IK MET MIJN GEHEUGEN ALS EEN ZEEF


reden dat ik de afgelopen honderd jaar niet meer geschreven heb: VERGETEN.



dat is dus nu (hopelijk) (als het goed is) (waarschijnlijk) afgelopen. (laten we er maar om duimen en er het beste van hopen. )

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top