9. vlammen

"kijk wie we daar hebben"Collin kijkt Mitch minachtend aan.  peter is gewon heel boos, heel simpel.. "mogen wij hem even lenen?" ik wil er tegen in gaan maar Mitch is me voor. "is goed"


na 10 minuten zijn ze eindelijk klaar. hèhè.  halfdood komen peter Mitch en Collin aan lopen. "en blijf weg" ze gooien Mitch de bosjes in, hij krabbelt overeind en rent snel weg. ik sta als verstelt naar dit tafereel te kijken. ik draai me op mijn voeten om en kijk de jongens verontwaardigt aan. "dat, dat sloeg nergens op. wat was dat?!" Collin kijkt boos terug. "dat begint zomaar te vechten" ik snuif. Zal i wel een goede reden voor hebben. " Collin komt dreigend voor me staan. "stop"Cora wurmt zich tussen ons in. "maak nou geen ruzie we hebben elkaar nodig, kom we gaan verder." ik knik "je zult wel gelijk hebben Cor" ik pak mijn spullen en loop door, met de groep achter me aan lopend.


- uur of 2 later-

"pff, ik ga hier op deze steen zitten en kom er de volgende 10 minuten niet vanaf. au mijn voeten.." Cora loopt nu al 3 kilometer te zeuren, ik ben blij dat ze eindelijk stil is.. ik plof neer op een andere steen en tuur in de verte. een grote zwarte rookwolk stijgt op uit het bod nog geen 5 minuten lopen veder. "kijk"ik wijs naar dat grote zwarte ding in de lucht. "shit..."  Collin word wit en begint te rennen. okeeee raar. ik ren hem maar snel achter na.


het hele dorp licht in as een rode vlag wappert op een stapel lijken. het is de vlag van Cobald.  een zwarte wolven kop (zie afbeelding) is afgebeeld op de bloed rode vlag.we rennen het dorp in. alles is afgebrand en niemand is gespaard.  ik zie een klein meisje liggen ze reikt naar haar pop die  10 cm afstand licht, ze is onthoofd. haar hoofd licht een meter veder. ik kijk snel weg ,ze was ongeveer 6.. "kom we gaan , we kunnen niets meer doen.. " stilletjes lopen we het dorpje uit. ik zal dat beeld nooit meer vergeten.




hoe heb ik DAT!!!! kunnen schrijven?!?! vraag ik mezelf nu af . dat is echt erg .maar ja ik probeer zoveel mogelijk hoofdstukken in te halen tot het volgende hoofdstuk




Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top