Hoofstuk 8
Mike
Er klonken zware pootstappen toen Xo op me afliep. De reusachtige witte wolf die ons leven had gered van een monster. Ik bestudeerde het dier aandachtig. Xo is ongeveer 2x zo groot is als een normale wolf, misschien zelfs 3x. De witte wolf stopte vlak voor me en zijn helderblauwe ogen keken me aan. Ik stak mijn hand uit en slikte even, afwachtend wat de reuzenwolf zou doen. Xo keek me nieuwsgierig aan en keek toen even naar Iris, en daarna weer naar mij. Ik wachtte gespannen af. De blauwe ogen keken me aan en ik wilde wegkijken maar deed het toch niet. Xo sloot zijn ogen en drukte zijn neus tegen mijn hand. Ik hapte naar adem toen zijn grote natte neus tegen mijn vingertoppen aankwam en toen mijn hele hand nat maakte. Ik glimlachte trots en zag Iris op me aflopen "Je mag hem aaien als je wilt?" Ik knikte en haalde voorzichtig mijn hand van zijn neus. Ik aaide de snuit van de wolf en die hield zijn ogen nog steeds rustig gesloten. Ik liep langzaam naar de zijkant van Xo en begon hem daar ook te aaien. De witte reus liet me rustig mijn gang gaan. Ik bewonderde hoe glanzend zijn vacht was en fluisterde toen "Wat een prachtbeest"
Ik liep weer terug naar de kop van Xo en keek hem aan. Hij opende zijn blauwe ogen weer en staarde terug.
"Bedankt" fluisterde ik "Bedankt dat je ons leven hebt gered"
Xo knikte maar bleef me aankijken. Zijn blik vertelde me wat hij wou zeggen "Alles komt goed"
Finn
Xo loopt op mij af en ik ren meteen naar hem toe. De wolf schrikt en wil wegstappen maar beseft dan dat ik het goed bedoel en blijft staan. Ik begin hem te knuffelen en hij legt zijn kop even op mijn schouder. "Bedankt dat je mijn leven hebt gered" zeg ik en druk mezelf tegen zijn warme witte vacht aan. Als ik loslaat zie ik de blauwe ogen van Xo me vriendelijk aankijken en ik glimlach blij.
Even later zitten we allemaal rond een knapperend vuurtje. Xo ligt een stukje verderop en bewaakt het monster. Ik kijk naar de wolf en het monster. Het groene blauwachtige beest probeert weg te sluipen maar Xo gromt hem terug. Het beest loopt verslagen terug naar zijn plek en gaat weer liggen.
Xo kijkt het monster streng aan en gaat dan ook weer liggen.
"Waarom moet het monster hier blijven?" Vraag ik aan Iris.
Iris kijkt op "Hoe bedoel je?"
Ik wijs op Xo en het monster "waarom houdt Xo hem hier?"
Iris trekt haar wenkbrauw omhoog en kijkt me verbaasd, bijna lachend aan.
"Hoe wil je anders naar Cristoria gaan?"
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top