Η Ελίζαμπεθ βγήκε από το μπάνιο. Δύο μέρες τώρα έτρεμε ολόκληρη. Όταν ξύπνησε ο Λιαμ δεν ήταν εκεί. Δεν υπήρχε ούτε καν ένα σημείωμα ενώ όταν επέστρεψε σπίτι όλοι τον αναζητούσαν. Και εκείνον αλλά και τη Τζέιν. Πρόσεξε το ανοιχτό της παράθυρο και αμέσως ένα λευκό κουτί πάνω στο κρεβάτι.

"Τι διάολο;" μουρμουρησε και πλησίασε. Μόλις το άνοιξε είδε ένα σημείωμα και από κάτω ένα ολολευκο φόρεμα... αναγνώρισε πριν καν το πάρει στα χέρια της το γραφικό χαρακτήρα του Λιαμ.

Πριγκίπισσα...φόρεσε το και έλα να με βρεις στην παραλία πίσω από το σπίτι μου...

Έλεγε μονάχα κι εκείνη άρχισε να τρέμει. Άγγιξε το φόρεμα. Ήταν ένα σατέν ανάλαφρο ύφασμα . Το έβγαλε από το κουτί και το κοίταξε...Χαμογέλασε. Χαμογέλασε πολύ.... Λευκό φόρεμα...μακρύ, παραλία..Λιαμ ... συνεδεσε τα κομμάτια και σκεπτόμενη πως επρόκειτο για κάτι καλό το φόρεσε. Άφησε ελεύθερα τα μακριά της μαλλιά και χωρίς να βάλει παπούτσια βγήκε κρυφά έξω από το σπίτι...

Την ίδια στιγμή στο δωμάτιο του Μαξ.

"Πως μπαίνεις έτσι μέσα;;" είπε σοβαρός βλέποντας έναν φρουρό κατώτερης βαθμίδας να εισβάλει στο δωμάτιο του.

"Ήταν επείγον αφεντικό. Διαταγές του Λιαμ!!" Μόλις ο Μαξ τον άκουσε κατάλαβε πως κάτι πήγαινε λάθος

"Κου έδωσε αυτό για σας !" Ο φρουρός του άφησε το σημείωμα και έφυγε αμέσως

"Άκουσε με καλά. Η ζωή της Ελίζαμπεθ βρίσκεται σε κίνδυνο. Θα κάνεις ότι ακριβώς σου πω ......" Ο Μαξ διάβαζε ξανά και ξανά όσα του έλεγε και στο σημείωμα αδυνατώντας να πιστέψει αυτό που ο Λιαμ ζητούσε. Ήξερε πως έπρεπε όμως να το κάνει.... Έβαλε το σημείωμα στη τσέπη και έτρεξε στη κρεβατοκάμαρα του Ίαν   

Πίσω στη παραλία...

"Λιαμ ;" άκουσε να τον καλεί και γύρισε το κεφάλι του. Έμοιαζε με οπτασία κάτω από το φως του φεγγαριού. Το λευκό φόρεμα που διάλεξε για εκείνη στόλιζε το κορμί της αλλά και πάλι η δίκη της ομορφιά τα ξεπερνούσε όλα. Η Ελιζαμπεθ άρχισε να τρέχει προς το μέρος του και ορμηξε στη αγκαλιά του .

"Θες να πεθάνω; Τι έπαθες και εξαφανίστηκες;" είπε λυπημένη και τον έσφιξε δυνατά  . Ο Λιαμ κλείνοντας τα μάτια άφησε την μυρωδιά της  τρυπώσει στα ρουθούνια του και έριξε ένα δάκρυ...Ένα δάκρυ που σήμαινε θάνατο...

Έπιασε απαλά τα χέρια της και την απομάκρυνε

"Έλειπα γιατί υπήρχε λόγος..." της είπε ψυχρά

"Ο οποίος είναι;; Δεν καταλαβαίνω!! Με έβαλες να φορέσω ένα φόρεμα και με έφερες εδώ με τι σκοπό;" η φωνή της έβγαζε μια προσμονή χαράς...Μια προσμονή που ο Λιαμ θα τσάκιζε...
Το φόρεμα της το πήρε για έναν και μόνο λόγο.  ήθελε να τη δει στα λευκά. Να κρατήσει την εικόνα της για παρηγοριά όταν θα πήγαινε πίσω. Έμοιαζε όντως με πριγκίπισσα...Ήταν πριγκίπισσα.. Ήταν η δικη του πριγκίπισσα...

"Λιαμ ; Χάθηκες...." είπε εκείνη απαλά επαναφέροντας τον στη πραγματικότητα.

"Σ'αγαπάω Λιζ...Σ'αγαπάω αλλά σαν κόρη μου..." ξεκίνησε να λέει και ένας πόνος διαπέρασε το στήθος της. "Θέλω από σένα να ξεχάσεις ότι έγινε" συνέχισε  στέλνοντας τη σφαίρα στη καρδιά της.

"ΤΙ ΛΕΣ;;;" του φώναξε εκείνη και πήγε κοντά του.

"Μην πλησιάζεις Λιζ. Άκουσε με..."

"ΔΕΝ ΘΈΛΩ ΝΑ ΑΚΟΎΣΩ ΛΙΑΜ!!! "

"ΘΑ ΜΕ ΑΚΟΎΣΕΙΣ!!!"φώναξε δυνατά κι εκείνη βουρκωσε "Ότι έγινε χθες το βράδυ ήταν λάθος. ΛΑΘΟΣ. Είσαι η κόρη του φίλου μου Λιζ. Είσαι μικρή... Με παρέσυρες κι αυτό στο αναγνωρίζω...Πήδηξα ένα μικρό κοριτσάκι που κατάφερε με τα τερτιπια του να με φέρει στην έκρηξη.  Ένα πήδημα ήσουν που δεν έπρεπε να γίνει..."

"ΛΙΑΜ ΤΡΕΛΑΘΗΚΕΣ;;;;"

"ΣΚΑΣΕ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ!!!"

"ΜΗΝ ΜΟΥ ΛΕΣ ΝΑ ΣΚΑΣΩ!!!"

"ΣΙΧΑΘΗΚΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΜΟΥ ΧΘΕΣ! ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΙΣ; ΑΗΔΙΑΣΑ ΤΟ ΕΠΌΜΕΝΟ ΠΡΩΊ!!! ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΚΑΝ ΠΑΡΘΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΩ ΌΤΙ ΤΟ ΑΠΌΛΑΥΣΑ!!! ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΗ ΑΥΤΟ ΕΊΣΑΙ!  ΠΆΝΤΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΘΕΣ ΑΛΛΆ ΌΧΙ ΤΏΡΑ!!"

Η Λιζ έκανε μια απότομη κίνηση και τον χαστουκισε

"ΛΕΣ ΨΈΜΑΤΑ!!! ΚΙ ΑΝ ΔΕ ΣΤΑΜΑΤΉΣΕΙΣ ΘΑ ΦΑΣ ΚΙ ΆΛΛΟ!!!" Ούρλιαξε αλλά εκείνος γέλασε. Γελάσε δυνατά....Σήκωσε το χέρι του και το τίναξε πάνω στο αλαβαστρινο πρόσωπο της ....το μάγουλο κοκκινησε και η Λιζ έπεσε στην αμμουδιά

"ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕΣ ΤΗ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΈΡΑ ΣΟΥ! ΣΕ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΊΗΣΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΈΡΙ ΣΟΥ !!! "

"Τι ... τι έκανες;" τραυλισε βουρκωμένη

"Παντρευομαι Ελίζαμπεθ! Και καλά θα κάνεις να μείνεις μακριά... Ξέρω πως σου είναι τρομακτικό αλλά ποτέ δεν έπαψα να αγαπάω τη Ρομπερτα. Μου είπατε ψενατα για εκείνη!!! ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΞΕΛΟΓΙΑΣΕΣ!!! ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΊ ΜΟΥ ΚΙ ΕΣΎ ΜΟΥ ΤΟ ΣΤΕΡΗΣΕΣ! ΕΣΎ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΣΟΥ !!!!" Ο Λιαμ βγήκε εκτός εαυτού αλλά ήθελε απλά να πεθάνει. Ήταν ήδη νεκρός...Από τη στιγμή που σήκωσε το κωλοχερο του πάνω της πέθανε...πέθανε για να ζήσει εκείνη . Πέθανε για να πάψει να τον αγαπά. Πέθανε γιατί έτσι έπρεπε να κάνει...Γιατί ένας πρίγκιπας γίνεται θυσία...θυσία για τα μάτια της πριγκίπισσας του...

"ΠΙΣΤΕΨΕΣ ΌΤΙ ΘΑ ΣΕ ΕΒΛΕΠΑ ΠΟΤΈ ΣΑΝ ΘΗΛΥΚΌ;; ΠΟΣΟ ΓΕΛΑΣΜΕΝΗ ΕΊΣΑΙ!!! ΗΣΟΥΝ ΚΑΛΉ....ΌΧΙ ΌΜΩΣ ΑΡΚΕΤΉ... ΉΣΟΥΝ ΛΊΓΗ!!! ΜΕ ΑΚΟΎΣ;;;; ΛΙ-ΓΗ!!!! ΚΑΙ ΛΙΓΗ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙΣ!!!!!"

Ξαφνικά ακούστηκαν φωνές από πίσω. Ο Μαξ έτρεξε προς το μέρος τους ενώ ακολούθησε και ο Ίαν. Ο Λιαμ βλέποντας τους έκανε μεταβολή και πήγε προς τη μηχανή του. Την καβάλησε και χάθηκε...χάθηκε αφήνοντας πίσω του την οδύνη...

"Λιζ ;; Κοριτσάκι μου;" είπε απαλά ο Μαξ και γονάτισε μπροστά της. Την πήρε αγκαλιά και κοιτάζοντας τον Ίαν ο οποίος ήταν έτοιμος να βάλει τα κλάματα την πήγε στο αυτοκίνητο

"Που με πας Μαξ;;" ρώτησε

"Καπου για το καλό σου...Έτσι έπρεπε να γίνει Λιζ. Ο Λιαμ μας ανακοίνωσε λίγες ώρες πριν πως αποχωρεί. Πώς παντρεύεται την Ρομπερτα .έπειτα απο οσα έγιναν μας πρόδωσε..." της είπε σοβαρός.

"ΨΈΜΑΤΑ!!! ΚΆΤΙ ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΈΤΕ ΨΈΜΑΤΑ! ΕΚΕΙΝΟΣ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΔΕΝ ΉΤΑΝ Ο ΛΊΑΜ!!!" Ο Μαξ ξεφυσηξε...Δεν άντεξε άλλο...

"Μερικά από όσα σου είπε ήταν αλήθεια Λιζ...Ευχαριστημένη; Έπρεπε να παντρευτεί. Για το καλό όλων...."

"Τι διάολο λες ;"

"Στη ζωή μας καμία φορά όλα έχουν να κάνουν με συμφωνίες Λιζ... Στην ουσία πουλήθηκε στη Ρομπερτα αλλά...

"ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΆ! ΤΟ ΉΞΕΡΑ ΓΑΜΩΤΟ ΠΩΣ ΈΛΕΓΕ ΨΕΜΑΤΑ..."

"Δεν έλεγε... μίλησε στον πατέρα σου και του είπε τα πάντα. Ότι σε πήδηξε. Ότι το μετάνιωσε. Ότι σε βλεπει σαν κόρη και ένιωθε ένα σίχαμα...Ότι δεν θέλει τίποτα μαζί σου... Αυτά είναι όλα αλήθεια...Λυπάμαι που σε χτύπησε..."

Η Ελίζαμπεθ λιποθύμησε....

Λίγες ώρες αργότερα...

"Τον εντοπίσαμε;" φώναξε ο Ίαν και χτύπησε τα χέρια του έξαλλος στο τραπέζι

"Όχι αφεντικό!"

"ΣΑΣ ΤΟ ΟΡΚΊΖΟΜΑΙ ΑΝ ΠΆΘΕΙ ΚΆΤΙ Ο ΛΊΑΜ ΘΑ ΣΑΣ ΘΆΨΩ ΌΛΟΥΣ!!!" Φώναξε ο Ίαν και κοίταξε το κινητό του...

Την άφησα στη Σάντα Ρόζα...Είναι κομμάτια. Γυρίζω πίσω...

Ο Ίαν έπιασε το κεφάλι του λυπημένος. 

Flash Back

"Μαξ; Τι συμβαίνει;" είπε ο Ίαν και πετάχτηκε.

"Αυτό συμβαίνει!!" Του απάντησε και του έδωσε το σημείωμα..

.
Άκουσε με καλά. Η Ελίζαμπεθ κινδυνευει ...Θα κάνεις ότι σου πω. Η Τζέιν είναι νεκρή. Η Ρώσοι προσπαθούν να μας διαλύσουν μαζί με τους Ιταλούς.
Μόλις το διαβάσεις θα περιμένεις δεκα λεπτά. Έπειτα θα πας στον Ίαν. Θα του πεις ότι σας πρόδωσα. Ότι ανακάλυψες πως δουλευω για τους Ιταλούς. Βρες κάτι που να πάρει αρκεί να μην με αναζητήσει κάνεις!!! ΑΥΤΟ που θα κάνω πρέπει να το κάνω μόνος! Αν δε το κάνω Μαξ...θα μου σκοτώσουν το μωρό μου...θα μου σκοτώσουν την πριγκίπισσα μου... Ξέρω ότι κατάλαβες τι συμβαίνει ανάμεσα μας... προχθές το βράδυ την έκανα δική μου με τη βούλα και σήμερα θα την χάσω...Ίσως οι δρόμοι μας αδερφέ συναντηθούν ξανά...Δεν ξέρω αν θα είναι στο παράδεισο η στην κόλαση αλλά σίγουρα θα ανταμωσουμε... Μια τελευταία χάρη. Πάρτη από την Αβάνα.  Πέταξε την σε ένα αεροπλάνο και στειλτην στη Σάντα Ρόζα  ... Στείλε και τον Τζέικ μαζί. Μόνο εκείνος θα καταφέρει να της σταθεί... Δεν θα ζω αύριο. Σήμερα που ζούσα όμως σας έχω ένα δώρο στην αποθήκη του σπιτιού μου...Το πτώμα του προδότη. Μου ζητήθηκε να δώσω τη ζωή μου για την δική της... Και θα το κάνω.  Όταν τα χρόνια θα περάσουν, πες στο γέρικο κωλο του Ίαν, πως τίμησα τα παντελόνια μου. Δεν θέλω να πιστεύει πως ατιμασα τη κόρη του ...Η Ελίζαμπεθ για μένα είναι ήταν και θα είναι πάντοτε η πρώτη μου προτεραιότητα... Αντίο αδερφέ..."

Τέλος Flash Back

Ο Ίαν έβαλε τα κλάματα φέρνοντας στο μυαλό του το σημείωμα. Αν ο Μαξ δεν έπαιρνε την πρωτοβουλία να του δώσει, τώρα όλα θα ήταν αλλιώς. Τώρα θα τον νόμιζε για προδότη. Πόσο λάθος έκρινε...Πόσο λάθος ήταν ο ίδιος βάζοντας ταμπέλες στην αγάπη; Αρκετά... Είχε βάλει λυτους και δεμένους να τον βρουν. Πουθενά δεν υπήρχε ίχνος του...Βρήκαν το πτώμα του Τζάκσον μαζί ένα σωρό καλώδια τυλιγμένα στο λαιμό του. Ο Λιαμ ήταν αληθινός...Ήταν αδερφός. Κι αν είχε την ευκαιρία να γυρίσει πίσω το χρόνο, θα άφηνε την ζωή της κόρης του στα χέρια του δίχως δισταγμό.

"Αφεντικό...Πρέπει να σου μιλήσω..." είπε διστακτικά Ο Τζέικ μπαίνοντας σαν σιφουνας  στο γραφείο....

Σας φιλώ....