24. de uitkomst.

 we hebben het gehaald !! heel erg bedankt  ik heb een vraag, ik heb mijn cover alweer veranderd en jullie mogen zeggen welke jullie het mooist vonden. dan word dat mijn vaste cover

xxx C.



'jongens we zijn in het trollen moeras aan gekomen we zien dadelijk de vlakte die Robbin beschreef' meldt Collin overbodig. We hebben uren gelopen en zijn bijna bij de plek die mijn visioen aangaf. 'hey, kijk daar staat iemand' Tanja wijst naar een figuur in de schaduw ik grom zachtjes naar hem of haar om te waarschuwen. de figuur steek zijn handen op om aan te geven dat hij ons geen kwaad in de zin heeft. 'sinds wanneer ben jij zo vijandig, van hun ben ik het gewend maar van jou Robbin....' ik verstijf, die stem... die ken ik, omg dat is Mitch. half rennend half struikelend ren ik in zijn armen. 'ik heb je gemist' Aarzelend geeft hij me een knuffel terug. 'ik jou ook' fluistert hij in mijn oor. achter mij heeft Collin een mes gepakt en komt grommend op Mitch af rennen. voor dat hij er is steek ik mijn voet uit en valt hij. boos kijkt hij me aan. 'hij i een verrader' sist hij. 'nee dat is hij niet' zeg ik terwijl ik Mitch aan kijk. onzeker glimlacht hij naar ij. 'waarom zou hij ons anders hebben geholpen' ik steek mijn hand uit naar Collin om hem te helpen met opstaan maar hij slat deze weg, wat jij wil... hij krabbelt overeind en loopt boos terug naar het"pad". 'nou robin we moeten wel verder.' Collin beent met grote passen naar de richting van mijn "droomboom". 'dat is niet nodig, want ik neem aan dat dit is wat jullie zoeken' Mitch houd een paars bundeltje stof omhoog en geeft hem aan mij. ik draai het zakje om en er komt een steen uit vallen hij is oranje met rood en er zit een zwarte streep in het midden. wat is hij mooi!! Tanja die inmiddels naast me staat kijkt ook gefascineerd naar de steen. 'is dat een draken oog??' ze kijkt Mitch ongelovig aan. hij haalt zijn schouders op 'die andere zit nog in de boom, maar ik heb deze kunnen stelen van de dief in de stad' zegt hij nonchalant.  in een opwelling geef ik hem een kus op zijn wang. als ik door heb wat ik deed kijk ik beschaamd naar mijn schoenen, ik ben waarschijnlijk zo rood als een tomaat!. zacht aait Mitch over de wang waar ik net een kus op heb gegeven. hij heeft en schattig scheef glimlachje op zijn lippen. 'nou robin dan klopte jou visioen toch' Cora danst van blijdschap op en neer. 'visioen?' Mitch trekt vragend een wenkbrauw op. snel leg ik uit wat er in de tussentijd is gebeurd toen hij weg was. terwijl ik mijn verhaal vertel loopt Collin voorop met Anna om de weg te wijzen naar het kasteel van Cobald.


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top