Ειλικρινά είμαι πολύ απογοητευμένη πλέον με όλη αυτήν την κατάσταση, όμως η συνέχεια προβλέπεται χειρότερη από την στιγμή που το αγόρι μου συνεχίζει τις αποκαλύψεις. Τον ακούω προσεκτικά με μια απροσδιόριστη αγωνία, καθώς έχω ένα άσχημο προαίσθημα.

    - Μαρίζα, θέλω να σου αποκαλύψω κάτι, αλλά μην θυμώσεις μαζί μου. Πρέπει να με πιστέψεις, όπως και να έχεις. Μην ξεχάσεις, ποιος είμαι.

    Τώρα είναι η αλήθεια πως ανησυχώ περισσότερο με την συμπεριφορά του και τις φράσεις του. Ποιος ο λόγος που κάνει την συγκεκριμένη ανησυχητική εισαγωγή; Υποψιάζομαι πως είναι κάτι πολύ σοβαρό πάντως. Παίρνει ως απάντηση την σιωπή μου και συνεχίζει τον μονόλογο, ενώ τον ακούω με εμφανή την αγωνία.

     - Κάποιες στιγμές θεωρώ, πώς εγώ ευθύνομαι για όλα όσα πέρασες με τον Άγγελο. Γνωρίζω για ποιόν λόγο τα κάνει όλα αυτά, αλλά ποτέ πριν δεν είχα φανταστεί ότι θα φτάσει σε τέτοιο σημείο. Μακάρι να σε είχα προειδοποιήσει, όμως δεν είχα ιδέα πως γνώριζε για εμάς.Ο παλιός κολλητός μου είχε την εντύπωση πώς προκάλεσα μια κοπέλα που έβγαινε. Γι'αυτό χάλασε την αδελφική μας φιλία και επεδίωξε να μου το ανταποδώσει με σένα...

     Μένω εμβρόνητη από τα λεγόμενα του και νιώθω δίπλα προδομένη. Όχι τόσο με τον Άγγελο, καθώς από αυτόν όλα τα περιμένω, αλλα με το αγόρι μου, για το οποίο βάζω το χέρι μου στην φωτιά.

     Αυτό που με πληγώνει αφάνταστα, αλλά είναι το γεγονός πως δεν το εκμυστηρεύτηκε νωρίτερα. Εγώ αμέσως του αποκάλυψα την ενοχή μου συμφωνία με τον πρώην φίλο του, με τον φόβο να τον χάσω οριστικά. Πράγμα που παραλίγο να γίνει κιόλας. Παρίστανε τον θιγμένο...

     Πόσα ακόμα πράγματα έχω να μάθω για τους ανθρώπους και για την ζωή; Συνεχώς κατακλύζομαι από καινούργιες πληροφορίες, οι οποίες με ξαφνιάζουν δυσάρεστα ολοένα και περισσότερο.

     Για πρώτη φορά μπαίνω στην διαδικασία να σκεφτώ, αν αξίζει όλος ο πόνος που περνάω για το αγόρι μου. Έχω ξεπεράσει αρκετά το τελευταίο διάστημα και σε λίγο θα έχω αγγίξει τα όρια μου. Το να αμφιβάλλω για τον χαρακτήρα του Δημήτρη, είναι το χειρότερο.

     Θέλω επιτέλους να ζήσω ξένοιαστα και γεμάτη χαρά. Το δικαιούμαι πιστεύω αυτό, μετά τις θυσίες που έκανα για... την αγάπη μου.

     Ακολουθώ με το βλέμμα μου τον Δημήτρη και του απαντάω με απότομο ύφος.

    - Γιατί μου το αποκαλύπτεις τώρα και όχι από την πρώτη στιγμή που ήρθε στο νοσοκομείο και έμαθα πως είστε παλιοί γνωστοί; Είσαι σοβαρός;

   Εκείνος με κοιτάζει με τύψεις, καθώς γνωρίζει πως έχω δίκιο. Τόσο καιρό με κρατούσε στο σκοτάδι για κάτι τόσο σοβαρό, ενώ η σχέση μας βασίζεται στην εμπιστοσύνη. Τον ακούω να απολογείται.

    - Φοβήθηκα πολύ, μήπως... Δεν θέλω να έχεις αμφιβολίες για μένα και θα ήταν δύσκολο με το συγκεκριμένο γεγονός. Η κοπέλα αυτή με φίλησε απρόσμενα και όταν ο Άγγελος μας πέτυχε εκείνη την στιγμή, θεώρησε πως εγώ είμαι ο υπεύθυνος. Εσύ που με γνωρίζεις, θα με πιστεύεις κανονικά. Τρελάθηκα, μόλις έμαθα για σένα και τον Άγγελο και χρειαζόμουν χρόνο να τα σκεφτώ όλα.

       Την δεδομένη στιγμή ένα γνωρίζω, πώς δεν γνωρίζω τίποτα! Ποτέ το δικό μου αγόρι δεν θα μου έκρυβε επί ένα μήνα το συγκεκριμένο γεγονός, το οποίο δεν είναι αμελητέας σημασίας. Άραγε υπάρχει κάτι αληθινό γύρω μου σε αυτόν τον κόσμο; Πέφτω από το ένα ψέμα στο άλλο!

      Ανταμώνουν τα βλέμματα μας και ακόμα αισθάνομαι πόσο πολύ τον αγαπάω, αλλά πονάω από την συνειδητοποίηση. Έγινα πιόνι τους στην μάχη των δυο κολλητών και θύμα εκμετάλλευσης του Άγγελου. Όσα πέρασα ήταν εξαιτίας ενός λάθους του Δημήτρη. Μπορώ να συγχωρέσω το αγόρι μου;

     Αν δεν είχαμε περάσει τόσα πολλά μαζί, δεν θα το συζητούσα. Πότε δεν μου άρεσαν τα μυστικά σε μια σχέση, καθώς την διαλύουν και δείχνουν έλλειψη εμπιστοσύνης, όμως μετά από όλα αυτά είναι δύσκολο εώς ακατόρθωτο να τον αφήσω. Μας δένουν πολλά περισσότερα από μια απλή ερωτική έλξη.

   Κάτι μέσα μου μου λέει να τον πιστέψω και να του δώσω απλά την ευκαιρία που πρέπει. Τον αγαπάω μοναδικά και ας πληγώνομαι, δεν θα κάνω πίσω τόσο εύκολα στην αγάπη μας. Δεν αντέχω να τον χάσω από πείσμα και ανόητους καβγάδες. Θα επιμείνω.
      
     Έρχεται κοντά μου, αρχίζοντας να με φιλάει. Κατάλαβε πως δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, παρά μόνο να τον συγχωρέσω. Δεν καταφέρνω να του κρατάω κακία ή να τον αποχωρίζομαι. Ο εφιαλτικός  μήνας στην Πάρο μού το απέδειξε περίτρανα. Ωστόσο, το άγγιγμα του γίνεται πιο τολμηρό, δείχνοντας μου πως επιθυμεί να προχωρήσουμε.

    Και εγώ έχω την επιθυμία για το αγόρι μου. Πλέον δεν υπάρχουν εμπόδια ανάμεσα μας και έχει γίνει η θεραπεία και μαγεύομαι από τα χάδια του. Μπορώ να του παραδοθώ άνευ όρων.

    Την στιγμή όμως, που μου βγάζει την μπλούζα,μου έρχονται απρόκλητες διάφορες αναμνήσεις από την νύχτα με τον Άγγελο και τρομάζω στην ιδέα πως ζω ξανά εκείνη την περιπέτεια. Για την ακρίβεια το μυαλό μου σκιαγραφεί για πρώτη φορά εικόνες, οι οποίες δεν είχαν αποτυπωθεί καν στο μυαλό μου και της είχε απωθήσει, μάλλον ως επώδυνες.

    Απομακρύνω τα χείλη μας από τον φόβο μου και τον κοιτάζω στα μάτια, ενώ η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή. Σιγουρεύομαι πως ειναι το αγόρι μου και ηρεμώ, αν και η ταραχή μου είναι έκδηλη, που κίνησε τις υποψίες του Δημήτρη. Με παρατηρεί με ένα βλέμμα γεμάτο απορία και του εξηγώ.

     - Ήθελα να βεβαιωθώ πως είσαι εσύ. Επιτέλους, θα με μάθεις πως είναι ο πραγματικός έρωτας με συναισθήματα.

       Χαμογελάει, ενώ με ρωτάει, αν είμαι σίγουρη. Δεν τίθεται τέτοιο ερώτημα, απλά... Παίρνω τον έλεγχο για αρχή στα χέρια μου, ωστέ να μην επανέλθουν οι φοβίες μου. Καθ'όλη την διάρκεια της αγάπης μας, δεν ξεκολλάω το βλέμμα μου από τα ειλικρινή του αθώα μάτια. Έτσι ξεπερνάω τις ανησυχίες μου και πλημμυρίζομαι από συναισθήματα αγάπης, έρωτα και πάθους.

      Είναι το πιο υπέροχο βράδυ της ζωής μου και επιτέλους είμαι απόλυτα ευτυχισμένη με το αγόρι μου! Ζω ανεπανάληπτες στιγμές που δεν μπορούν να περιγραφούν με λόγια. Στην ίδια κατάσταση ξυπνάω το πρωί, στην ευδαιμονία από τα απλά και καθημερινά πράγματα για άλλους.

     Έτσι θα έπρεπε κανονικά να είναι η πρώτη μου φορά, άλλα μου την έκλεψαν με ύπουλα μέσα. Δίπλα μου βλέπω το αγόρι μου με ένα γεμάτο ποτήρι χυμό για μένα. Καθρεφτίζεται στο πρόσωπο του η χαρά μας! Ναι, αυτό σημαίνει έρωτας. Να ξυπνάς δίπλα στον αγαπημένο σου και να μην σε νοιάζει τίποτα.

    Οι δικοί του λείπουν σχεδόν όλη μέρα - νύχτα σε μοναστήρια και ιερούς τόπους, μετά την καλυτέρευση της υγείας του Δημήτρη. Έτσι έχουμε όλο το σπίτι δικό μας τώρα, χωρίς ντροπή. Δεν περίμενα πως κάτι τόσο απλό, όπως το πρωινό ξύπνημα, είναι ικανό να προσφέρει τόσα πολλά συναισθήματα! Το αγόρι μου μιλάει.

      - Αγάπη μου, σ' αγαπάω πολύ! Απεριόριστα. Είσαι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί. Πηγαίνω λιγάκι πίσω στην αυλή και έρχομαι. Να μου προσέχεις.

     Τον ακούω, ενώ εξακολουθώ να είμαι στον δικό μου κόσμο, πλανήτη. Τελικά μετά την τρικυμία έρχεται η γαλήνη... Θα βρω τον δρόμο μου και θα πάρω ό,τι μου αξίζει. Δεν θα επιτρέψω πια τίποτα να με κλονίσει και να καταστρέψει όλο αυτό.

    Πίνω με ευχαρίστηση τον χυμό, καθώς νιώθω το αίσθημα δίψας, αλλά και του άδειου στομαχιού μου. Σε ελάχιστα δευτερόλεπτα δεν υπάρχει σταγόνα στο ποτήρι μου και σηκώνομαι να ψάξω για κάτι φαγώσιμο.

     Ωστόσο, συνειδητοποιώ πως είμαι... Χρειάζομαι επειγόντως ρούχα, όμως ψάχνω και δεν βρίσκω τα δικά μου στο δωμάτιο. Είμαι βέβαιη πως τα πήρε ο Δημήτρης, για να τα βάλει στο στεγνωτήριο και να είναι έτοιμα, πλυμμένα το συντομότερο. Είναι υπερβολικός με την τάξη και την καθαριότητα.

    Τελικά παίρνω μια μακρυά μπλούζα του Δημήτρη και την φοράω, η οποία είναι σαν ξενη πάνω μου και δεν μου αρέσει καθόλου αυτό, για να πάω στην κουζίνα. Ψάχνω να βρω ένα γεύμα χορταστικό και τελικά καταλήγω στο τοστ.

     Προς μεγάλη μου έκπληξη όμως, πηγαίνοντας να το φτιάξω, ακούω το κουδούνι. Ποιός να είναι άραγε τόσο νωρίς; Ο Δημήτρης μου πήγε στην αυλή, στο πίσω μέρος του σπιτιού, άρα δεν νομίζω να είναι αυτός. Θα έμπαινε από την μπαλκονόπορτα.

     Μπορεί να ήρθαν οι γονείς του, αλλά λογικά θα έχουν. Ταράζομαι μόνο στην σκέψη να με δει κάποιος έτσι και δεν βρίσκω να ντυθώ καλύτερα για την ώρα. Ρωτάω με τρεμάμενη φωνή τον απρόσκλητο επισκέπτη.

      - Ποιός είναι, παρακαλώ;

      - Ο Άγγελος είμαι.

     Μου κόβεται η ανάσα. Τι θέλει τώρα αυτός εδώ και την πιο ακατάλληλη στιγμή. Μου κόβονται τα πόδια στην φωνή του. Δεν χρειαζόταν αυτό, ειδικά μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις του Δημήτρη. Δεν είμαι έτοιμη να τον αντιμετωπίσω, όμως εκείνος επιμένει.

    - Άνοιξε την πόρτα επιτέλους, γιατί θα την σπάσω και θα ξεχάσω τους τρόπους του Κολωνακίου!
    
    Ανοίγω αναγκαστικά, ενώ πρέπει να είμαι χλωμή από την αγωνία μου. Εκείνος με παρατηρεί από πάνω μέχρι κάτω και τα χαρακτηριστικά του αγριεύουν. Συναντιούνται τα βλέμματα μας, ενώ ακόμα δεν μπορώ να πάρω ανάσα.  Δεν έπρεπε να είναι εδώ. Πιθανότατα αυτή να είναι η πιο αμήχανη και άβολη στιγμή στην μέχρι τώρα ύπαρξη μου.

    Εκείνος μοιάζει αρχικά ξαφνιασμένος με την παρουσία μου, καθώς είναι το σπίτι του Δημήτρη, ενώ στην πορεία θυμωμένος. Με λίγο ξύδι κύριε, θα σας περάσει, ειρωνεύομαι από μέσα μου. Σε λίγο τον ακούω να μου απευθύνει τον λόγο.

    - Δεν ήξερα πως θα είσαι εδώ. Που είναι ο Δημήτρης; Σ' αυτόν θέλω να μιλήσω.

    Κομπιάζω, είναι η αλήθεια, όμως αποφασίζω να του τα πω στα ίσα. Όλα όσα γνωρίζω για το παρελθόν τους...Εδώ που φτάσαμε, δεν χρειάζεται άλλη υποκρισία και ψευτιά.

      - Γνωρίζω, γιατί τα έκανες όλα αυτά. Για εκδίκηση, σωστά; Μου τα είπε όλα το αγόρι μου. Υποκρινόσουν, για να τον εγκαταλείψω για σένα, επειδή έτσι θεώρησες πως θα πάρεις το αίμα σου πίσω.

    Με κοιτάζει πλέον ευθέως στα μάτια του και πλέον  το βλέμμα του έχει κάτι δολοφονικό. Τρομάζω και κάνω αυτόματα μερικά βήματα πίσω. Σκέφτομαι, μήπως έκανα λάθος, που ήμουν τόσο ειλικρινής και απότομη. Για λίγο εκείνος στέκεται ακούνητος σαν άγαλμα, όμως σύντομα επανέρχεται στα φυσιολογικά του και κινείται πάλι προς το μέρος μου. Ακούω να απαντάει με ψυχρό ύφος.

     - Όχι, δεν είναι έτσι. Απλά έκανα αυτό που γούσταρα με την συμφωνία μας. Μετά, ναι... Παρίστανα πως σε ήθελα, για να χωρίσεις τον Δημήτρη! Δεν χρειαζόταν πολύ ακόμα, για να σε πείσω... Πίστεψες πως τρελάθηκα από έρωτα για σειρά. Είσαι πολύ μικρό κοριτσάκι, το οποίο έχει πολύ δρόμο να διανύσει, για να γίνει γυναίκα. Ζεις στο ροζ συννεφάκι σου.

    Ξεροκαταπίνω και προσπαθώ να συγκρατήσω τα δάκρυα μου. Το απότομο ύφος και η αδιαφορία στο πρόσωπο του με πληγώνουν διπλά. Δεν βλέπω ίχνος συναισθήματος πάνω του. Δεν με νοιάζει που δεν ενδιαφέρεται, αλλά η παραδοχή πως κάποιος σε εκμεταλλεύεται τόσο καιρό είναι σκληρή. Τις σκέψεις μου διακόπτει η παρουσία του αγοριού μου.