Μαρίζα

   Έχουν περάσει αρκετές μέρες από το ατύχημα της Εύας πλέον. Η κατάσταση της κολλητής μου είναι άσχημη, καθώς έπεσε σε κώμα. Σοκαρίστηκα πολύ, αλλά ευτυχώς έχω τον Άγγελο δίπλα μου και προς έκπληξη μου με βοήθησε πολύ, να το περνάω ψύχραιμα.

    Πιστεύω ένας λόγος, είναι πως φοβήθηκε, μην φτάσω σε ακρόοτητες, όπως έγινε με την ασθένεια του Δημήτρη. Συνέχεια με προειδοποιούσε, μην βάλω καμία περίεργη ιδέα πάλι με το μυαλό μου, για να την βοηθήσω. Πάντως, σημασία έχει, ανεξαρτήτου αιτίας, μου στάθηκε πολύ.

    Αρχικά συμφώνησε και μου έδωσε ένα χώρο στο σπίτι, για να έρχονται άτομα που χρειάζονται οικονομική βοήθεια για νοσοκομειακή περίθαλψη ή γενικά για θέματα υγείας. Καταγράφω τα περιστατικά και τα βάζω σε σειρά προτεραιότητας ανάλογα με το πόσο επείγον είναι. Στην πορεία κάνω το φιλανθρωπικό μου καθήκον.

    Με χαρά μου διαπίστωσα, ότι βοηθάω πολλά άτομα, που πραγματικά το έχουν ανάγκη. Δακρύζω από χαρά, μόλις βλέπω τα απελπισμένα πρόσωπα τους να γεμίζουν αισιοδοξία και χαμόγελα. Συγγενείς και ασθενείς κλαίνε από συγκίνηση, ενώ πέφτουν στα πόδια μου, φιλώντας τα χέρια μου από ευγνωμοσύνη. Φυσικά, δεν το επιτρέπω αυτό, αποχωρώντας διακριτικά από τον χώρο με βουρκωμένα μάτια.
 
    Τις περισσότερες φορές, δεν χρειάζεται καν, να δώσουμε λεφτά, καθώς τα παρέχει δωρεάν η κλινική του Άγγελου, μετά από συνεννόηση μας. Μόνο σε περιπτώσεις, όπου είναι απαραίτητη η διαφυγή στο εξωτερικό ή να έρθουν νέα μηχανήματα, συμβάλλουμε οικονομικά.

   Με αυτόν τον τρόπο ξεχνιέμαι από την κατάσταση της Εύας και βρίσκει γαλήνη η ψυχή μου επιτέλους. Η ελπίδα στο πρόσωπο χαρακωμένων ανθρώπων, με κάνει απόλυτα ευτυχισμένη. Αισθάνομαι ότι έχει νόημα η ζωή μου! Παίρνω πράγματα , που δεν φτανταζόμουν ποτέ ότι θα είχα, αλλά δίνω απλόχερα όσα μπορώ. Τι καλύτερο από αυτό;

   Βέβαια, στην ευτυχία μου συμβάλλει και ο έρωτας στην ζωή μου. Ο Άγγελος αυτό το διάστημα παραμένει δίπλα μου και νιώθω ότι με νοιάζεται. Περνάμε πραγματικά όμορφες στιγμές μαζί, που δεν φανταζόμουν. Η αλλαγή του μάλλον οφείλεται στο γεγονός πως ανησύχησε για μένα.

    Αυτό με κάνει να αισθάνομαι κάθε μέρα και περισσότερα πράγματα γι' αυτόν, εκεί που έλεγα δεν γίνεται κι άλλο. Μου έχει γίνει απαραίτητος από όλες τις απόψεις. Με ηρεμεί με τον τρόπο του, με κάνει χαρούμενη όσο τίποτα άλλο. Είμαι αθεράπευτα ερωτευμένη μαζί του και δεν νομίζω, να μπορεί κάποιος να με απομακρύνει πια από το πλευρό του.

   Όλες αυτές τις μέρες , κάτι άλλο που μας ένωσε ακόμα πιο πολύ, είναι η προετοιμασία του παιδικού δωματίου. Προκειμένου να μην μένω πολλές ώρες στο νοσοκομείο και να ξεχνιέμαι, καθώς φοβόται τα μικρόβια στην κατάσταση μου, φτιάξαμε το χώρο του παιδιού μας. Μέχρι και ταξίδι μου ζήτησε να πάμε, αλλά εγώ του είπα ότι είναι ακατάλληλη περίοδος γι'αυτά.

    Αυτή την στιγμή βρίσκομαι με την Αντωνίνα, ενώ παρακολουθούμε την αγαπημένη της σειρά. Όλες αυτές τις μέρες προσπαθεί και αυτή να είναι δίπλα μου. Σε μια εποχή που χάνω την κολλητή μου την Εύα, έχω ανάγκη την φιλία της και την παρέα της. Κάθε μέρα ερχόμαστε πιο κοντά, με αποτέλεσμα να δημιουργείται εμπιστοσύνη μεταξύ μας.

   Όταν φτάνει η σκηνή, την οποία περιμέναμε εδώ και ογδόντα ολόκληρα επεισόδια, εμφανίζεται ο Άγγελος. Έτσι κάνει κάθε μέρα, ενώ καταλήγει να διαφωνεί με την αδελφή του για το πόσο ακριβώς διαρκεί " η σαπουνόπερα μας", όπως την χαρακτηρίζει. Έτσι αυτή την φορά η Αντωνίνα τον προλαβαίνει και του μιλάει πριν ρωτήσει.

    - Αδελφούλη, μην μαλώσουμε πάλι για τα είκοσι λεπτά των διαφημίσεων, που υπολογίζεις στον χρόνο που σου κλέβω την Μαρίζα. Ασχολήσου εσύ με τις επιχειρήσεις σου και άσε τις κοριτσίστικες υποθέσεις.

    Ο Άγγελος γελάει, μάλλον με λίγο ειρωνική διάθεση, ενώ εγώ παρακολουθώ με ευλάβεια το πρώτο φιλί του αιώνα, δηλαδή μεταξύ των πρωταγωνιστών. Δεν θέλω να δώσω συνέχεια στην διαμάχη των αδελφών, οπότε δεν ανακατεύομαι . Βέβαια, ο αγαπημένος μου έχει άλλα σχέδια και συνεχίζει την συζήτηση.

   - Αντωνίνα, θέλω να σου μιλήσω για κάτι πολύ σοβαρό. Θα πας σε καινούργιους γιατρούς, οι οποίοι μπορεί να σε βοηθήσουν πραγματικά, ακόμα και να περπατήσεις, μόνο που αυτό θα γίνει στο εξωτερικό.

   Πλέον στρέφω και εγώ την προσοχή μου στην αντίδραση της Αντωνίνας, η οποία φαίνεται τελείως απογοητευμένη. Την καταλαβαίνω εν μέρει, είναι η αλήθεια. Έχει χάσει τις ελπίδες της, ενώ είναι ερωτευμένη με τον Δημήτρη και μάλλον δεν θέλει αυτήν την απόσταση μεταξύ τους.

   Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως αυτός είναι ο λόγος, που πήρε τέτοια απόφαση για την αδελφή του. Για να ξεφύγει από το παρελθόν και τον Δημήτρη. Ταράζομαι, βλέποντας την Αντωνίνα, να επιχειρεί να σηκωθεί, με αποτέλεσμα την παρολίγο πτώση της από το καροτσάκι.

   Είμαι δίπλα της, έτσι την σταθεροποιώ στην θέση, κρατώντας την από το μπράτσο. Την παρακολουθώ ανήσυχη, ενώ της πιάνω το χέρι στην μάταιη προσπάθεια μου, να την ηρεμήσω. Αφού παίρνει μεγάλες ανάσες, απαντάει επικριτικά στον Άγγελο, φανερά αναστατωμένη.

    - Θες να με διώξεις πάλι, για να είσαι σίγουρος, πως θα κρατάω τις αποστάσεις ασφαλείας από τον Δημήτρη. Μαρίζα, μίλα του εσύ, γιατί δεν εγώ έχω καμία όρεξη να μαλώσω μια ακόμα φορά, για το ίδιο θέμα. Δεν αντέχω.

   Κατευθύνεται πλέον φανερά ταραγμένη προς το δωμάτιο της με το καροτσάκι, ενώ πρώτη φορά την βλέπω έτσι. Το ύφος της προδίδει πείσμα σε ανησυχητικό βαθμό, σε σημείο που μου θυμίζει τον Άγγελο τις πρώτες μέρες γνωριμίας μας. Είναι αποφασισμένη να μην φύγει με κάθε κόστος.

   Μένω μόνη μου με τον αγαπημένο μου και αποφασίζω να του μιλήσω. Δεν θέλω να έρχεται  σε σύγκρουση με την αδελφή του, για πράγματα που λύνονται και να την στεναχωρεί, χωρίς σοβαρό λόγο..

    - Δεν είναι λύση να την στείλεις στο εξωτερικό. Στην τελική γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι αν ήταν για την θεραπεία της, έχεις την δύναμη να φέρεις στην Ελλάδα όλους τους γιατρούς και τα μηχανήματα. Διαθέτεις ολόκληρη κλινική. Γιατί γίνεσαι υπερβολικός; Με ήθελες και με πήρες από τον Δημήτρη. Σε πληροφορώ, ό,τι λάθος και να έκανε, το πλήρωσε με το παραπάνω. Δεν θα κάνει κακό στην Αντωνίνα.

   Με παρακολουθεί, με τα μάτια του καρφωμένα πάνω στα δικά μου. Στο βλέμμα του διακρίνεται αποφασιστικότητα, αν και δεν είμαι σίγουρη για ποιον λόγο. Δεν αμφισβητεί την ορθότητα της απόφασης του και γνωρίζω από τώρα ότι δεν θα κάνει τίποτα. Βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν περίμενα τα επόμενα λόγια του.

   - Η Εύα είχε ενημερώσει από πριν τον Δημήτρη για την συμφωνία μας, ακόμα και για την ημέρα. Έκανε ό,τι μπορούσε, για να το σταματήσει. Υποθέτω, ακόμα και η νοσηλεία του το αμέσως επόμενο πρωί, σχέδιο του ήταν. Το κατάλαβα, όταν μου μίλησε ο Κώστας για μια συνάντηση τους, χωρίς να γνωρίζει ο πρώην σου για την φιλία μας. Το τότε αγόρι σου επιχείρησε μέχρι και να σε ναρκώσει.

    Μένω απλά να τον κοιτάζω, για να δω κατά πόσο ειλικρινής είναι. Δεν μπορώ, ή μάλλον δεν θέλω να πιστέψω τα λόγια του. Όχι, δεν είναι δυνατόν να ισχύουν όλα αυτά. Εκτός κι αν τόσο καιρό ζω μια δική μου πραγματικότητα, χωρίς να βλέπω τον κόσμο. Πόσα πράγματα μπορεί να συνέβησαν, με εμένα ανίδεη;

   Θυμάμαι τα λόγια του, πως ζω στο δικό μου ροζ συννεφάκι και για πρώτη φορά του δίνω δίκιο πάνω σ' αυτό. Ασυναίσθητα χαμογελάω με την τόση αφέλεια μου, για να μην κλάψω ή πονέσω περισσότερο. Ο Δημήτρης που γνώριζα, αποκλείεται να φερόταν έτσι. Δεν γίνεται να έκανα τόσο λάθος μαζί του μετά από δυο χρόνια σχέσης.

    Βάζω τα χέρια μου στο πρόσωπο μου, ενώ εκφράζω δυνατά την διατύπωση μου.

     - Θες να μου πεις, ότι γνώριζες κάτι τέτοιο τόσο καιρό και δεν το χρησιμοποίησες εναντίον του, για να μας χωρίσεις οριστικά με τόσο εύκολο τρόπο; Δυσκολεύομαι να το πιστέψω.
  
    Με τα λόγια μου θυμώνει, ενώ απαντάει απότομα.

   -Δεν είμαι καμία κατίνα, να το έλεγα για να σας χωρίσω ή για εκδίκηση, ενώ είχα πόσους τρόπους. Δεν θα είχε νόημα, να τον παρατήσεις γι'αυτό και να έρθεις σε μένα από πείσμα. Η απόφαση πρέπει να ήταν αποκλειστικά δική σου και για τους σωστούς λόγους. Τέλος, μην λέμε ψέματα μεταξύ μας. Όσο ήσουν κολλημένη πάνω του, δεν θα το πίστευες καν. Ακόμα και τώρα είσαι δύσπιστη.

   Παίρνω πολλές ανάσες, όσο  σκέφτομαι τις εξηγήσεις του και προσπαθώ να το δω λογικά το ζήτημα. Μου διαφεύγει κάτι βασικό, επιχειρώντας να βάλω σε τάξη τα καινούργια δεδομένα, και δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι αυτό.

    Είμαι απογοητευμένη πάνω από όλα με τον εαυτό μου, που αρνείται πάντα να δει    και την σκοτεινή πλευρά των ανθρώπων ή έστω τα ελαττώματα τους. Παρόλα αυτά καταλαβαίνω την θέση του Άγγελου. Δεν θα κατάφερνε τίποτα, αν με ενημέρωνε ένα μήνα πριν για παράδειγμα. Μια ακόμα φορά που έχει δίκιο.

  Είμαι έτοιμη να τον ρωτήσω κι άλλες λεπτομέρειες, αλλά χτυπάει το τηλέφωνο του και το σηκώνει. Περιμένω στωικά να τελειώσει η συζήτηση του, η οποίο διαρκεί πέντε λεπτά με το ρολόι μετρημένα. Κλείνοντας το κινητό επιτέλους, απευθύνεται σε μένα.

    - Με πήραν από το νοσοκομείο, η Εύα μόλις συνήλθε.

    - Τι έγινε; Πάμε κατευθείαν εκεί, θέλω να τον δω επειγόντως.

    Η χαρά μου είναι έκδηλη, για την καλή εξέλιξη στην υγεία της Εύας. Τρέχω μέσα στο σπίτι πανικόβλητη, να βρω το μπουφάν μου και την τσάντα μου, κοντεύοντας να πέσω δυο φορές. Όταν είμαι έτοιμη, πηγαίνω στον Άγγελο, ο οποίος με κοτάει χαμογελαστός. Προχωρόντας, μου απευθύνει τον λόγο.

   - Τελευταία είσαι εμφανέστατα χαρούμενη και λάμπεις ολόκληρη. Το ξέρεις, ότι σε σχολίασαν οι εφημερίδες, ως η άγνωστη γυναίκα που κάνει δωρεές με το ονομά μου; Απορούν με τις ξαφνικές, απανωτές φιλανθρωπίες μου και ψάχνουν να βρουν ποια είσαι. Είμαι ο πιο πολυσυζητημένος επιχειρηματίας του μήνα σίγουρα.

  Χαμογελάω ικανοποιημένη με το έργο μου, καθώς είμαι περήφανη γι'αυτό. Δεν είχα σκεφτεί καθόλου αυτό το ενδεχόμενο, αλλά μάλλον θα βοηθήσει στην εικόνα του. Σύντομα θα είναι και ο πιο αγαπητός επιχειρηματίας στον κόσμο για τις καλές του πράξεις, αν συνεχίσω έτσι.

   Στην διαδρομή έχω το άγχος της αναμονής για την κολλητή μου, αλλά ευτυχώς φτάνουμε κάποια στιγμή στο νοσοκομείο. Λέω στον Άγγελο, πως επιθυμώ να δω μόνη μου την Εύα, οπότε εκείνος να κάνει κάτι άλλο, όσο με περιμένει. Όταν πάω να προχωρήσω όμως, με σταματάει, πιάνοντας με από το χέρι. Τον κοιτάζω με απορία, ενώ εκείνος είναι διστακτικός και μου εξηγεί.

    - Επειδή θα στο αναφέρει, πρέπει να μάθεις κάτι. Ο Κώστας επίτηδες την χτύπησε, γιατί έμαθε από τον Δημήτρη για τις δουλειές του και φοβόταν μην τον καρφώσει.

   Με όσα έχουν συμβεί τελευταία, δεν μου φαίνεται περίεργο. Εδώ συμπτωματικά την επόμενη μέρα του τροχαίου, αφού με κάτηγόρησε ο Κώστας, βρέθηκε στην φυλακή, με αδικήματα που ούτε γνώριζα καλά καλά. Είναι ένας λόγος που δεν με απασχολεί πλέον αυτό το άτομο, παρά μόνο έχω απορία πως κατέληξε η αστυνομία να τον πιάσει μετά από τόσο καιρό. Δεν έχω ρωτήσει βέβαια λεπτομέρειες.

   Ωστόσο, με αυτήν την συζήτηση, συνεοδητοποιώ το σημαντικότερο από τις προηγούμενες αποκαλύψεις. Έμαθα τις προθέσεις του Δημήτρη, όχι όμως το αποτέλεσμα. Δεν θυμόμουν από την αρχή καλά την νύχτα εκείνη, άραγε αυτός ευθύνεται για την θολή μου μνήμη; Τρελαίνομαι στην ιδέα, μήπως η Εύα είχε δίκιο.

   Αμέσως ζητάω επιτακτικά απαντήσεις από τον άντρα μπροστά μου.