Hoofdstuk 7
Mike
Opeens begon Iris te gillen.
En het monster kwam in beweging.
Ik stond voor even verstijfd toe te kijken. Het monster brulde luid en zijn tanden glinsterden vervaarlijk. Iris bleef gillen. Ik kwam plots uit mijn trance en riep "Iris! Finn! REN!"
Finn draaide zich meteen om en wou wegsprinten maar keek mij even aan met zo'n blik van en-iris-dan-? , ik
knikte en keek hem aan zo van ik-zorg-dat-ze-veilig-is-,-ga-nu-! en hij zette het op een lopen. Ik rende naar Iris en pakte haar hand. Ik trok haar mee en samen renden we weg. Iris zag bleekjes en bleef gillen. Ik hoorde achter ons zware pootstappen en een woedende brul. Ik zag Finn verderop staan wachten op ons, maar hij werd krijtwit toen hij zag dat het beest achter ons aanzat. Ik trok Iris harder mee en ging naast Finn rennen. Het monster versnelde zijn pas ook en we waren gedwongen nog harder te rennen.
We renden harder en harder maar het monster was sneller. Ik keek snel om me heen. We konden geen kant op.
Het monster brulde oorverdovend luid en ik kreeg kippenvel van angst.
Het beest begon naar ons te happen en verlegde zijn aandacht naar Finn. Ik zag mijn vriend verbleken toen hij het ook doorkreeg. Het monster hapte naar Finn en die kon nog maar net opzij springen. Het beest gromde woedend en Iris gilde harder dan ooit te voren. Ik werd bleek en wist dat dit zomaar mijn laatste minuten konden zijn en dan... Ik schudde mijn hoofd 'Laat het een nachtmerrie zijn. Laat het een nachtmerrie zijn. Laat het een nachtmerrie zijn!' Dacht ik.
En toen gebeurde het. Finn werd neergeslagen door de voorpoot van het monster. Iris stopte met gillen en er verscheen een witte schim. Nog een monster?
------------
Hi allemaal! Ik heb besloten over te gaan op meer actie in de hoofdstukken. Sorry dat dit hoofdstuk zo kort is. Ik wou graag weer schrijven maar had weinig tijd.
Wat denken jullie dat de witte schim is?
~N
------------
Hey ik van de toekomst woooww, ik dacht: oke, ik heb toch tijd. En zin in schrijven: sooo here i am! Nieuw stukje! Yeay langer hoofstuk XD
Veel plezier met lezen!
~ N
--------------
Finn
Ik word tegen de grond geslagen door het monster en het eerst wat ik denk is 'Is dit een droom? Of is dit mijn einde?'
Alle lucht wordt uit mijn longen geperst en ik probeer hopeloos om de poot van mijn borstkas af te duwen. Maar het is zinloos. Ik kan de anderen niet zien maar ik hoor wel dat Iris gestopt is met gillen. Dat kan betekenen dat ze of dood is, of ze haar stem kwijt is, of er hulp is gekomen.
Ik zet al mijn hoop op het laatste en spreek mezelf nieuwe moed in. Maar de poot verschuift geen millimeter, hoe hard ik ook mijn best doe. Het ademen gaat steeds slechter en ik weet dat ik geen kans meer maak. Ik zucht piepend en doe mijn ogen dicht. 'Dit is het einde' denk ik.
Dan gebeurt er iets geks wat ik niet verwacht, de poot wordt van me afgehaald en ik hoor woedend gegrom van 2 beesten. Ik zie een witte flits voorbij schieten maar denk er niet over na en krabbel overeind. Ik zie een verblufte Mike en een angstige Iris maar met hoop. En ren op ze af.
"Wat gebeurt er?"
Mike wijst achter me en ik draai me om. Ik zie 2 vachten in gevecht, een witte en een blauwe/groene vacht.
En het ziet er naar uit de de witte aan het winnen is. Het monster probeert het andere beest, of wat het ook is, te bijten. Maar het witte eh ding zit op zijn rug en bijt het monster in zijn nek.
Het monster brult woest en probeert het beest met de witte vacht van zich af te schudden, maar die blijft stevig zitten. Het monster begint door te krijgen dat hij aan het verliezen is en doet nog één uithaal. Mis. De witte vacht wint.
Het monster geeft op en gaat liggen als teken van overgave. Het witte beest loop op ons af. En ik zie nu pas wat voor beest het is. Het is een witte wolf. Het dier heeft glanzende blauwe ogen en een prachtige vacht, hier en daar wat klitten en bloed van het gevecht maar nog steeds helder wit.
Iris loopt op de wolf af en aait het.
Ze mompelt wat en de wolf drukt zijn kop tegen haar aan. Ik en Finn kijken er met open mond aan 'Net schreeuwde ze haar longen uit haar lijf en nu aait ze een supergrote wolf!" Denk ik verbluft.
De wolf kijkt naar ons en ik zie dat Iris hem een geruststellend klopje op zijn rug geeft, voor zover ze daar bij kan.
Achter hen ligt het monster nog steeds, maar die vormt geen bedreiging meer.
Dan loopt Iris op ons af en de wolf loopt achter haar aan. Iris gaat voor ons staan en zegt "Jongens, dit is Xo"
-----
Hi! En? Wat vinden jullie van Xo?
Je kan het uitspreken als 'ikso' of 'kso' wat je zelf wil :)
----------
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top