Η επανάσταση
Ο Δημήτρης με κοιτάζει προσεκτικά, με ματιά που καίει, για αρκετή ώρα, προσπαθώντας να συνειδητοποιήσει τα λόγια μου. Με ψιθυριστά λόγια κατάφερα και του είπα την αλήθεια, αποκαλύπτωντας την νύχτα που είχα με τον Άγγελο. Με κομμένη ανάσα περιμένω την απάντηση του, ενώ εκείνος μου την δίνει αρκετά λεπτά μετά.
- Μαρίζα, χρειάζομαι λίγο χρόνο μόνος μου, για να σκεφτώ καθαρά και ψύχραιμα. Έχουμε περάσει το τελευταίο καιρό πάρα πολλά και αυτό ήταν το τελειωτικό χτύπημα για μένα. Σου είπα ξεκάθαρα, πως δεν ήθελα με τίποτα να κάνεις τις σκέψεις σου πράξεις. Επιθυμώ, να σου δίνω πράγματα και όχι να σε καταστρέψω τελείως. Αισθάνομαι άχρηστος τώρα!
Τα πράγματα είναι πάρα πολύ άσχημα και σοβαρά. Ο Δημήτρης μου πλέον δεν μου ρίχνει ούτε ένα βλέμμα, ενώ είναι φανερά απογοητευμένος. Σε καμία άλλη περίπτωση δεν θα μου ζητούσε απόσταση σε τέτοιες συνθήκες, πάνω στην ανάρρωση του.
Νιώθω... άδεια. Όπως με χρειάζεται κι αυτός την δεδομένη στιγμή, τον έχω ανάγκη και εγώ, ώστε να επουλωθούν οι πληγές μας από όλη αυτήν την ιστορία. Ανυπομονούσα τόσες μέρες για την στήριξη σου και ως ένα βαθμό επιθυμούσα την κατανόηση του, καθώς το μοναδικό μου κίνητρο στις πράξεις μου ήταν η υγεία του.
Τα μάτια μου είναι βουρκωμένα, αλλά δεν με απασχολεί καθόλου. Τόσους μήνες συνήθισα να είναι συνεχώς έτσι, οπότε δεν μου φαίνεται καθόλου περίεργο. Προσπαθώ με όση δύναμη έχω, να εξηγήσω στο αγόρι μου την δική μου πλευρά, μήπως αλλάξει γνώμη.
- Θα έκανα τα πάντα για σένα και στο έχω πει χιλιάδες φορές. Δεν αντέχω τις αναμνήσεις από εκείνη την νύχτα, όμως σήμερα πήρα την αμοιβή μου, ακούγοντας τους γιατρούς να μας λένε αισιόδοξα πράγματα, και άξιζε με το παραπάνω η πράξη μου. Ακόμα και να είσαι θυμωμένος μαζί μου, εμένα μου αρκεί που είσαι καλά. Σε έχω ανάγκη όμως, μην το ξεχνάς.
Ακόμα δεν με έχει κοιτάξει κατάματα, αλλά ακούω τον αναστεναγμό του. Καταλαβαίνω από τις αντιδράσεις του, πως του είναι δύσκολο να το διαχειριστεί. Στεναχωρήθηκε για μένα που πληγώθηκα και μπήκα σε τέτοια διαδικασία για εκείνον. Παραμένει όμως αλύγιστος στην αρχική του απόφαση και μου το ξεκαθαρίζει.
-Δεν είπα πως δεν θα είμαστε πια μαζί, αλλά οφείλουμε πρώτα να συνειδητοποιήσουμε, όσα μας συνέβησαν. Είμαι μπερδεμένος ακόμα με όλα. Συγνώμη γι'αυτό, όμως πιστεύω και εσύ έχεις ανάγκη κάποιο χρόνο να αναλογιστείς και να βρεις τον εαυτό σου.
Αποφασίζω να σεβαστώ την επιθυμία του, αφήνοντας τον λιγάκι μόνο του. Οι επόμενες μέρες περνάνε, χωρίς ουσιαστικά να τις ζω ή να το καταλαβαίνω. Βασικά περνάει ένας μήνας, που δεν θέλω να θυμάμαι.
Από την μέρα εκείνη, εγώ ανακοίνωνω στους δικούς μου, πως θα πάω σε ένα νησί για λίγο καιρό, ώστε να ξεχαστώ. Εκείνοι συμφώνουν, με τον όρο να με έχει υπό την επίβλεψη του κάποιος ψυχολόγος.
Έτσι τώρα βρίσκομαι στην Πάρο, συγκεκριμένα στον Κριό, μια παραλία που βρίσκεται απέναντι από το λιμάνι. Μου αρέσει υπερβολικά εδώ, καθώς την νύχτα φαίνονται όλα τα φώτα της Παροικίας και μοιάζει μέρα. Είναι η ιδανική θάλασσα για νυχτερινό μπάνιο.
Νοικιάζω μια βίλα εδώ πέρα, με τα λεφτά που δεν πήρε πίσω ο Άγγελος για την επέμβαση. Βασικά πρώτη φορά ζω μέσα σε χλιδή και πολυτέλεια. Καταβάθος το χαίρομαι, γιατί έτσι χαλάω τα χρήματα του, κάθως δεν θέλω να έχω τίποτα από εκείνον. Χάνω τον έλεγχο, δίνοντας παντού λεφτά. Μέχρι και σοφέρ αποφάσισα να έχω, όσο διάστημα είμαι εδώ.
Το παραδέχομαι, πως κάνω άσκοπη ζωή, αλλά προσπαθώ με κάποιο τρόπο να ξεφύγω και να μην θυμάμαι τίποτα. Κάθε μέρα αφήνω τον ήλιο να με καίει, ενώ πίνω τα ακριβότερα κοκτέιλ και καπνίζω αμέτρητα πακέτα τσιγάρα. Εκεί που μισούσα το κάπνισμα, καθώς δεν άντεχα ούτε την μυρωδιά του, το ξεκίνησα μανιωδώς.
Κάποιες στιγμές το αντιλαμβάνομαι, πως χάνω τον εαυτό μου μαζί με το μυαλό μου, και μου είναι οδυνηρό, αλλά δεν μπορώ να το σταματήσω. Το γεγονός πως το ίδιο μου αγόρι δεν θέλει να με βλέπει, με αποτελείωσε. Είχα ανάγκη να χαθώ στην αγκαλιά του και να μου μιλάει με τρυφερά, όπως παλιά. Μου στέλνει μηνύματα και εγώ ψεύδομαι, λέγοντας του πως είμαι μια χαρά.
Η αλήθεια είναι, πως είμαι πολύ χειρότερα τώρα, που είμαι ήρεμη και σκέφτομαι ολομόναχη όλη την ώρα. Με έχουν στοιχειώσει τα γεγονότα της χρονιάς, ανεπανόρθωτα. Τα νοσοκομεία, το κλάμα και η πρώτη μου φορά.
Για κακή μου τύχη με εντοπίζει ο ψυχολόγος μου στην πισίνα, ο Στέλιος, ο οποίος μου έγινε στενός κορσές, για να θεραπευτώ... Μόλις με βλέπει, αρχίζει να μου αναφέρει τα γνωστά.
- Κορίτσι μου δεν είσαι καλά και αν συνεχίσεις έτσι, θα ειδοποιήσω τους δικούς σου! Σου έχω πει χιλιάδες φορές πως έτσι απλά καταστρέφεις τον εαυτό σου. Θες να χαλάσεις όσα διαθέτεις; Κάνε μια επένδυση και δώσε μια δωρεά σε ανθρώπους που τα χρειάζονται! Κάνε κάτι που θα σου προφέρει πραγματικό ψυχολογικό όφελος! Τα κοκτέιλ και η βίλα είναι μια τρύπα στο νερό, αν υπολογίζεις κανενός άλλου την γνώμη.
Αυτός ο άνθρωπος συνέχεια ανησυχεί και θεωρεί πως τα κάνω όλα λάθος. Τον έχουν βάλει οι δικοί μου και δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι'αυτό. Δεν συμμερίζομαι καθόλου την γνώμη του, καθώς είδα με τα ίδια μου τα μάτια, πως πλέον δεν υπάρχει εθελοντισμός και ανιδιοτέλεια. Αν ίσχυε το αντίθετο, δεν θα είχα φτάσει ως εδω.
Όσο για την επένδυση που αναφέρει, το τελευταίο που χρειάζομαι, είναι να το παίξω επιχειρηματίας ή κάτι παρόμοιο. Επιτέλους, δεν βρίσκεται κάποιος να με καταλαβαίνει; Δεν αντέχω άλλο και ο Στέλιος παρατηρεί πως διαφωνώ. Πριν προλάβω να μιλήσω, συνεχίζει τα δικά του.
- Τότε τι κατηγορούσες τον Άγγελο, επειδή έκανε το ίδιο ακριβώς πράγμα με σένα και απλά έκανε ότι ήθελε τα λεφτά του; Πρέπει να αναθεωρήσεις κάποια πράγματα. Εγώ δεν θα ασχοληθώ άλλο, καθώς σε προειδοποιήσα.
Τα λόγια του είναι σαν χαστούκι για μένα και με πονάνε σαν μαχαιριά. Δεν γίνεται να με συγκρίνει με τον Άγγελο, από την στιγμή που εγώ δεν πληγώνω κανέναν με τις πράξεις μου. Για αρκετά λεπτά προσπαθώ να αναπνεύσω κανονικά, ενώ ευτυχώς φεύγει από μπροστά μου. Δεν γινόταν να πει κάτι χειρότερο, αλλά επίτηδες το έκανε, για να αλλάξω άμεσα συμπεριφορά.
Τις σκέψεις μου διακόπτει το τηλέφωνο, αφού με καλεί η Εύα. Κάθε φορά που μιλάμε, ακούγεται χάλια, αλλά τηρεί σιγή ιχθύος και δεν της παίρνω λέξη. Την γνωρίζω όμως καλά και έτσι είμαι σίγουρη πως για την άσχημη ψυχολογία της, ευθύνεται ο Άγγελος. Δεν μου το παραδέχεται, καθώς θα της απαντήσω πως της τα έλεγα.
Το σηκώνω και μετά από λίγο αναφέρει το θέμα που την καίει.
-Μαρίζα, θέλω μια μικρή χάρη από σένα. Μπορείς να μου πεις, που μένει ο... Τον ψάχνω και δεν τον βρίσκω, έχεις καμία ιδέα που βρίσκεται;
Χαμογελάω πικρά, ενώ της απαντάω λιγάκι κυνικά.
- Εδώ πέρα μαζί μου είναι και πίνουμε μαζί όλη μέρα. Με δουλεύεις;
Ωστόσο σταματάω απότομα τον διάλογο, καθώς γυρίζω το κεφάλι μου από την άλλη μεριά και τον βλέπω μπροστά μου. Μετά σου λένε, μην πιστεύεις στην ειρωνεία της τύχης. Πάνω που γελούσα με τέτοιο ενδεχόμενο. Γιατί δεν κλειδώνω την εξώπορτα και μπαίνουν όλοι άνετοι στον κήπο μου;
Κλείνω ασυναίσθητα την κλήση, καθώς έχω μείνει άναυδη με την παρουσία του. Για πολύ κακή μου τύχη με βρήκε και είναι άνετος με έναν καφέ στο χέρι, όπως πάντα δηλαδή. Μόλις βρίσκω την φωνή μου, τον ρωτάω έντονα.
- Τι θέλεις εσύ εδώ; Μου λες επιτέλους, τι προσπαθείς να πετύχεις;
Εκείνος παρατηρεί με θαυμασμό την πισίνα και απαντάει αμέρινα.
- Βρήκα φως και μπήκα. Τελικά η πολυτέλεια με κυνηγάει ολόκληρη ζωή. Δεν περίμενα να είσαι σε τέτοιον χώρο. Ήρθα για διακοπές, εδώ πέρα θα μείνω, και είναι ευκαιρία να μιλήσουμε.
Καλά το κόβω εγώ. Αυτός θα μου κάψει και το τελευταίο μου εγκεφαλικό κύτταρο. Αρκετά η τύχη με ευνόησε τόσες μέρες, ήρθε η ώρα για την καταδίκη μου. Το χειρότερο είναι πως πλέον δεν έχω την δύναμη να αντιδράσω. Να φωνάξω, να κλάψω ή να αμυνθώ στην τελική.
Εκείνος παρατηρεί εμένα προσεκτικά και επιβεβαιώνεται πως κάτι τρέχει μαζί μου. Η αδράνεια μου τον κινητοποιεί γρήγορα. Το κερασάκι στην τούρτα έρχεται σε λίγο, σαν να μην μου φτάνουν όλα αυτά, όταν με καλεί ο Δημήτρης. Τελικά είναι η μοίρα μου και δεν μπορώ να ξεφύγω από αυτούς τους δύο.
Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο και γενικά να σας φαίνεται ωραία η ιστορία❤. Όποια θέλει, να μου πει γενικα την γνώμη της ή τι περιμένει στην συνέχεια. Φιλιά πολλά από μένα!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top