ik open mijn ogen langzaam, meteen knijp ik ze weer stevig dicht want een fel licht verblind mijn ogen. ik kreun zachtjes , mijn hoofd bonkt. daar moet ik vast een harde klap op hebben gehad.
waar ben ik? ,wat is er gebeurd?
ik open mijn ogen opnieuw. langzaam kijk ik rond. ik lig in een bos dat is duidelijk. alles is groen en vogels fluiten een vrolijk deuntje. een straaltje warm zonlicht schijnt op mijn gezicht. langzaam probeer ik om op te staan maar dat lukt niet, dus ga ik eerst zitten. als ik eenmaal zit is mij zicht wat scherper en onderscheid ik 6 mannelijke figuren om me heen. ze komen heel bedreigend over dus grom ik zachtjes, het klinkt heel dierlijk .sinds wanneer grom ik ? terwijl duizenden vragen in me opborrelen probeer ik probeer alles op een rijtje te zetten, een vraag blijft brandend op de voorgrond, wie ben ik ? de grootste man veranderd in een wolf. en ik laat het maar even voor gezien, ik wil graag blijven leven...dus ik volg zijn voor beeld en in een tel ben ik een wolf. wow dat is apart. zonder enig idee van rede word ik boos en val hem aan. niet echt het slimste wat ik kon doen wand hij valt mij nu ook aan ,na een paar keer happen en duwen krijg ik zijn nek te pakken en draai hem om . de andere 5 die tot nu toe nog niks gedaan hadden komen nu ook in actie. ze vallen me aan in mens vorm. sukkels. ik pak er een zijn been en slinger hem tegen een ander aan. de andere 3 hebben de boodschap begrepen en veranderen in een wolf. een rent als eerste op me af ,ik grom gevaarlijk . kom maar op .ik duik naar beneden zodat hij over me heen vliegt . ik pak hem snel vast bij zijn staart en gooi hem tegen een boom. er is nu grote verwarring en ik maak hier gebruik van en ren weg .
helaas ze rennen me achterna en de bomen zoeven langs me heen. na eeuwig langs bomen te hebben gerend komt er een dorp in zicht en ik ren er zo snel als ik kan naar toe . de goede keuze want mijn achtervolgers stoppen. piepend keren ze terug. ik ben nu bijna bij het dorp en verander terug. ik sta eerst een beetje te wankelen want ik heb een paar goede klappen op mijn hoofd gehad, waarschijnlijk een lichte hersenschudding. ik schud mijn hoofd. op een drafje ren ik naar het dorp. in het dorp en zie allerlei winkeltjes. achter mij komt een meisje van zo'n 17 jaar aan rennen . " Robin ,Robin wacht even " ze staat nu naast me en stopt " hè hè , waarom loop je door ?" wie is dat nu weer ? denk ik terwijl ik haar vreemd aan kijk. 'sorry hoor maar wie ben jij?' ze kijkt me aan van ben jij wel helemaal lekker ,ik herhaal de vraag ."als je denkt dat je grappig bent heb je het mis " ze kijkt me boos aan " het is geen grapje ik meen het "
ik kijk verontschuldigend " sorry ??" ze heeft het nu door .
" kom " ze wenkt me. ik kijk haar wantrouwend aan. moet ik mee of niet. ze lijkt me best aardig en ze straalt vertrouwen uit. ik denk niet dat ze me pijn wil doen. "kom"
op mijn gevoel loop ik maar mee.

beste lezers. ik ben dit boek drie jaar gelden begonnen, mijn schrijfstijl is over de jaren erg veranderd en ik ben niet meer tevreden met de eerste hoofdstukken. daarom heb ik besloten om het boek na de laatste hoofdstukken te herschrijven, ik hoop dat ik dan ondertussen verder kan met een ander boek. dit hoofdstuk heb ik al aangepast.

XXX.C