Er stond een man buiten, terwijl de storm woest waaide. De bewoners waren bang voor het lawaai buiten, maar hij, zonder enig besef van het gevaar, ging zelfs naar buiten toen het weer omsloeg.

Hij is gestoord, maar zal het wel redden, hij is namelijk in de twintig en op zijn sterkst. Ook al kende ik hem niet, ik wenste hem het beste.

Ik wenste dat de storm voorzichtig met hem zou doen en dat bliksem uit zou blijven. Ik wist zijn naam en fluisterde het zachtjes tegen het raam zodat mijn vader het kon horen.

De naam van de man die ik buiten zag is Raca, spreek het uit als een wilde kraai, want dat past goed bij zijn zwarte haar.