Er is achtentwintig september grote chaos. Niet veel later nadat mijn collega Oliver zijn nieuwsbericht heeft afgemaakt, zijn er gelijk twee die zich aanbieden. Interviewer is een gewild beroep dus is hun actie maar al te begrijpelijk. Wat me echter vooral fascineert, is hoe anderen met hun geweld mee om gingen.

Want op het moment dat die twee binnen rennen met begerende armpjes recht naar voren gestoken, is de strijd begonnen.

Alex' eerste reactie is rennen terwijl ze een spoor van papieren achter haar aan laat gaan. Ik snap niet waarom ze ouderwets bij de papieren blijft als je van de teleprompter ook de tekst kan lezen. Riff blijkt niet bepaald geliefd te zijn. Nouve had hem ook nog afgesnauwd.

Ow wacht het spijt me. Mevrouw Lindenborg.

Terug naar de race die ik in alle rust heb bekeken met een pakje Fristi.

Oliver probeert de twee te kalmeren nu ze met hun geschreeuw overduidelijk aan geluidsoverlast voldoen. Samen met die regel ziet hij ook hoe een vaas wordt gebroken.

Max lijkt niks door te hebben en botst tegen de deur aan. Hij is er denk ik niet helemaal bij, maar ik ken hem niet goed genoeg om zeker te zijn. Zijn broekfilmpje heb ik natuurlijk wel gezien. Het is nu een klassieker.

Ik kijk nog even rond, zoekend of NikitaRent en highxtea meer schade hebben aangericht. Behalve het opvliegende stof door de snelheid dat ze langs de gangen rennen, lijkt er niks meer te zijn. Meer Raya's kan ik niet observeren als Marley me paniekerig de studio in duwt.

'Dit is nieuws,' zegt hij op een manier alsof al het andere onzin was. Alsof zijn leven nu pas begint.

Ik word in de blauwe stoel neergeploft en kijk de camera in. Riff zit weer op zijn vertrouwelijke plek bij de teleprompter en kijkt me uitdagend aan. Ik trek mijn wenkbrauwen op. Kom maar op, wil ik daarmee zeggen.

'Dit is Lilly Adams met het avondnieuws van achtentwintig september. Vandaag zijn er twee overenthousiaste mensen de studio binnengerend en hebben ze een vaas gebroken.'

Ik zie Riff zijn hoofd vermoeid op de teleprompter rusten en Marley zijn palm tegen zijn voorhoofd heen slaan. Vervolgens wijst Marley naar de teleprompter dus moet ik wel kijken. Oké Riff, vandaag win jij.

Twee mensen willen zich aanmelden als interviewer bij Raytis, staat er.

'Die chaoten willen nu dus ook een eigen talk show hebben en door hun leven gaan als een Raytis' interviewer,' zeg ik.

Ik zie hoe Riff zijn apparaat uitzet en hij wegloopt. Het is nog een wonder dat hij het nu pas opgeeft.

'Helaas kan er maar één zijn die deze baan dan ook werkelijk krijgt en tussen beroemde interviewers kan staan als Amy Dalmaro en natuurlijk Max Weijters.'

Ik moet even lachen.

'Zijn broek,' zeg ik per ongeluk hardop, 'verkeerd om!'

Marley kijkt me met een boos hoofd aan en ik herstel me snel weer. Mijn gegrinnik is nog een beetje door mijn woorden te horen.

'Diegene die heeft gewonnen was diegene met het meest uitgesproken karakter. Al blijken ze allebei natuurlijk erg uniek nu ze een studio zomaar zijn binnengestormd.'

Marley slaat zijn armen over elkaar heen en ik stop snel met dollen. 'Sorry,' fluister ik als ik door mijn zilveren haren heen ga. Mijn oranjegekleurde lippen vormen een zo onschuldig mogelijke glimlach.

'De gelukkig is dan ook,' zeg ik snel voor Marley me vermoordt,' NikitaRent! Aan highxtea werd nog wel aangeboden om een on&off te worden.'

Ik neem een luide slok van het pakje Fristi.

'Dit is trouwens geïmporteerd uit Aarde,' zeg ik totaal overbodig. 'Ze halen witte vloeistof uit de onderkant van zwart en wit gevlekte beesten en mengen dit met aardbeien.'

Ik hef het pakje alsof ik een toost uitbreng.

'Dit was het avondnieuws van achtentwintig september met Lilly Adams!'