İçim kan ağlarken gülemem ben. Maskelerim yok benim takamamda.
Zaten omzumda binbir türlü yük, bir de onu taşıyamam ben. Fotoğraflarda herkes gülüyor. Herkes mutlu, her şey yolunda gibi. "Asıl herşey onunla" diyen yok. Neden maskelere sığınır insan? Dur ben söyleyeyim. Çünkü kimseye hüzünlü yanını göstermek istemez. Güçlü gözükmek ister herkes, lakin asıl olduğun gibi görünmekte güç. Ben de olduğum gibi görünüyorum. Yazılarım, fotoğraflarım, gecelerim hep sensiz bak. Olduğum gibiyim, olmadığın hayatımda; dilhun eseriyim...