MÜPTĘŁÂ
Bugün ertesi gün yokluğunun. Zor da olsa nefes alıyorum bak. Alnım ak da içim rahat değil. Gittiğin yerde, ben yokum yanında. Canım da olmalıydın sen. Ama yoksun ve ordasın, o şehir ne kadar şanslı olduğunu bilmiyor. Şimdiden özledim seni, kimseye bana ettiğin güzel lafları ettirmiyorum. Çünkü senin dediğin gibi yakışı kalmıyor üstümde. Samimiyetsiz laflara da tokum zaten. Alıştırma beni kendine demiştim ya, yakışmıştık da... Gelirsen eğer bıraktığın o yerde değil, gittiğin yerde, kalbinde olmayı yeğlerim.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top