Special: Alex McCall
-Don't mind die banner plz, hij is echt lelijk geworden-
Zoals gewoonlijk stap ik met mijn pyjama, oftewel een te lang StarWars shirt en een korte joggingbroek uit bed. Sloffend loop ik naar mijn keuken en pak een mok uit het kastje en schuif hem onder het koffie zet apparaat. Het apparaat is snel klaar en de koffiemok voelt warm in mijn handen.
Ik loop ermee naar de bank en drink er een beetje van. Ik heb echt geen zin in vandaag, hopelijk zijn ze mijn verjaardag vergeten. Wat als ik nou gewoon de deur op slot doe en mezelf opsluit to de dag voorbij is? Oh fijn. Max heeft de sleutel.. Maar wacht, als ik nou eens de sleutel in de deur laat?
Ik geef mezelf een schouderklopje en sta op. Ik verdien een stukje taart.
Met een blij gevoel trek ik de koelkast open, eten is altijd goed. Behalve als het er niet is. Ik kijk teleurgesteld naar de lege koelkast tot mijn oog valt op een taartmix die ik nog over had van Lilly's verjaardag. Op Spacegram heb ik een keer een video gezien dat ze daar ook cupcake's van kan maken. Ik gris het pak van het aanrecht en lees de verpakking.
Zelf nodig
150 gram boter
100 gram suiker
3 eieren
Iets om mee te mixen
Een grote kom
Bloem
Nadat ik alles heb gepakt doe ik een keukenschort aan, omdat ik weet dat ik er altijd een bende van maak. Als eerst moet ik de cake-mix in de kom gooien. Ik maak het pak open en de mix ploft in de schaal. Met als gevolg dat mijn gezicht wit is door het overige dat in mijn gezicht vliegt.
Ik kijk op het pak en zie dat ik de boter moet wegen, maar ik heb geen weegschaal. Ik kijk op het pakje, 250 gram boter. Wat als ik het er nou allemaal in gooi? Kan vast geen kwaad.
100 gram suiker,daar heb ik wel een maatbeker voor. Of is dat voor milliliters? Ik doe gewoon de helft van het suikerpak er in, geen zin om te wegen.
Drie eieren... hmm, die liggen vast wel in de koelkast. Oké, nu alleen nog breken. 'Nee nee nee!' wanhopig kijk ik naar het stukje schil in het mengel. 'Heb ik weer...'
Na een hele hoop struggles met het recept mix ik alles bij elkaar. Eindelijk iets dat een beetje ergens op lijkt. Ik stop hem in de oven. Eindelijk!
Ik hoor gesmoes voor de deur en kijk op de klok. Het is pas een uur 's middags, dus ze denken dat ik vast nog lig te slapen. Meestal omdat ik altijd uitslaap tot twee uur in de middag op een vrije dag.
'Waarom krijg ik die verdomde deur niet open?' zegt Max' geïrriteerde stem. 'Max, rustig. Waarschijnlijk heeft ze gewoon de sleutel in de deur gedaan,' zegt Lilly.
'Waarom waren we hier ookal weer?' vraagt Jabby.
'Alex is jarig vandaag!' Iemand zucht en ik weet zeker dat het Jabby is. We kennen elkaar sinds Raytis maar ik heb nooit echt met hem gesproken.
Wanneer de timer zachtjes af gaat open ik de oven en haal de cupcake's er uit. Hmm... Ze zien er in iedergeval beter uit dan die taart van Lilly's verjaardag.
Ik zet ze op het aanrecht en laat ze even afkoelen, zoals het op het pak staat.
'Gratis pizza!' zegt iemand op de gang, ik herken de stem niet, dus ik loop naar de deur en haal de sleutel er uit.
'Gefeliciteerd!' feliciteert Lilly me en geeft me een cadeautje. Ik open het en zie zwarte nagellak, eyeliner en zwarte lippenstift.
Wacht wat?
Ik kijk verbaasd naar het cadeautje en probeer niet te lachen. 'Bedankt,' bedank ik Lilly en geef haar een knuffel.
'Hoezo kijk je zo raar?' Ze kijkt verbaasd. 'Je bent geen gothic, of wel?' Ik schud mijn hoofd en ik zie Max proberen om zijn lach in te houden.
'Ehm, nee, maar dat maakt niet uit,' zeg ik.
'Gefeliciteerd,' zegt Max en duwt Lilly een beetje opzij, snap ik ook wel want ze neemt ook wel veel plek in. 'Hier.' hij duwt wat in mijn handen.
Niet ingepakt, maar dat maakt niet uit.
Hij heeft een klein knuffeltje in de vorm van een donut.
'Aw, dankje!' ik geef hem een knuffel.
'Geen dank, ik heb hem toch ergens op straat gevonden,' zegt hij met een grijns op zijn gezicht en ik geef hem een duwtje.
'Moet je niet wat anders aantrekken?' Ik kijk naar mijn StarWars pyjama en weer terug naar Max.
'Neh.'
Wanneer we binnen zitten op de bank pak ik de cupcake's, zonder dat een van hen het ziet. Ik zet het bord op tafel, zachtjes, en pak er een met wat slagroom erop.
'Dus Ale-' Lilly kon haar zin niet afmaken door haar gelach als ik de cupcake in Max' gezicht duw, van achter.
Hij draait zich om en ziet het bord.
'Nu is het oorlog.'
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top