Ο Τζέικ σήκωσε στην αγκαλιά του την Λιζ και προσπαθώντας να περάσει απαρατήρητος την οδήγησε από την πίσω πλευρά στο δικό του δωμάτιο. Εκείνη ξεκουραζε το κεφάλι της στο στέρνο της μουρμουριζοντας συνεχώς τις ίδιες λέξεις. Μπήκε μέσα και την ξάπλωσε στο κρεβάτι. Δεν είχε ιδέα για το τι είχε συμβεί αλλά το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να μην τη βλέπει έτσι.

"Τζέικ; Πάρε τον πόνο...." του ξαναείπε λυπημένη

"Τι λες κοριτσάκι μου; Ηρέμησε και πες μου τι συμβαίνει σε ικετεύω..."

"Κάνε μου έρωτα Τζέικ..." εκείνος πετάχτηκε σαν ελατήριο από το κρεβάτι και κράτησε απόσταση.

"ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΗ;" είπε ταραγμένος κι εκείνη ξάπλωσε στο πλάι

"Ούτε εσύ με θέλεις έτσι; Ίσως τελικά να ειμαι όντως.."

"Σταμάτα Ελίζαμπεθ!! Δεν ξέρεις τι λες και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι έχεις πάθει! Εξήγησε μου βρε αγάπη μου τι έχει γίνει... θα την βρούμε την άκρη..." απάντησε και βλέποντας την να ηρεμεί έκατσε στο κρεβάτι διστακτικά

"Αν με αγαπάς όπως λες ...Τότε Κάνε μου αλλά έρωτα χωρίς να ρωτάς..."

"Λιζ; Καταλαβαίνεις τι μου ζητάς;"

"Ναι Τζέικ...Μόνο εσυ θα πάρεις το πόνο....Μόνο εσύ θα καταφέρεις να τον διαγράψεις...Μόνο εσύ ...." Ο Τζέικ κατάλαβε πως ότι κι αν συνέβη είχε άμεση σχέση με το Λιαμ.

"Ότι κι αν εκανε μην ξεχνάς πως δε θυμάται Ελίζαμπεθ..." αποκρίθηκε μαλακά κι εκείνη αγρίεψε

"ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΓΑΜΩΤΟ ΔΙΕΚΔΊΚΗΣΕ ΜΕ!!!" Του φώναξε "ΚΑΝΕ ΜΕ ΔΙΚΗ ΣΟΥ !!!ΣΗΜΕΡΑ! ΤΩΡΑ!! ΚΑΝΤΟ ΤΖΈΙΚ!!!! ΚΑΝΤΟ ΓΑΜΩΤΟ !!!!" Ούρλιαξε και χτύπησε τις γροθιές της στο στήθος του . "ΠΑΡΤΟ ΜΑΚΡΙΑΑΑΑ!!" Συνέχισε ξεσπωντας σε κλάματα κι εκείνος αρπάζοντας την από τα χέρια την ξάπλωσε στο κρεβάτι. Την άφησε να τον κοιτάξει...Την άφησε να δει μέσα στα μάτια του...

"Απλά κάντο....σε παρακαλώ..." του ξαναείπε και εκείνος όρμησε στα χείλη της . Το φιλι στην αρχή ήταν άγριο αλλά όπως και ο ίδιος μετέπειτα μαλακωσε .
Έβαλε τα δυνατά του για να την κάνει να ξεχάσει όπως ακριβώς του ζήτησε. Κατέβηκε στο λαιμό της και γλυφοντας τον προσπάθησε να την χαλαρώσει ενώ παράλληλα το χερι του ταξίδευε προς τα κάτω. Χώθηκε κάτω από το νυχτικο της και φτάνοντας στην ευαίσθητη περιοχή της την χάιδεψε.

"Άδειασε το μυαλό σου αγάπη μου..." είπε χωμένος μέσα στο λαιμό της κι εκείνη υπάκουσε. Η γλώσσα του βρέθηκε στο αφτί της και σταματώντας για λίγα δευτερόλεπτα την ξεντυσε. Έπειτα φιλώντας την έβγαλε και τα δικά του ρούχα. Δεν ήθελε να απομακρυνθεί για να το κάνει. Ήξερε πως θα της προκαλούσε νευρικότητα.

"Είσαι σίγουρη; Είναι η τελευταία φορά..." της είπε μαλακά αφήνοντας πεταχτά φιλιά στα χείλη της κι εκείνη άνοιξε τα πόδια της προσκαλώντας τον. Τον τράβηξε κοντά της και του ψιθύρισε :
"Γι αυτο σ'αγαπάω..." Ο Τζέικ κατάλαβε τι εννοεί. Η λέξη δεν έβγαινε ερωτικά από μέσα της αλλά τον γέμισε ολόκληρο. Ήξερε πως μετά από αυτή τη βραδιά δεν θα αλλάξει κάτι μεταξύ τους. Την ειχε μάθει... Τον εμπιστευόταν και έπρεπε να σταθεί αντάξιος της εμπιστοσύνης της. Του ζήτησε να πάρει τον πόνο του Λιαμ προκαλώντας την έναν άλλο πόνο...

Βυθίστηκε μέσα της αργά και εκείνη έσφιξε τα χείλη της δυνατά . Της προσέφερε ότι του ζήτησε. Και το έκανε ακόμα μια φορά χωρίς ανταλλάγματα... Όσο πιο πολύ έμπαινε άλλο τόσο την έβλεπε να σφίγγει τα βλέφαρα της. Σταμάτησε λίγο πριν σπάσει τους φραγμούς της και χάιδεψε τα χείλη της.

"Ελπίζω να αξίζει μάτια μου..." της είπε κι εκείνη κούνησε το κεφάλι της . Ο Τζέικ δεν ήθελε να το μετανιώσει. Ήταν μια πράξη που γίνεται κάτω από την απόλυτη αγάπη και έρωτα. Ξέροντας πως η Λιζ δεν ήταν ερωτευμένη μαζί του τον πίκρανε αλλά πάραυτα κάθε της λέξη, κάθε της διαταγή όλο αυτό το καιρό, για εκείνον ήταν άμεσα εκτελεσιμη.

Άπλωσε τα χέρια της  πιάνοντας τον από τους ώμους , τυλιξε καλύτερα τα ποδια της γυρω του και κλεινοντας  τα μάτια τον ώθησε η ίδια μέσα της. Ο πόνος που ένιωθε όμως για τον Λιαμ αντί να εξαφανιστεί, μεγάλωσε  περισσότερο... Ο Τζέικ μόλις μπήκε ολόκληρος μέσα της έκανε απαλές κινήσεις για να μην την πονέσει. Αλλά ο καημένος όσο κι αν πρόσεχε εκείνη ήταν κενή.....

Τρεις μέρες αργότερα ....

Η Λέιλα μπήκε σαν το σιφουνα στο γραφείο του Ίαν και πάτησε τις φωνές καταφέρνοντας να τρομάξει  χωρίς πρόβλημα ένα μάτσο δολοφόνους  "ΒΓΕΙΤΕ ΌΛΟΙ ΈΞΩ!!!'

"Λέιλα τρελαθηκες ;;; Τι σε έπιασε;;" της είπε ο Ίαν κι εκείνη κοπάνησε δυνατά τα χέρια της στο γραφείο

"ΤΙ ΔΙΑΟΛΟ ΈΚΑΝΕΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ;;; ΛΈΓΕ!!! ΤΡΙΤΗ ΜΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΒΑΛΕΙ ΜΙΑ ΜΠΟΥΚΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΗΣ!!!! ΤΡΙΤΗ!!" Εκείνος έπιασε το κούτελο του και έσκυψε το κεφάλι.

"Δεν ξέρω για τι πράγμα μιλάς Λέιλα...Απλα προχθές πήγα να της μιλήσω για το Πανεπιστήμιο και μπαίνοντας βρήκα τον Λιαμ στο δωμάτιο και.. Η Λιζ ήταν με τη πετσέτα και νόμιζα... Δηλαδή αυτό το καιρό έχω την υποψία ότι...."

"ΥΠΗΡΧΑΝ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΟΙΜΟΝΤΟΥΣΑΝ ΑΓΚΑΛΙΆ ΜΕΡΟΝΥΧΤΑ ΟΛΌΚΛΗΡΑ!!!" Του πέταξε και πήγε προς τη πόρτα απογοητευμένη "Δεν ξέρω τι έκανες και τι είπες αλλά πρόσεξε με καλά...Αν μου πάθει κάτι το παιδί, άνοιξε τρύπα να κρυφτείς! Μπορεί να είσαι ο καλύτερος δολοφόνος Ίαν αλλά ειλικρινά δεν θέλεις να με δεις αληθινά  εκνευρισμένη!" Η Λέιλα κοπάνησε την πόρτα και ανέβηκε γρήγορα στο δωμάτιο της κόρης της. Πλέον όλα έβγαζαν νόημα... Η συμπεριφορά της Λιζ. Τα λόγια και το ύφος της όταν μιλούσαν έξω από το γραφείο του Ίαν και νόμιζαν πως είναι μόνοι... οι ματιές τους στο Συμβούλιο... Όλα... χτύπησε απαλά και δεν πήρε απάντηση. Αποφάσισε να μπει απρόσκλητη. Η Ελίζαμπεθ ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι και κοιτούσε έξω από το παράθυρο.

"Ελίζαμπεθ; Θέλω να μιλήσουμε μάτια μου ...." της είπε ήρεμη και χαιδευοντας τα μακριά της μαλλιά που ήταν απλωμένα στο μαξιλάρι προσπάθησε να βρει τον τρόπο που θα έκανε την κόρη της να ανοιχτεί.

"Δεν θέλω..." απάντησε η Λιζ

"Τον αγαπάς;" Ρώτησε η Λέιλα κι εκείνη γέλασε

"Σταματήστε πια..." ειπε απογοητευμένη " ήρθες να μου κάνεις κήρυγμα για τον Τζεικ; φτάνει...νομίζω ο μπαμπ.."

"Δεν εννοούσα τον Τζέικ Ελίζαμπεθ...." την διέκοψε η Λέιλα και η Λιζ γύρισε τρομοκρατημένη προς το μέρος της . Η Λέιλα έκλεισε στις παλάμες της τα μάγουλα της και χαμογέλασε. "Είσαι μια όμορφη γυναίκα...Ψυχή και σώμα. Ότι κι αν έγινε θα περάσει. Δεν θέλω να μάθω αλλά θέλω να σου πω ότι πρέπει να παλέψεις για όσα αισθάνεσαι..."

"Μαμά καταλαβαίνεις τι λες;"

"Απόλυτα , σε έβλεπα με τον Τζέικ αλλά ένιωθα πως κάποιος άλλος σου έκλεψε τη καρδιά. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να καταλάβω ποιος αλλά δεν έχει σημασια..." απάντησε η Λέιλα και η Ελίζαμπεθ κατέβασε το κεφάλι . Για μια στιγμή με οσα της είπε πιο πάνω φοβήθηκε ότι η μητέρα της είχε πάθει παράκρουση. Ακούγοντας την όμως κατάλαβε πως δεν είχε ιδέα πως ο άλλος άντρας ήταν ο Λιαμ.

"Είναι αργά... Ο καθένας μας έκανε τις επιλογές του. Εκτός αυτού... Έκανα κι εγώ μια επιλογή που δεν έπρεπε. Μια επιλογή που έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα και πληγωσα έναν άνθρωπο..."

"Για τον Τζέικ λες; Είμαι σίγουρη πως ότι κι αν εγ..."

"Του ζήτησα να μου κάνει έρωτα μαμά!! Και μετά έβαλα τα κλάματα! Πώς μπορώ να τον αντικρύσω έπειτα από αυτό;"

"Θα σου πω κάτι και έπειτα θα φύγω... Πριν γνωρίσω τον πατέρα σου έδωσα το κορμί και την ψυχή μου σε κάποιον άλλο. Καμία φορά αγάπη μου δεν πετυχαίνουμε το πρίγκιπα με τη πρώτη...." της είπε γλυκά και σηκώθηκε.

"Και τώρα ξάπλωσε...Και σε ικετεύω φάε κάτι. Θα έχουμε δύσκολη μέρα εμείς στην έπαυλη οπότε δεν θα μπορέσω να έρθω πιο αργα. Έμαθα ότι ο Λιαμ γυρισε απόψε απροσδόκητα έχοντας νέα για τους Φιορι. Γύρισε μόνος αλλά  σε δύο μέρες φεύγει ....Η Τζέιν έπρεπε να μείνει πίσω για κάποιες λεπτομέριες  οπότε θα πάει να την πάρει αργότερα..." Η Λιζ ξάπλωσε στο κρεβάτι χωρίς να της πει κάτι και η Λέιλα βγήκε από το δωμάτιο...

Το ιδιο βραδυ . Ξημερώματα...

Μόλις άκουσε και την τελευταία πόρτα να κλείνει η Ελίζαμπεθ σηκώθηκε. Δεν ήξερε τι θα πει...Δεν ήξερε τι θα κάνει. Η καρδιά όμως ανέλαβε τα ηνία και τα βήματα της την οδήγησαν έξω απ την πόρτα του. Την κοίταζε αρκετή ώρα ώσπου αποφάσισε να χτυπήσει...

Μόλις όμως το έκανε το μετάνιωσε. Τι σκατα θα του έλεγε;; εκείνος είχε ξεκάθαρα μια σχέση. Δεν την έβλεπε όπως παλιά και ήταν αρκετά πληγωμένη για να αντέξει μια ακόμα απόρριψη. Έκανε μεταβολή να φύγει και η πόρτα άνοιξε.

"Ελίζαμπεθ;" τον άκουσε να την αποκαλεί με ολόκληρο το όνομα της και σταμάτησε. Γέλασε με παράπονο και γύρισε.

"Έκανα έρωτα με τον Τζέικ..." του είπε και έπεσε στην αγκαλιά του κλαίγοντας σαν μωρό παιδί....

Σας φιλώ....