Προσοχή ακατάλληλο περιεχόνενο για ανηλίκους.

   Με πλησιάζει και με πηγαίνει στο τραπέζι. Έχει ήδη έτοιμα φαγητά . Σίγουρα δεν τα έφτιαξε αυτός , σιγά μην καθόταν να μαγειρεύει για μένα. Καθόμαστε στις καρέκλες και τον ρωτάω για επιβεβαίωση.

    - Εσύ τα έφτιαξες ;

    - Ναι , δεν είχα τίποτα άλλο να κάνω, για να περάσει η ώρα μου . Αλήθεια τώρα πιστεύεις αυτά που λες ;

   Γελάει, ενώ εγώ αναστενάζω . Δεν δίνω σημασία , απλά παρατηρώ πως υπάρχει σαμπάνια . Βάζω λίγο στο ποτήρι και πίνω . Δεν με βλέπω καλά , μια το κρασί πριν , μια το ακριβό ποτό τώρα ... Ίσως αυτό να επιθυμώ καταβάθος . Μην έχω απόλυτη διαύγεια των πράξεων μου .

    Εκείνος είναι απόλυτα άνετος και τρώει . Που βρίσκει την όρεξη; Εγώ με το ζόρι δοκιμάζω μια πατάτα φούρνου , όμως από το άγχος μου γίνεται χειρότερα το στομάχι μου. Ωστόσο η περιέργεια μου χτυπάει κόκκινο. Ίσως αν γνωρίζω κάποια πράγματα, να είναι καλύτερα. Αυθόρμητα μου βγαίνουν οι λέξεις .

   - Εε θες να μιλήσουμε λίγο για αυτό που πρόκειται να κάνουμε ;

   Αμέσως το μετανιώνω και κοκκινίζω αυτόματα . Θέλω να με καταπιεί η γη . Αισθάνομαι πως μετατρέπομαι σε μικρό κοριτσάκι, αλλά δεν ήθελα να ρωτήσω κάποιον γνωστό μου και να όφειλα εξηγήσεις. Εκείνος πάλι γουρλώνει τα μάτια του και πάει να πνιγεί με την μπουκιά του . Τρομαγμένη του χτυπάω την πλάτη , λέγοντας ο Χριστός.

   - Άσε τον Χριστό ήσυχο, εσύ δεν κάθεσαι φρόνιμα. Εσύ με έπνιξες ύπουλη γυναίκα . Τι σκαρώνεις και κάνεις τέτοιες ερωτήσεις;

    Χαμογελάω άθελα μου , φαίνεται το αλκοόλ μου κάνει καλό , μου δίνει δύναμη. Κάνω απερίσκεπτες σκέψεις μέσα στην θολούρα μου. Δαγκώνω το χείλος μου από ντροπή και αμηχανία για την απάντηση μου.

   - Δεν σκαρώνω τίποτα , απλά έχω κάποιες ερωτήσεις.

   Τον ακούω να ψιθυρίζει " δεν το ζω αυτό σήμερα ." , ενώ κοιτάει προς το παράθυρο. Μακάρι να ήταν όνειρο , αλλά που τέτοια τύχη. Με παρατηρεί στα μάτια για μια ακόμα φορά, σαν να προσπαθεί να με καταλάβει. Αναστενάζει . Σοκάρομαι, καθώς εκείνη την ώρα βγάζει την μπλούζα του. Ζεστάθηκε μάλλον , καίει και το φαί. Με πιάνει νευρικό γέλιο, μάλλον στην προσπάθεια μου να μην κλάψω.

   - Θα σου απαντηθούν όλες οι ερωτήσεις σου στην ώρα τους. Κάτσε κάτω επιτέλους ήσυχα . Δεν μου λες τα έχεις τσούξει από πριν μήπως ;

   Λες όντως να με πείραξαν τα δυο ποτήρια κρασί που ήπια στο σπίτι σε συνδυασμό με την σαμπάνια εδώ ; Αυτός είναι μάλλον ο λόγος που αντέχω εδώ και στέκομαι δυνατή, χωρίς να σκέφτομαι καθαρά. Το αρνούμαι πάντως, για να ισχύει η συμφωνία μας. Δεν θα του αρέσει, αν είμαι ζαλισμένη.

   - Συγνώμη . Όχι , δεν είμαι μεθυσμένη, αλλά δεν ξέρω τι με έπιασε .

   - Ότι και να είναι αυτό πάντως μου αρέσει. Δεν είσαι το μελοδραματικό κορίτσι.

   Σηκώνεται και κάνει νόημα να τον ακολουθήσω . Τελικά αφήνει το φαγητό στην μέση. Με πηγαίνει στο δωμάτιο του . Η καρδιά μου χτυπάει γρήγορα. Όταν φτάνουμε , γυρίζει και με φιλάει. Κλείνω τα μάτια μου αυτόματα.

   Νιώθω έναν απροσδιόριστο πόνο , από την στιγμή που με αγγίζει χωρίς την συγκατάθεση μου . Στην αρχή δεν αντιδράω ,αν και θα ήθελα πολύ να κάνω μορφασμό αηδίας . Με φιλάει επιτακτικά , με αποτέλεσμα να υποκύψω αναγκαστικά. Αρχίζω να χάνω τον ρυθμό της αναπνοής μου, ενώ ο εγκέφαλος μου μουδιάζει από άμυνα. Πρέπει να αντέξω, χωρίς να σκέφτομαι τηβ πραγματικότητα.

   Τα λεπτά περνάνε βασανιστικά για μένα μέχρι που ... Μέσα στην ζάλη από την μείξη των δυο ποτών , φαντάζομαι πως είμαι με τον Δημήτρη. Το μυαλό μου παίζει παιχνίδια , όμως όλα τα νιώθω πιο ωραία έτσι . Μου βγάζει το φόρεμα, ενώ με ρίχνει στο κρεβάτι .

   Δεν προλαβαίνω να νιώσω τον αποχωρισμό , τον νιώθω ξανά να με φιλάει, καθώς ήρθε από πάνω μου . Τα σώματα μας πλέον είναι ενωμένα , σχεδόν γυμνά. Μου βγάζει και τα εσώρουχα . Χαϊδεύει κάθε εκατοστό μου , ενώ μου ξεφεύγει ένας αναστεναγμός, με την ιδέα πάντα πως είμαι με το αγόρι μου..

     Κάποια στιγμή όμως ανοίγω τα μάτια μου . Δυστυχώς αυτό με επαναφέρει στην πραγματικότητα , είμαι με τον Άγγελο. Αυτόματα είναι σαν να με πιάνει κρίση πανικού και απομακρύνομαι . Ξεχνάω πως να ανασάνω, ενώ είναι επιτακτική η ανάγκη μου να φύγω από έδω μέσα. Έχω παραλύσει όμως, για να κουνηθώ. Όλο αυτό είναι λάθος.

   - Ηρέμησε, τόση ώρα ήσουν μια χαρά.

   Μου λέει ο Άγγελος. Επαναφέρω στην μνήμη μου τιν στόχο μου, που δεν είναι άλλος από την θεραπεία. Θα το υπομείνω για μια νύχτα. Κλείνω για μια ακόμα φορά τα μάτια μου. Ψιθυρίζω όλα καλά οπότε συνεχίζει να με φιλάει πλέον , όχι στο στόμα σε άλλα σημεία του σώματος μου . Έχω πάψει βέβαια να είμαι άνετη,όπως ήμουν στην αρχή εξαιτίας του αλκόολ. Συνήθλα. Προσπαθώ το μυαλό μου να είναι στον Δημήτρη , που ναι θα γίνει καλά. Δεν δίνω τόσο σημασία σε αυτά που κάνει.

   Τα λεπτά περνάνε βασανιστικά αργά με μένα να προσπαθώ να αποφύγω την μοίρα μου . Την στιγμή που τον νιώθω μέσα μου , ένας πόνος διαπέρνάει το κορμί μου. Βγάζω μια κραυγή και γατζώνομαι πιο σφιχτά πάνω του από φόβο. Του κάνω γρατζουνιές στην πλάτη , δεν έχω πλήρης συνείδηση..

   Το καλό σε όλη την υπόθεση είναι ότι σταμάτησα να σκέφτομαι. Ο σωματικός πόνος επισκίασε λιγάκι τον ψυχολογικό και είναι πιο υποφερτός. Αυτό ήταν που χρειαζόμουν μάλλον , καθώς τίποτα δεν συγκρίνεται με την αποδυνάμωση της ψυχής . Έναν αντιπερισπασμό.

   Ενώνει τα χείλη μας για μια ακόμα φορά . Για να απαλύνω τον πόνο μου, τραβάω ελαφρά τα μαλλιά του και τα σεντόνια. Έχω χάσει τελείως την αίσθηση χρόνου . Καταλαβαίνω πως πέρασαν οι πιο δύσκολες στιγμές , όταν μπορώ πλέον να ξανά σκεφτώ σιγά σιγά . Τι αμαρτίες έχω κάνει και πληρώνω ; Δεν θυμάμαι κάποια τόσο μεγάλη, που να αξίζει όλα αυτα .

    Νιώθω πολλά περίεργα συναίσθηματα, τα οποία δεν μπορώ να προσδιορίσω. Θέλω να δακρύσω, αλλά δεν τολμάω .Με πιάνει ένα βάρος στην καρδιά και ένα κύμα θλίψης. Μόλις τελειώνει η διαδικασία πηγαίνω στην ντουζιέρα μόνη μου. Πλένομαι, προσπαθώντας να διώξω κάθετι από πάνω μου. Κάθομαι με τις ώρες, ανίκανη να βάλω το μυαλό μου σε μια τάξη.

Επόμενο πρωί

     Προσπαθώ να καταλάβω που είμαι μέσα στον ύπνο μου . Φρικάρω, όταν βλέπω δίπλα μου τον Άγγελο και θυμάμαι τα χθεσινά γεγονότα. Τι έκανα ; Ενα κύμα τύψεων με διαπερνά , ακόμα και ας μην φταίω. Δεν απάτησα τον Δημήτρη επειδή ήθελα , αλλά για να του σώσω την ζωή . Οι συνθήκες με ανάγκασαν. Ωστόσο , μάλλον με μετέφερε στο κρεβάτι του, καθώς με πήρε ο ύπνος.

   Με πιάνει ένα τρέμουλο από την ένταση που βρίσκομαι . Νιώθω βρώμικη , με κάτι το οποίο δεν πρόκειται να φύγει από πάνω μου . Αυτό είμαι ; Μια ανήθικη, η οποία πληρώνεται, για να πηγαίνει με άντρες ; Σηκώνομαι κοιτάζοντας με περίσσεια αηδία το λερωμένο σεντόνι από αίμα . Αυτό δεν το εύχομαι ούτε στην χειρότερη εχθρό μου .

   Οφείλω να επικεντρωθώ στο γεγονός της σωτηρίας του αγοριού μου . Θα πάρω τα λεφτά και θα κάνει την θεραπεία του. Τα δύσκολα πέρασαν. Βάζω το φόρεμα μου και πηγαίνω στο τραπέζι . Κοιτάω το κινητό μου , το οποίο ήταν ξεχασμένο στο αθόρυβο . Δεν γινόταν να το έχω στο δυνατό . Όταν το παίρνω στα χέρια μου , βλέπω, αν είναι δυνατόν, πενήντα κλήσεις .

   Είναι από την μαμά μου την Γεωργία , από τον Δημήτρη, αλλά και την μητέρα του την Θεοδώρα . Όχι αυτό είναι πάρα πολύ κακό . Τόση επιμονή σημαίνει πως κάτι κακό έγινε και έχω άσχημο προαίσθημα. Παίρνω τηλέφωνο αμέσως την μάνα μου . Το σηκώνει αμέσως .

   - Μαρίζα που είσαι παιδάκι μου ; Ο Δημήτρης δεν ήταν καλά , μπήκε στο νοσοκομείο και εσύ είσαι εξαφανισμένη από εχθές το βράδυ.

   Τι έκανε λέει ; Δεν το πιστεύω , δεν γίνεται αυτό . Η τιμωρία που υπήρξα ανήθικη και προσπαθώ να τον σώσω με αθέμιτους τρόπους ; Μήπως έκανα το μεγαλύτερο μου λάθος ; Αλλά όχι , όλα αυτά τα έπραξα εξαιτίας της πραγματικής και μεγάλης αγάπης μου για το αγόρι μου . Τι σύμπτωση είναι αυτή πάντως.

   Η αγάπη δεν είναι αμαρτία , για να το θεωρήσω λάθος .

   - Έλα μαμά έρχομαι αμέσως . Τα λέμε εκεί.

   Τρέχω αμέσως στην κρεβατοκάμαρα . Θα ξυπνήσω τον ανεπρόκοπο. Ας κάνει κάτι χρήσιμο , πέρα από την καλοπέραση του . Ανοίγω το φως και τον χτυπάω, αφού κοιμάται βαθειά .

   - Άγγελε ξύπνα ΤΩΡΑ . Μην βγάλεις άχνα και όχι, δεν προλαβαίνεις ούτε καν να πλύνεις το προσωπό σου . Πρέπει να πάω στο νοσοκομείο , όποτε χρειάζομαι και τα λεφτά .

Ανοίγει με κόπο τα μάτια του ενώ προσπαθεί να αντιληφθεί τι έγινε. Του δίνω ένα λεπτό να συνέλθει επειδή είναι από τον ύπνο , μόνο ένα όμως . Από εχθές έπρεπε να ήμουν εκεί . Τώρα νιώθω ενοχές και για αυτό . Τον άφησα να πάει στο νοσοκομείο, χωρίς  να του πιάνω το χέρι γι; συμπαράσταση.

   - Καλά στον ύπνο σου το είδες ;

   Με τα πολλά σηκώνεται, αλλά εγω νιώθω πως περνά μια αιωνιότητα. Πηγαίνουμε στο γραφείο του και μου δίνει βαριεστημένα και νυσταγμένος την επιταγή . Την παίρνω με τρεμάμενα χέρια .

   -Άγγελε, πραγματικά κάποια στιγμή θα μετανιώσεις . Εύχομαι μόνο ποτέ μην έρθεις στην θέση μου. Να κινδυνεύεις, να χάσεις την πραγματική αγάπη και να μην μπορείς να το αλλάξεις. Αντίο.

   Δεν του αφήνω το περιθώριο να αντιδράσει. Τρέχω έξω στο δρόμο και παίρνω ταξί, ασθμαίνοντας από την υπερένταση . Λίγο ακόμα και θα μου σταματούσε η καρδιά από την βιασύνη . Την νιώθω να χτυπά με τόσο ένταση που μου προκαλεί πόνο .

   Φτάνω σε είκοσι λεπτά στο νοσοκομείο . Έχω μάθει πια τα κατατόπια , οπότε  πάω στο τμήμα που είναι ο Δημήτρης . Δεν είναι και η πρώτη φορά που έρχομαι . Αντικρίζω πρώτα την κυρία Θεοδώρα , την μητέρα του και ρωτάω.

  - Που είναι ; Πως είναι;

   -Καλά είναι , απλά όσο δεν γίνεται η επέμβαση θα χειροτερεύει μέχρι που ...

   Λυγίζει και ξεσπάει σε κλάματα . Μένω έκπληκτη . Πάντα έδειχνε τόσο δυνατή , μπροστά στο γιο της που την είχα δει . Προσπαθεί να φαίνεται ψύχραιμη , να του δίνει θάρρος . Παίζει μεγάλο ρόλο η ψυχολογία.

   Η αλήθεια είναι, πως δεν έχω λόγια μπροστά σε μια μητέρα που καταρρέει . Ή μάλλον όχι έχω και πρέπει να της δώσω την ελπίδα . Θα το μάθει έτσι κι αλλιώς .

   - Κυρία Θεοδώρα θα ξεκινήσει την θεραπεία αμέσως. Έχω τα λεφτά και θα τα δώσω αμέσως. Θα γίνει καλά , δηλαδή πρέπει να γίνει, σωστά ;

   Μιλάω βουρκωμένη, προσπαθώντας να δείξω πως όλα θα πάνε καλά . Δεν άντεχα με τσούζαν τα μάτια μου και ας είμαι αισιόδοξη . Θα περάσω από όλους ιερά εξέταση που βρήκα τόσο μεγάλο ποσό . Όμως αυτό είναι το τελευταίο που με νοιάζει κι όλας . Ας έχει αποτέλεσμα το μαρτύριο.

Εύχομαι να σας άρεσε το κεφάλαιο! Δεν έχω ιδέα πως βγήκε, γιατι δεν το έχω με τέτοιες σκηνές.☺😊