Ik zucht en kijk uit het raam.

Max was boos op me na dat interview, terwijl ik er eigenlijk niks aan kon doen dat de nieuweling me op het podium duwde.

Max had in ieder geval naar het nieuws gekeken dat hij moest stoppen met slush.

Ik kreeg veel boze reacties op het feit dat het mis ging bij het interview van Deliriorum. Ik had nog zó mijn best gedaan om niet te laten merken dat het verkeerd was.

Snel veeg ik de tranen van mijn wangen als ik zie dat Max naar me kijkt. Alsof hij zich wel schuldig voelt na wat hij tegen me zei.

Én alsof hij zich schuldig voelde dat hij uit was gegaan met dat meisje dat hij blijkbaar zo knap vond. Misschien nogsteeds vind.

En dat, terwijl ik net wat voor hem begon te voelen. Wat ik nogsteeds voel.

Ik heb het gewoon door, voor de eerste keer.
Voor de eerste keer voel ik een échte klik met iemand. Maar dit moet precies zijn met een persoon dat dat niet heeft met mij.

Met een rot gevoel loop ik weg van hem. Hij hoeft niks van me, want alles is beter dan Alex McCall en haar domme grapjes en dolletjes die toch niemand leuk vind.
De Alex die zich niet zomaar weggeeft.
De Alex die niet zo schattig en naïef als de meeste jongens leuk vinden.
De Alex die zich nu als een wrak gedraagt.

Met nog een blik op mijn scherm, zie ik dat ik een nieuw berichtje heb.

Hey, Max heeft geen irritant wicht als jij nodig. Niemand heeft jou nodig.

-Heeft media gestuurt-

Een foto van Max en het meisje waarmee hij op een date was geweest. Ze houdt hem van achter vast en ik voel jaloezie.

Het was dus echt waar.

Tot mijn verbazing staat Max weer naar me te kijken en dat terwijl ik net van hem wegliep. Ik moet ergens anders aan denken. Wanneer hij mijn kant op komt besef ik dat.

Ik loop richting mijn stoel en ga zitten. Tot mijn verbazing is de teleprompter weer gemaakt, en zie ik een onderwerp staan.
Helium Criminelen.

Niet denken aan Max.

Denk aan eten.

"Welkom bij het raytis nieuws van.." ik kijk even op de klok en praat verder "...19.01."
"Vandaag gaan we het hebben over de helium criminelen van onze hoofdstad. We slaan het weer over, net als spauto nieuws want al de apparaatuur is ontploft wegens de verschrikkelijke kou die in raytis plaats vind."

Ik neem een slokje van mijn koffie, met heel veel cafeïne. Ik ben te moe en zie er uit als een wrak door net. Koffie is mijn leven en als ik zonder zou moeten, vlieg ik persoonlijk naar Aarde om het te halen.

"De helium criminelen sloegen toe in een winkel genaamd flaction, onze alles winkel. Er zijn weer eens veel helium ballonnen gestolen. Vooral degene met Mora en de Aardse doornroosje zijn meegenomen. De criminelen zijn waarschijnlijk uit op het geld van Aardse mensen bij wie deze ballonnen zeer gewild zijn."

Na die mond vol gebrabbel ben ik er klaar mee en sluit het af.

"Dit was kort, maarja. Tot de volgende keer bij het Raytis nieuws."

Ik stap uit deze oncomfortabele stoel en struikel over mijn schoenen. Een jongen lacht me uit en ik kijk hem woedend aan. "Je kan maar beter op je eigen hoofd letten." Hij kijkt me raar aan. "Straks ontploft je hoofd door die pukkel op je kop."

Boos kijkt hij me aan. "Dat was echt niet aardig" Ik haal mijn schouders op. "Ik ben ook niet geboren om aardig te zijn."

***

Olivier staat plots voor me, en kijkt me raar aan.
"Er is iets met jou en Max, dat kan niet anders." Ik kijk verrast op. "Zei hij wat over me dan?" Hij schudt zijn hoofd. "Wil je dat dan?"
Ik zou het wel willen, ja. Maar Max ziet alleen die Raya staan dat vreemd ging op aarde.

"Weet je,vergeet dit gesprek en dat ik verliefd op hem ben, oke?"
Hij kijkt mij met grote ogen aan.

Ik draai me om en daar staat Max, net zo verbaasd als Olivier.

Nu besef ik me pas wat ik heb gezegd.
Wat heb gedaan?