Η Ελίζαμπεθ μπήκε τρέχοντας στην αίθουσα και ο Τζέικ από την τρομάρα του έριξε κάτω τα βάρη που κρατούσε

"ΘΑ ΜΕ ΠΕΘΆΝΕΙΣ!!!" Της είπε κι εκείνη του γέλασε

"ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΠΙΣΤΈΨΕΙΣ!!" Έχοντας καιρό να την δει ενθουσιασμένη, πήγε κοντά της κι εκείνη του είπε όσα είχαν συμβεί.

"Είσαι σίγουρη πως είναι καλή ιδέα;" την ρώτησε κι εκείνη έγνεψε καταφατικά

"Ε τότε κοριτσάκι μου πάνω του !" Της είπε όσο κι αν τον πονούσε . Στα δικά του μάτια η αγάπη ήταν ανιδιοτελής. Έδινε χωρίς να ζητήσει τίποτα. Ετσι ήταν και γι αυτό η Λιζ τον αγαπούσε πλέον. Ίσως όχι με τον τρόπο που εκείνος θα ήθελε αλλά ακόμα κι αυτό για εκείνον ήταν σημαντικό. Λίγα λεπτά αργότερα, και αφού ο Τζέικ την είχε ήδη βάλει στο σάκο η πόρτα άνοιξε και η Τζέιν με τον Λιαμ μπήκαν μέσα. Η Λιζ αδιαφόρησε και συνέχισε να ρίχνει με πυγμή τις γροθιές πάνω του. Είχε βγάλει τα πρώτα ρούχα και έμεινε με εκείνα της προπόνησης.  Ενα απλό κοντό σορτς και ένα μπουστακι άφηνε ακάλυπτο το καλιγγραμο και αρκετά γυμνασμένο πλέον σωμα της. Ο Λιαμ την εξέτασε. Στη δική του μνήμη το κορμί της είχε άλλη όψη...

" Βλέπω  το έχεις πάρει ζεστά! Ωραίες γροθιές Ελίζαμπεθ!" Πετάχτηκε η Τζέιν και άρχισε να βγάζει κι εκείνη τα ρούχα της. Ο Τζέικ ένιωθε πως η ατμόσφαιρα ώρα να έλεγα ηλεκτρισμενη και μελετούσε το ύφος του Λιαμ ο οποίος δεν έπαιρνε τα μάτια του πάνω από την Λιζ.

Έπειτα από είκοσι λεπτά και αφου είχαν κάνει και οι τέσσερις ζέσταμα , ο Λιαμ ανέλαβε τα ηνία. Τράβηξε στην άκρη τους πάγκους φτιάχνοντας ένα μικρό ρινγκ και έβγαλε την μπλούζα του . Το κορμί αυτού του άντρα έμοιαζε άφθαρτο. Αναλλοίωτο στο χρόνο...

"Προσπαθείς να μου αποσπάσεις την προσοχή ;" του ψιθύρισε αρκετά χαμηλά η Λιζ για να την ακούσει μόνο εκείνος μπαίνοντας στο αυτοσχέδιο ρινγκ. Ο Λιαμ έδειχνε προβληματισμένος από τα λόγια της για ακόμα μια φορά. Η Λιζ μάζεψε μια ψηλή κοτσίδα τα μακριά, ολοισια μαλλιά της και στάθηκε απέναντι του

"Είσαι έτοιμος δάσκαλε;" τον πείραξε γεμάτη ειρωνεία κι εκείνος της γέλασε.

"Ποσο σίγουρη είσαι ότι μπορείς να τα βγάλεις πέρα μαζί μου πριγκίπισσα;" Ρώτησε πονηρά

"Δεν ξέρω...Εσυ ήθελες να δεις την πρόοδο μου !" Του είπε και κάνοντας μια απότομη κίνηση όρμησε δίχως προειδοποίηση κατά πάνω του. Άρχισαν να παλεύουν σαν δύο θηρία χωρίς να δείχνει κανένας από τους δύο οίκτο.

"Θα αλληλοσκοτωθουν !!" Σχολιασε ελαφρώς δυνατά η Τζέιν προς το Τζέικ.

"Ξέρεις κάτι; Δεν έρχεσαι να με βοηθήσεις ένα λεπτό με τα βάρη; άφησα μερικά στην αποθήκη! Όσο γι'αυτούς στα ίδια θα τους βρούμε όταν γυρίσουμε!" Της είπε και πήγε προ την έξοδο. Εκείνη τον ακολούθησε χωρίς να το θέλει ιδιαίτερα και η Λιζ πιάνοντας την κίνηση τους ευχαρίστησε από μέσα της τον Τζέικ. Όσο όμως εκείνη κοιτούσε προς το μέρος τους ο Λιαμ βρήκε ευκαιρία και την έπιασε από τα πόδια πετώντας την κάτω. Της γέλασε αλλά εκείνη έδειχνε θυμωμένη. Τον κλώτσησε στα πλευρά και σηκώθηκε. Η πάλη άρχισε ξανά και αυτή τη φορά βρίσκοντας ένα κενό στην  άμυνα του τον έριξε εκείνη κάτω. Σκαρφάλωσε από πάνω του και πίεσε τον αγκώνα της στο λαιμό του.

"Λοιπόν; Τι έχεις να πεις δάσκαλε;" Ρώτησε λαχανιασμενη κι εκείνος έμεινε να την κοιτάζει ανασαινοντας γρήγορα. Η Λιζ πίεσε τον κορμό  της πάνω του κι εκείνος έκλεισε τα μάτια

"Ελίζαμπεθ σήκω από πάνω μου ..." είπε χαμηλά

"Όχι πριν παραδεχτείς πως η μαθήτρια έγινε καλύτερη του δασκάλου..." του είπε και τα μάτια της είχαν μια θλίψη που εκείνος δεν μπορούσε να εξηγήσει. Έσκυψε προς το μέρος του και εκείνη έκανε ένα περίεργο  κούνημα πάνω του το οποίο τον πίεσε πιο πολύ.

"ΕΛΊΖΑΜΠΕΘ!!"της φώναξε ξαφνικά και έπιασε τους καρπούς της. Εκανε μια απότομη κίνηση και  την γύρισε ανάσκελα . Το στήθος της πλέον ακουμπούσε το δικό του και πήγαινε πάνω κάτω σαν το τρελό ακουμπώντας τον συνεχώς.

"Τι έπαθες Λιαμ ;" του ψέλλισε ήρεμη κι εκείνος χάθηκε για λίγο στα μάτια της. Ξαφνικά πετάχτηκε και έβγαλε κι φωνή. Έπιασε το κεφάλι του και έκλεισε τα μάτια. Ένιωθε πως είχαν ξαναβρεθει σε μια τέτοια θέση αλλά δεν ήταν τίποτα ξεκάθαρο. Το σοκ όμως που υπέστη νιώθοντας το όργανο του να σκληραίνει ήταν τρομακτικό για τον ίδιο.

"Λιαμ ;; ΛΙΑΜ είσαι καλά;;" του είπε και πήγε κοντά του αναστατωμένη.

"Μια χαρά..." της απάντησε και κάθισε στο πάγκο. Εκείνη έμεινε να τον κοιτάζει χωρίς να ξέρει αν κατάφερε κάτι.  "Συγχαρητήρια μικρή...Βασικά θα τα δώσω στον μορφονιο... εκανε καλή δουλεια!" Αποκρίθηκε έπειτα από μερικά λεπτά. Ο Λιαμ ένιωσε ντροπή για τον εαυτό του. Το κορμί του αντέδρασε στο δικό της και του φαινόταν εξωπραγματικό... Από την αρχή που μπήκε σε εκείνο το γυμναστήριο δεν ένιωθε καλά βλέποντας την. Οι επαφές τους μπορεί να είχαν λιγοστεύσει αρκετά αλλά δεν υπήρχε φορά που να την έβλεπε και να  μην τη θαύμαζε. Όχι σαν παιδί...Αλλά σαν γυναίκα πλέον. Γεμάτος διαφορουμενα συναίσθημα...συναισθήματα που δεν καταλάβαινε, άρπαξε την πετσέτα και σηκώθηκε.

"Που πας ;" του είπε διστακτικά η Λιζ

"Νομίζω κάναμε αρκετή προπόνηση. Την επόμενη φορά φροντίσω να έχει ο καθένας το χώρο του πριγκίπισσα..." είπε και στάθηκε κοντά της. "Έχεις εκπληκτικές δυνατότητες μικρή μου...Είμαι περήφανος για σένα.. Δυστυχώς ο πατέρας σου με έχει στο τρέξιμο και χαθήκαμε αυτούς τους μήνες αλλά βλέπω άφησα αντάξιο άνθρωπο στη θέση μου...Ο πατέρας σου μου είπε πόσο ερωτευμένοι είστε..." Χάιδεψε το μάγουλο της κι εκείνη βουρκωσε. "Σε προσέχει;" Ρώτησε και με το δάκρυ της έτοιμο να πέσει η Λιζ κούνησε μονάχα το κεφάλι της.

"Αυτό έχει σημασία...Που ξες...Ίσως τελικά είναι ο δικός σου πρίγκιπας..." της είπε αλλά καταβαθος τα έλεγε για να τα ακούσει ο ίδιος. Τα έλεγε για να βγάλει την εικόνα του κορμιού της. Να βγάλει τις προστυχες σκέψεις που γεννήθηκαν στο μυαλό του έχοντας την πάνω του...

"Ο δικός μου πρίγκιπας...." του απαντησε χαιδευοντας με τα ακροδάχτυλα της τα χειλη του "χάθηκε ψάχνοντας να βρει το δρόμο του ..." του απάντησε αινιγματικά και έτρεξε έξω από τον γυμναστήριο αφήνοντας τον μόνο... Μόνο με τις τύψεις των σκέψεων του. Μόνο με τα δεκάδες αναπάντητα ερωτήματα που του γέννησαν τα λόγια της.

"Τώρα τι διάολο ήταν αυτό;" μουρμουρησε φορώντας τη μπλούζα του. Κοίταξε τα ρούχα της που ήταν πεταμενα και τα σήκωσε. Τα έφερε ασυναίσθητα κοντά στο πρόσωπο του και τα μύρισε... Καταβαθος του είχε λείψει...Τόσο εκείνη, όσο η μυρωδιά της και όλη της η ύπαρξη...

Σας φιλώ ....