Πριν φύγει ο ψυχολόγος μου, δεν ξέρω γιατί, μου ανέφερε την ύπαρξη του σύνδρομου της Στοκχόλμης. Σε αυτήν την περίπτωση, αν κάποιος σου φέρεται άσχημα ή σε εξουσιάζει, εσύ με τον καιρό αποκτάς θετικά αισθήματα για το άτομο αυτό. Είναι ως αντίδραση άμυνας του οργανισμού απέναντι ατον φόβο του. Τα συμπτώματα είναι παρόμοια με του μετατραυματικού στρες.

      Μάλιστα στο τέλος αναφέρει κάτι τρελό! Πιστεύει πως και εγώ ένα τέτοιο είδος σχέσης έχω αναπτύξει με τον Άγγελο, γι' αυτό μάλιστα έχω πάρει χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του! Από που κι ως που με συγκρίνει έμενα με αυτόν;

     Μόλις φεύγει ο Στέλιος, ο ψυχολόγος μου, το πρώτο πράγμα που κάνω, είναι μια ωραιότατη παραγγελία μπαγκέτας. Αφού πληρώνω και φεύγω, καλώ τον Άγγελο ελπίζοντας να συμφωνήσει και να συμφωνήσει στην πρόταση μου για εθελοντισμό. Βέβαια αυτό το κάνω και για να μάθω, τι είπε στο αγόρι μου.

     Σίγουρα θα ξαφνιαστεί από την επικοινωνία μας, καθώς πρώτη φορά χρησιμοποιώ τον αριθμό του κινητού του. Ακόμα και εγώ αισθάνομαι περίεργα με αυτήν την κίνηση μου. Ευτυχώς απαντάει σε λίγο και ακούω την φωνή του, γιατί τον είχα ικανό να με αγνοούσε.

      - Τι έγινε; Μάλλον γκρεμίστηκε κάποιος φούρνος, για να πάρεις τηλέφωνο εσύ. Ευτυχώς η μαγείρισσα μου κάνει σπιτικό ψωμί κατόπιν εντολής μου, οπότε δεν θα ξεμείνω εγώ. Τι θες; Μόνο πρόσεξε, τι θα πεις.

    Είμαι έτοιμη να χαμογελάσω, αλλά παραμένω ψυχρή. Θέλω μόνο τα πολύ τυπικά μαζί του. Μόλις τελειώσουμε με αυτήν την εκρεμμότητα, δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναβρεθούμε. Απαντάω στις ερωτήσεις του με ειλικρίνεια.

       - Θέλω απλά να πάμε μαζί, ώστε να δώσω τα λεφτά σου κάπου, όπου θα τα έχουν περισσότερη ανάγκη από εμένα. Θα σώσω έναν άνθρωπο, προσφέροντας του την θεραπεία, όπως στον Δημήτρη μου.

      Ακούγεται ο αναστεναγμός του από τα ηχεία του τηλεφώνου και φαντάζομαι την δυσαρέσκεια του, κάνοντας τον εικόνα.  Περίμενε κάτι άλλο μάλλον και απογοητεύτηκε με την πρόταση μου. Δεν θα δώσω σημασία στις δικές του θελήσεις και προσδοκίες.

      - Μαρίζα, δεν μπορώ να ασχολούμαι συνεχώς με τις ευαισθησίες σου και αγαθοεργίες. Έχω πολύ πιο σοβαρά θέματα να ενδιαφερθώ πραγματικά. Ο χρόνος είναι χρήμα και δεν τον σπαταλάω σε ανοησίες.

     Αναστενάζω τώρα εγώ με την σειρά μου με τον απότομο τρόπο του και την παγερή συμπεριφορά του. Τουλάχιστον αυτό με επαναφέρει στην σκληρή πραγματικότητα για τον κόσμο του Άγγελου. Κάνω μια τελευταία προσπάθεια να τον πείσω.

     - Έλα τώρα δεν σου ζητάω κάτι τόσο δύσκολο. Δες το σαν μια βόλτα! Έτσι κι αλλιώς, τον χρόνο σου σε άσκοπα ξενύχτια τον σπαταλάς. Κάποια στιγμή, ίσως χρειαστείς εσύ κάτι από μένα και σου ανταποδώσω την χάρη. Σκέψου το καλά, χωρίς εγωισμό.

     Με μεγάλο δισταγμό και καθόλου ευχαρίστηση, δέχεται. Εγώ δυσανασχετώ που το παρουσιάζει τόσο δύσκολο, αν και κανονίζουμε σε λίγα λεπτά να βρεθούμε. Πηγαίνω σπίτι μου να πάρω την επιταγή και ετοιμάζομαι.

     Εσκεμμένα για να δω την αντίδραση του, φοράω την πιο παιδική μου μπλούζα με καρτούνς και τον περιμένω στην αυλή. Σε λίγο φτάνει με το ακριβό αυτοκίνητο του, ενώ όπως περίμενα, το πρώτο πράγμα που παρατηρεί είναι τα ρούχα μου. Δεν προλαβαίνω να καθίσω στο κάθισμα και σχολιάζει.

     - Σήμερα όπως είσαι, θα παριστάνεις πως δεν με γνωρίζεις καν! Είμαστε άγνωστοι, μόνο αυτό να θυμάσαι.

    Διασκεδάζω με την ενόχληση του και τα λόγια του. Ήρθε η ώρα να νευριάζει αυτός, αντί  συνέχεια εγώ με όσα κάνει. Στην τελική απλά φόρεσα αυτό που μου αρέσει, δεν έκανα κάτι κακό. Του απαντάω προκλητικά και θρασύτατα με βάση τα λόγια του.

      - Εσύ με ανέφερες ως μικρό κοριτσάκι, που έχει δρόμο για να γίνει γυναίκα, οπότε καιρός να είμαι αυτό που είπες σε εσένα. Μην σου χαλάσω και την γνώμη.

    Έχω πάρει το πιο αθώο και περιπαιχτικό ύφος. Τελικά κάνει καλό στην ψυχική μου υγεία να ανεβάζω την πίεση του Άγγελου. Δείχνει φανερά πόσο του έχει ξεφύγει ο έλεγχος από τα νεύρα του και είμαι σίγουρη πως δεν έχει απάντηση. Ευτυχώς είναι άνετο το αυτοκίνητο του, οπότε κάθομαι σταυροπόδι και βγάζω να φάω την μπαγκέτα μου.

     Εκείνος γουρλώνει τα μάτια του πλέον έκπληκτος από την συμπεριφορά μου. Είμαι σίγουρη πως σήμερα θα φτάσει στα όρια του. Κοντεύουμε να τρακάρουμε και ασυναίσθητα πιάνω την κοιλιά μου, φρενάροντας απότομα, λες και πρέπει να την προστατέψω. Εμένα ποιος θα με σώσει, δεν ξέρω, από την μανία του; Από εδώ και πέρα κάθομαι φρόνιμη, ώστε να μην έχουμε χειρότερα, ενώ ακούω την φωνή του.

    - Όχι, δεν είσαι μικρό κοριτσάκι, αλλά κάτι χειρότερο! Νεογνό είσαι ακόμα τρομάρα σου και περίμενες πως  σε ήθελα πραγματικά... Απολίτιστη, μέχρι και φαγητό τρως μέσα στο πανάκριβο αυτοκίνητο, που το προσέχω περισσότερο και από τον εαυτό μου. Δεν σου επιτρέπω!

     Μου αρπάζει την μπαγκέτα και την πετάει από το παράθυρο, ενώ εγώ εχώ μείνει άφωνη και πεινασμένη. Δεν πρόλαβα να φάω καθόλου από το ωραίο ψωμάκι. Επίσης, για μια ακόμα φορά με προσβάλλει με πολύ άσχημο τρόπο. Έχει χάρη που οδηγάει και δεν θέλω να πάθουμε τίποτα.

   Αν δεν είχα την πείνα μου, την εθελοντική προσφορά μπροστά μου και την σχέση μου να σκεφτώ, που δεν ξέρω καν αν υφίσταται πλέον, θα του το έκαιγα το αυτοκίνητο! Είναι στο μόνο που έχει δείξει αδυναμία.

     Φτάνουμε επιτέλους με ασφάλεια στην τράπεζα, για να καταθέσω την επιταγή και μετά θα πάμε στο νοσοκομείο, ώστε να τους ενημερώσουμε για την προσφορά. Θέλω να δω τους ανθρώπους, στους οποίους θα δώσω ελπίδα!

      Προς δυσαρέσκεια μου, όταν ανοίγω την πόρτα, πλησιάζουν κάτι περίεργοι τύποι, τρεις γεροδεμένοι άντρες για την ακρίβεια. Αρχίζω να φοβάμαι με την παρουσία τους, καθώς είναι φανερό πως δεν έχουν καλό σκοπό. Πιθανότατα τους έκανε εντύπωση η ακριβή λιμουζίνα μας, ειδικά έξω από την τράπεζα... Καλά του Άγγελου, όχι και δική μου.

    Τα υπόλοιπα γίνονται, χωρίς να έχω αντίληψη των γεγονότων, γρήγορα και αιφνιδιαστικά. Ο ένας με σπρώχνει πάλι στην θέση του συνοδηγού, κλείνοντας μετά την πόρτα. Οι άλλοι δυο μπουκάρουν στα πίσω καθίσματα, ενώ ο ένας βγάζει σουγιά και προστάζει με σκληρό τόνο.
     
     - Δώστε μας, όσα λεφτά έχετε μαζί σας και όλες τις συσκευές σας. Στην πορεία εσύ πλούσιε, πήγαινε όπου σας καθοδηγήσω εγώ, για να μην υποψιαστεί κανείς τίποτα περίεργο εδώ από το συμβάν. Πάμε κάπου απόμερα.

     Είμαι έτοιμη να διαμαρτυρηθώ και να αντιδράσω, αλλά με αντιλαμβάνεται ο Άγγελος, ο οποίος με αποτρέπει από πιθανή παρέμβαση. Για την ακρίβεια μου κάνει νόημα να ακολουθήσω κατά γράμμα τις οδηγίες τους και αρχίζω να συνειδητοποιώ το μέγεθος της κατάστασης. Για πρώτη φορά έχει απόλυτο δίκιο.

    Κι όμως παρά τα γεγονότα εγώ δεν μπορώ να αισθανθώ το παραμικρό συναίσθημα, σαν να έχουν παγώσει όλα μέσα μου και να υπάρχει μόνο το κενό, πουθενά φόβος ή άγχος...

   Δίνω αναγκαστικά τα πράγματα μου χωρίς την θέληση μου, καθώς το είχα πάρει απόφαση. Με αυτά τα λεφτά θα έκανα ευτυχισμένους ανθρώπους και θα έσωζα μια ανθρώπινη ζωή. Μάλλον δεν θα έχω ποτέ αλλη τέτοια ευκαιρία στην ζωή μου.

    Σύντομα βρισκόμαστε σε ένα μέρος, χωρίς την παρουσία κόσμου. Κοιτάζω τριγύρω, μήπως βρεθεί "ο από μηχανής θεός" και μας σώσει. Δεν θέλω να πάρουν τόσα λεφτά οι αλήτες. Αφού σταματάμε, ανοίγω την πόρτα να βγω έξω.

     Έχω τρομερό πονοκέφαλο και μια ανυπόφορη ζαλάδα, όταν σηκώνομαι, ενώ παρατηρώ πλέον τον Άγγελο να νευριάζει με κάτι που λένε μεταξύ τους οι ληστές και να επεμβαίνει. Ο καθαρός αέρας δεν βοηθάει καθόλου την κατάσταση μου, ενώ νιώθω να χάνω σιγά σιγά τις αισθήσεις μου. Είμαι σίγουρη πως θα λιποθυμήσω.