Τέντωσε το κορμί της και ζωγράφισε ένα χαμόγελο στα χείλη της . Ελίζαμπεθ- Ρομπερτα 1-0, σκέφτηκε και έβγαλε ένα χασμουρητο. Έπειτα από όσα έγιναν στην πισίνα το βράδυ υπήρχε κάτι που την ενόχλησε πιο πολύ..."τσιμπημενη μαζί σου ...." είπε εκείνη στο Λιαμ και η Λιζ γελούσε στην ιδέα. Η γυναίκα ήταν γελοία στα μάτια της για να σκεφτεί κάτι τέτοιο. Η Ελίζαμπεθ είχε ξεκάθαρο στόχο. Ήταν εκείνη και όχι ο Λιαμ. Απλά ο καημένος βρισκόταν στη μέση. Ή κρίση και το μυαλό της δεν μπήκαν καν στη διαδικασία να εξερευνήσουν σε βάθος την άτοπη εικασία της Ρομπερτας .

Ένα απαλό χτύπημα στη πόρτα έφτανε για να καταλάβει ποιος βρισκόταν από πίσω. Ήταν χαρακτηριστικο...

"Πέρασε μαμά!" Την προέτρεψε και η Λέιλα μπήκε μέσα ευδιαθετη

"Καλημέρα κοριτσάκι μου!! " αναφώνησε και κάθισε δίπλα της στο κρεβάτι

"Καλημέρα...." έσυρε παρέα πάντα με το χασμουρητό της η Λιζ

"Έχω νέα... Καλά και κακά" της ανακοίνωσε αλλά η Λιζ βλέποντας την χαρούμενη δεν κατάλαβε

"Ξεκινά από τα κακά...Σε βλέπω αρκετά ευδιαθετη για να είναι πολύ κακα..." σχολιασε και γέλασε

"Έχεις δίκιο. Ίσως είναι κακά για μένα επειδή θα μου λείψεις!"

"Θα σου λείψω;;;" Ρώτησε με απορία και ανασηκωθηκε

"Ναι, μας κάλεσε ο Ιβάν και ζήτησε την παρουσία μας στην Νέα Υόρκη. Για τη φορά φέτος θα οργανωθεί ένα γκαλά....Καταλαβαίνεις τι ακριβώς γκαλά αλλά τέλος πάντων, και ο πατέρας σου θεώρησε πως θα ήταν καλό να είμαστε εκεί. Φυσικά και σκέφτηκα να έρθεις μαζί αλλα εκείνος επέμενε πως σε κάτι τέτοιο καλύτερα να απουσιαζεις... τον ξερςις πόσο υπερπροστατευτικος γίνεται ώρες ώρες..."

"ΠΕΣ ΜΟΥ ΌΤΙ ΘΑ ΈΧΩ ΤΗΝ ΈΠΑΥΛΗ ΓΙΑ ΠΆΡΤΗ ΜΟΥ !!!" Ξεφωνησε και σηκώθηκε στο κρεβάτι χοροπηδώντας

"Αυτά είναι τα καλά νέα... Για μια εβδομάδα θα μεινεις μόνη! Αυτό δεν σημαίνει ότι θα κάνεις ότι θέλεις!! Εκτός αυτού σου κανονίσαμε και παρέα αγάπη μου... Ο Λιαμ θα μείνει πίσω και θα έρθει η Ρομπερτα να μείνει μαζί για να σου κρατάει παρέα"

Η Ελίζαμπεθ συννεφιασε. Το πρόσωπο της σκοτείνιασε και αναρωτήθηκε αν η μάνα της το είχε χάσει εντελώς.... Αυτά ήταν τα κακά νέα...και Όχι τα καλά...

"ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΗ;" απάντησε αυθόρμητα και η Λέιλα την κοίταξε με κατανόηση

"Ελίζαμπεθ ... ξέρω πως δεν τη συμπαθείς γι αυτό και το κάναμε έτσι.  Θα γινει θεία σου ... Πρέπει να βρείτε τη χρυσή τομή για να μην στεναχωριέται και ο Λιαμ..."

"ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΓΊΝΕΙ ΘΕΙΑ ΜΟΥ! ΚΑΙ Ο ΛΊΑΜ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΕΝΕΙΣ!" Φώναξε και σηκώθηκε από το κρεβάτι.

"Τόσα χρόνια πλάι μας πίστευα ότι τον θεωρούσες οικογένεια..." της είπε απογοητευμένη

"Ο Λιαμ μαμά είναι πολλά παραπάνω από οικογένεια! Εκείνη όμως...ΔΕΝ ΤΗ ΘΈΛΩ!"

"Η απόφαση πάρθηκε Λιζ...κοίτα να εξοικειωθείς με την ιδέα... Μετά το δείπνο θα φύγουμε...Και πρόσεξε με Καλά! Μετά από τόσα χρόνια πρώτη φορά βλέπω γυναίκα στο πλάι του Λιαμ τόσο καιρό. Του αξίζει να φτιάξει τη ζωή του! Σταμάτα να γίνεσαι σαν κακομαθημενο και για το δικό του καλό κάνε μια προσπάθεια!" Της είπε η Λέιλα και έφυγε από το δωμάτιο χωρίς άλλες κουβέντες

Η Λία έβγαλε μια κραυγή απελπισίας και κοπανωντας μια γροθιά στη ντουλάπα , τοποθέτησε τα χέρια πάνω στη ξύλινη επιφάνεια και έσκυψε το κεφάλι της προς τα μπροστά. Το ακούμπησε στη ντουλάπα και την κλώτσησε

"Μαλακιες !!!Όλα είναι μαλακιες !!!" Είπε αγανακτισμένη . Έκανε ένα βήμα πίσω και αποφάσισε πως δεν θα άφηνε αυτό το λυπηρό γεγονός να την σπάσει. Φόρεσε τα ρούχα της προπόνησης και βγήκε έξω ψάχνοντας τον Τζέικ στην έπαυλη. Μόλις τον εντόπισε πήγε κοντά

"Καλημέρα Ελίζαμπεθ!" Της είπε χαρούμενος ο νεαρός φρουρός.

"Θέλεις να ξεκινήσουμε πιο νωρίς; Ξύπνησα και έχει όμορφη μέρα... Ίσως αντί για το δωμάτιο μπορούμε να βγούμε στην ύπαιθρο!"

"Από τώρα;; Έχεις ενημερώσει κανεναν;"

"Αν εννοείς τον Λιαμ ναι, του το είπα χθες ότι θα κάνουμε μαζί προπόνηση..."

"Εντάξει... Δωσε μου τρία λεπτά να αλλάξω και έφτασα!" Της είπε και άρχισε πηγαίνοντας προς το διάδρομο που οδηγούσε στα δωμάτια των αντρών εκείνη τον κοίταξε. Ήταν μελαχρινός , με όμορφο καλλιγραμμο σώμα. Πότε δεν έτυχε να τον δει χωρίς μπλούζα αλλά ήταν σίγουρη πως από κάτω έκρυβε ένα όμορφο πακέτο καλοσχεδιασμενων κοιλιακών. Τόσο εκείνος, όσο και η πλειοψηφία των αντρών ήταν γεμάτοι με τατουάζ. Τα δικά του όμως ήταν υπερβολικά στα μάτια της. Είχε ακόμα και στα δάχτυλα... Φορούσε σκουλαρίκι στο φρύδι και ηλικιακά αν και δεν τον ρώτησε ποτέ της ήταν γύρω στα 25.

Το χαρακτηριστικό του Τζέικ, το οποίο τους έκανε και να τον προσλάβουν τα τελευταία δύο χρόνια ήταν  η πάλη. Ήταν άριστος . Δεν έφτανε βέβαια τον Λιαμ που ακόμα στα 36 ήταν πιο γρήγορος και από το φως αν το ήθελε αλλά τις λίγες φορές που τον είδε να παλεύει με τους άλλους, η Ελίζαμπεθ είχε ενθουσιαστεί. Ήταν γρήγορος  και τα χτυπήματα του σωστά και δυνατά.  Πάντα τον θεωρούσε πρόκληση. Πάντα όμως δίσταζε. Η ομορφιά του και τα καταπράσινα μάτια του την σταματούσαν. Ένιωθε άβολα...

Όπως ακριβώς της είπε, τρία λεπτά αργότερα επέτρεψε. Την ίδια όμως στιγμή έβγαιναν από το γραφείο ο πατέρας της και ο Λιαμ. Βλέποντας τους πήγαν κοντά

"Καλημέρα ομορφιά μου !" Της είπε ο Ίαν και την φίλησε στο μέτωπο

"Καλημέρα πατέρα, Καλημέρα Λιαμ..." τους απάντησε και πρόσεξε πως ο Λιαμ έμοιαζε εκνευρισμένος.

"Για που το βάλατε;;" σχολίασε ο Ίαν βλέποντας την αμφίεση τους

"Θα την πάω για προπόνηση κύριε. Σκέφτηκα να χρησημοποησουμε την πίσω αυλή έτσι ώστε..."

"Όχι!" Τον διέκοψε άξαφνα ο Λιαμ τραβώντας την προσοχή τους. "Η πίσω αυλή είναι ακατάλληλη. Όση ασφάλεια οι αν έχουμε έχει σημεία που κρύβουν κινδύνους!" Συνέχισε και ο Ίαν γέλασε

"Πώς κάνεις έτσι ρε μαλακα;;;" Είπε

"ΓΛΩΣΣΑ ΠΑΤΈΡΑ!!" Πετάχτηκε κοροϊδευτικά η Λιζ μιμουμενη τη φωνή της μητέρας της που τον μαλωνε συνεχώς  ..

"Δεν μου έφτανε η μια ,έχω και δεύτερη τώρα!" Γκρίνιαξε ο Ίαν "όσο για την αυλή, δεν θα γίνει τίποτα Λιαμ ηρέμησε. Τόσα χρόνια ποτέ δεν είχαμε κάποιο γεγονός. Έχουμε αρκετούς άντρες και νομίζω πως ο μικρός έχει δίκιο! Της χρειάζεται λίγη προπόνηση έξω!" Ο Λιαμ έσφιξε τα δόντια και τα χέρια σε γροθιές...

"Ναι Λιαμ ... εχει  δίκιο ο μπαμπάς!" Τον τσιγκλησε εκείνη

"Δεν θα κουραστείς; Πώς θα κάνουμε προπόνηση μετά;" απάντησε φυσικά κρύβοντας τη δυσαρέσκειά του

"Μετα;;" Είπε εκείνη ξεσπωντας σε γέλια " Δεν θα υπάρξει μετά Λιαμ. Υπέθεσα πως θα πας να φέρεις τη Ρομπερτα οπότε σχεδίασα να περάσω τη μερα μου με τον Τζέικ . Θέλω να εξερεύνησω αυτό το μαχητικό του πνεύμα! Νομίζω πως είναι εξαίρετος πυγμάχος και θα μάθω αρκετά!" Δηλωσε με ύφος κι εκείνος κοίταξε τον Τζέικ που εξυνε μηχανικά το σβέρκο του.

"Όπως αγαπάς. Ιαν, θα είμαι στο γραφείο μου για την επόμενη ώρα και μετά θα πάω να πάρω τη κοπέλα μου. Λέω να την φέρω και στο γεύμα... αν φυσικά δεν υπάρχει πρόβλημα..."

"Το πρόβλημα είναι εκείνη προσωποποημενο..." είπε σιγανά μέσα από τα δόντια της η Λιζ χωρίς να την ακούσει κανένας πάρα μόνο ο Τζέικ που ήταν πλάι της.

"Φυσικά αδερφέ! Καιρός να μπει ακόμα μια γυναίκα εδώ μέσα... Η Λέιλα τα πάει καλά μαζί της και πιστεύω θα της έκανε καλό κι γη γυναικεία παρέα..."  απάντησε  ο Ίαν

"Εγώ τι ειμαι δηλαδή;;;" σχολίασε ενοχλημένη η Ελίζαμπεθ στον πατέρα της

"Εσύ είσαι κοριτσάκι Λιζ ... Άλλο η γυναίκα άλλο τα κοριτσακια..." της απάντησε ήρεμος κι εκείνη κοκκινησε

"Άνοιξε τα μάτια σου πατέρα γιατί το κοριτσάκι σου μεγάλωσε...Σε πληροφορώ πως ειμαι..."

"Μικρή και ανώριμη!" Την συμπλήρωσε ο Λιαμ κι εκείνη τον αγριοκοιταξε . Πήρε μια βαθειά ανάσα και του χαμογέλασε αινιγματικά..

"Ίσως έχεις δικιο.... Ισως και οχι. Ισως πρεπει να ανακαλυψω το κορμι μου για να θεωρηθω  γυναικα σε αυτο το σπιτι !" είπε με χαμόγελο και έπιασε το χέρι του Τζέικ. Το μάτι του Λιαμ κατέβηκε αμέσως στην επαφή των χεριών τους αλλά κάποιος άλλος εκείνη τη στιγμή ήταν πιο εκνευρισμένος

"ΕΛΙΖΑΜΠΕΘ ΣΕΡΕΝΑ ΛΟΡΕΝΣ!" Τόνισε δυνατά

"Μην κάνεις έτσι πατέρα... Είναι η φυσική εξέλιξη της ζωής και των πραγμάτων!" Του απάντησε και τραβώντας τον Τζέικ ο Λιαμ της έριξε μια άγρια  υποσχόμενη για καυγά, ματιά.

"Εσύ φταις !!!" Είπε ο Ίαν μόλις έμειναν μονοι ριχνοντας του την ευθύνη για την γλώσσα της.

"Εγώ την κακομαθαινα όταν ήταν μικρή!παραδινομαι ... βγάλτα πέρα μόνος σου!" Απαντησε ενοχλημένος και εφυγε πηγαίνοντας στο δικό του γραφειο

Κανένας δεν ήξερε τι έγινε χθες για να καταλάβει τη συμπεριφορά της εκτός φυσικά από τον ίδιο το Λιαμ.. Αν και δεν είχε σκοπό να μαλώνουν ξανά, έπειτα από όσα της είπε η μητέρα της έριξε λάδι στη φωτιά και η Λιζ δεν άντεξε.

"Τι ήταν όλο αυτό;;;" Ρώτησε με απορία Ο Τζέικ μόλις βγήκαν έξω

"Τίποτα! Μαλακιες ... Έλα να αρχίσουμε! Έχω τρομερή όρεξη!!" Μάζεψε ψηλά τα μαλλιά της και πήρε θέση μάχης απέναντι του. Ο Τζέικ χαμογέλασε πονηρά και στάθηκε μπροστά της

"Είσαι έτοιμη να χάσεις μωρό μου;" της είπε με ύφος αλλά ακούγοντας τον  να την προσφωνει έτσι τα μάγουλα της πήραν φωτιά. Ήξερε πως δεν ήταν κάτι πονηρό και το είπε πάνω στη στιγμή αλλά και πάλι κανένας δεν την είχε πει έτσι...

Ο Λιαμ τράβηξε τις κουρτίνες. Έβαλε ένα ποτήρι ουίσκι αν και πρωί και κάθισε πάνω στο γραφείο...Ήξερε πως η ασφάλεια ήταν μεγάλη...Το γραφείο του όμως έβλεπε στο πίσω κήπο....

Σας φιλώ...