FĘNĄFİLLĄH

Her anımda yokluğun aklımda. Her gecem, her sabahım yada her günüm. Bıraktığın tek şey olan yokluğunla beraberim. Bana her gün nasıl defalarca ölünür onu öğretiyor. İyi bir öğretmenmiş. Keşke birazda sana sevmeyi öğretseydi. Belki atan bir taş kalbin yerine, seven bir kalbin olurdu. Belki ruhunu satmak yerine, bu sevgiye sahip çıkmayı öğrenirdin. Merak etme, seni daha fazla kötülemeyeceğim. Ama merak et, "olduğundan daha fazla kötü nasıl olunabilirdi" diye..









Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top