Her şey gülüşünle başlamıştı. Meğer o günden sonra parça parça ziyan olmaya başlamışım. Sanki sönmüş bir alevi tekrar yakmıştın. Sanki kıyıya vuran beni dalgarınla tekrar içine çekip, bana maviliğin de hayat vermiştin. Hayatıma eşlik edecek o kadın, can yoldaşım, dert ortağımı buldum demiştim. Hepsi koca bir zannetmişlikti. Her şeyi kahredip, giderek mahvetmiştin... Şimdi o zannetmişliklere bakıp iç çekiyorum. Sigaramın yanışını, ciğerimdeki yangın gibi seyrediyorum...