We hebben het gehaald.ik ben trots op jullie. ik sta nu op 1,24 k reads.

Xxx.  C.         

na eeuwen te hebben gelopen en 3 overnachtingen in bomen komen we aan bij een klein heerbergje langs de weg. 'halelua een fatsoenlijk bed' zucht Anna opgelucht. 'wat is er mis met onder de blote hemel in een boom?'vraag ik verward. 'nou, het is koud het ligt hart en de kans datje uit de boom valt en iets breekt, nja......' ik haal mijn schouders op, zeurpiet. samen met Mitch loop ik naar binnen. Collin en Anna gaan de overnachting regelen want ja het word inmiddels al donker. 'he Mitch ik heb jou verteld wat er is gebeurd maar ik heb nog niets van jou gehoord.' zeg ik als de stilte tussen ons te groot word. Mitch draait zich half naar me om en wijst naar een lege tafel. 'oké maar dan gaan we eerst even zitten.' als we aan de tafel willen gaan zitten komt Cora naar ons toe. "we hebben een ieder een eigen kamer kunnen regelen, ze zijn niet groot maar wel super cute.' ze draait zich om en loopt naar de trap. als wij haar niet volgen draait ze zich om. 'komen jullie nog?' en ze snelt de trap op. 'denk niet dat ze het leuk vind als we blijven zitten, so lets go.' Mitch staat op en reikt zijn hand naar me uit. ik glimlach zachtjes en pak zijn hand. maar als ik op wil staan struiken ik en ga vol voorover. ik knijp mijn ogen dicht en wacht op de smak die betekent dat ik de grond raak maar deze komt niet. voorzichtig doe ik mijn ogen open en in k zie dat ik net boven de grond ben blijven hangen. hu wat is dit nu weer voor een eng trucje? dan word ik naar achter getrokken en beland tegen de borst van Mitch. oo wat ruikt dat goed,mmm. 'voorzichtig vallen' fluistert hij in mijn oor, dat kriebelt fijn. ik kon nog wel uren zo blijven staan. helaas komt Tanja naar beneden gelopen. haar mond valt wijd open als ze ons zo ziet staan. 'AAAA Cor SNEEEELLLLL KOM KIJKEN!!!!!!'gilt ze naar boven. snel maakt Mitch zich los van onze omhelzing en zet een stap achteruit. 'wat is er?'vraagt Cora die inmiddels naar beneden is gerent. 'Mitch gaf robin een super cute omhelzing!!!'  gilt ze in Cora's oor. 'AAAA!!!!'gillen ze in koor.  de rest is door het gegil ook naar beneden gerent en wij zijn zo rood als een tomaat. 'mens wat is er ik dacht dat de planeet verging ofzo zo hard gillen jullie' peter stopt een vinger in zijn oor omdat ze gewoon door gaan. 'dames relax, ik wil van Tanja weten wat er is zonder geschreeuw' maant Collin hun beiden eindelijk stil. 'nou Mitch gaf Robin dus een super cute omhelzing dus het is eindelijk aan het werken' opgewonden staat Tanja te springen, zucht. 'is dat alles?' Collin trekt een wenkbrauw op. Tanja's mond valt open. 'wat is er mis met jou?' vraagt ze verbaast. 'dat is toch geweldig nieuws.' Collin rolt met zijn ogen. 'meiden....'

als de hele heisa over is en we hebben gegeten gaan Anna en ik de afwas doen. 'maar wat is er nou echt gebeurt beneden, Cora en Tanja zijn nogal goed in overdrijven.' terwijl ik dus uitleg wat er nou echt gebeurt is is Mitch de keuken binnen gelopen. 'kan ik je even spreken, onder 4 ogen?' als ik me omdraai zie ik hem tegen de deur post leunen. vragend kijk ik Ann aan. 'het is oké ik maak dit wel af.' ik geef haar een klein glimlachje als bedankje en leg mijn theedoek neer op het aanrecht.  zwijgend lopen Mitch en ik de keuken uit. op het balkon staan we eerst wat voor ons uit te staren. 'ik heb jullie de hele tijd gevolgd' zegt hij plots. verbaast draai ik me om. 'je hebt wat?!' boos staar ik hem aan. 'waarom deed je dat!?' hij zucht. 'ik volgde je omdat ik niet wilde dat je iets overkwam, daarom kwam je me ook tegen in dat bos.' aww dat is lieff!! mijn hart smelt bij het idee dat hij niet wil dat mij iets overkomt. afwachtend staart hij voor zich uit. 'dat vind ik lief.' verbaast draait hij zich om. 'echt?' ik knik. ik ga naast hem staan en leg mijn hand op de zijne. 'dat vind ik echt.' fluister ik. dan buigt hij zich voorover en geeft me een zachte tedere kus.