De beer in de hoek glimlacht.

Ik glimlach terug.
Hij glimlacht.
Ik glimlach.
Hij glimlacht.
Ik glimlach.
Hij glimlacht.
Ik glimlach.
Maar mijn lach is nep. Diep vanebinnen huil ik.
En zijn lach? Die is van een ander, FAKE.