Poem #1

Kwento ng Buhay Ko

Ang buhay ko ay puno ng mga letra
Ang atensiyon ay palaging nakatuon sa mga talata
Mga salitang nagbibigay kulay saking buhay
Mga librong sa akin nagsasalaysay

Akala ko sa mga kahulugan lang umiikot ang mundo ko
Na wala nang ilalalim pa ang kahulugan ng buhay ko
Ngunit nang namasdan ko ang mga mata mo
Nagakaroon ng liwanag ang madilim kong mundo

Ika'y tumitig at ngumiti sa akin
Na tila nagniningning na mga bituin
Ngiti mong hindi ko lubos isipin
Na naging dahilan upang ika'y ibigin

Magmula noong sandaling iyon
Hindi ka na maalis sa isip ko
Bawat minuto, bawat segundo
Ngiti mo ang laging nasa isip ko

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top