ελεύθερη μια φορά δίπλα του και να ακολουθήσω το ένστικτο μου. Τόσο καιρό πιέζω τον εαυτό μου να παραδεχτεί πως είναι λάθος.

    Δεν προλαβαίνω να χαρώ λιγάκι την εξολολόγηση του και εκείνος με διώχνει από κοντά του. Συνεχίζει τον μονόλογο του.

    - Δεν γνωρίζεις τίποτα για μένα.  Ακόμα και σε σένα έχω κάνει περισσότερα άσχημα απ'όσα πιστεύεις. Οπότε άσε με ήσυχο.

   Εγώ τον κοιτάζω προσεκτικά, μήπως καταλάβω επιτέλους. Τι έγινε τώρα; Όλα αυτά τα εννοεί ή είναι η επήρεια αλκόολ; Με μπέρδεψε ακόμα πιο πολύ η όλη συμπεριφορά του.

    Συγνώμη για την καθυστέρηση, αλλά είχα κάτι απρόβλεπτα.❤ Καλό μήνα. Εύχομαι να περνάτε καλά!!! Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο! Αλήθεια, εσείς τι θα θέλατε για την συνέχεια; Πολλά φιλιά με αγάπη!