Μια σκιά έκανε την εμφάνισή της κάτω από το νερό. Ο Λιαμ με το δάχτυλο κρατημένο  στη σκανδάλη, περίμενε υπομονετικά. Ένιωθε τα χέρια της Λιζ γύρω του και τα δάχτυλα της να τον σφίγγουν και θύμωνε πιο πολύ . Φοβόταν. Αυτό που δεν ήξερε ο ίδιος, ήταν πως δεν γινόταν για την ίδια. Η Λιζ δεν ήταν από τις γυναίκες που έτρεχαν να κρυφτούν. Ούτε από εκείνες που περίμεναν από τους άλλους προστασία. Ο φόβος της έπαιρνε τα ηνία μόνο όταν εκείνος ήταν μαζί. Στα τόσα χρόνια ποτέ δεν χρειάστηκε να βρεθεί αντιμέτωπη με αληθινό κίνδυνο. Ξέροντας όμως πως εκείνος τον βιώνει αρκετές φορές την τσάκιζε. Ο δικός της φόβος ήταν η ζωή του και μόνο.

Ένα κεφαλι αναδύθηκε από το νερό με σηκωμένα χέρια.

"ΘΕΣ ΝΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ ΡΕ ΗΛΙΘΙΕ; ΔΕΝ ΕΙΠΑΜΕ ΠΩΣ ΑΝ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΕΙ ΟΥΤΕ ΘΑ ΒΓΕΙ ΚΑΤΙ ΑΠΌ ΑΥΤΉ ΣΠΗΛΙΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΛΑΒΩ ΣΗΜΑ;" Ουρλιαξε ο Λιαμ βλέποντας τον Μαξ να βγαίνει και η καρδιά του πήγε στη θέση της.

"Θα ηρεμήσεις; Είστε καλά καταρχήν; η Λιζ;" Ρώτησε κι εκείνη έβγαλε το κεφάλι της πίσω από τη πλάτη του Λιαμ.

"Όπως βλέπεις καλά. Δώσε μου αναφορά σε παρακαλώ πριν τρελαθώ..." ζήτησε ο Λιαμ

"Υλικες ζημιές. Ήρθα αυτοπροσώπως γιατί το θέμα έληξε. Χάλασε η επικοινωνία και μα το Θεό όταν βρω το καριολη που πείραξε τις φιάλες θα τον λιώσω!  Έκανα έλεγχο  πριν είκοσι μέρες!! Μόλις κατάλαβα πως κάτι δεν πάει καλά ήρθα μόνος..." απάντησε ο Μαξ και κάθισε κάτω

"Θέλω αριθμούς Μαξ ..." είπε ο Λιαμ κι εκείνος τον αγριοκοιταξε

"Μαλακά άσε με να πάρω μια ανάσα γέρος άνθρωπος!! Τι διάολο νομίζεις ; Ότι είμαστε όλοι νιάτα σαν τη πάρτη σου ...; Τότε βέβαια δεν φαινόταν αλλά τωρα; Κοίταξε τις άσπρες τις τρίχες μου ! Πάτησα 46 αδερφέ!!!"

"Ρε ηλίθιε κόψε πάλι την κλάψα! Θεωρείς ότι είναι η στιγμή να ακούσω τα ψυχολογικά σου ;;" τον μαλωσε ο Λιαμ

"Τέλος πάντων...Θα σε στολιζα αλλά έχουμε και τη μικρή εδώ...Θα τρομάξει...Λοιπόν , χάσαμε 7....Στο τέλος μετρήσαμε 31 πτώματα...Όπως καταλαβαίνεις ήταν οργανωμένο. Δεν χωράει αμφιβολία. Όσο σε περίμεναμε ο Ίαν μας έδωσε τα καινούρια στοιχεία. Ο Φιορι επιμένει με τους Ρώσους. Δυστυχώς δεν έμεινε κανένας ζωντανός για να πάρουμε πληροφορίες. Στα ρούχα δεν υπήρχε κάποιο σήμα και τα πρόσωπα δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό για να κρίνω...Η οικογένεια είναι καλά. Κανένα πλήγμα. Όπως και ο Τζέικ...Είναι όλοι ασφαλής " είπε τις τελευταίες λέξεις λίγο πιο φωναχτά και η Λιζ βγήκε και στάθηκε πλάι στο Λιαμ .

"Μάλιστα. Τα μέλη του Συμβουλίου;"

"Ζωντανά..."

"Ωραία. Μέρες αποκατάστασης του σπιτιού;" Ρώτησε έπειτα και ο Μαξ τον κοίταξε αγανακτισμένος

"Δεν γυρνάμε πίσω και θα στα πει ο Ίαν;; Δηλαδή έλεος ρε φίλε! Όλα τώρα θα στα πω; Δεν φτανει που είμαστε καλά; Τουλάχιστον ο Ίαν ήταν σίγουρος για το που άφησε την κόρη του...Εισαι ψυχακιας!" Η Λιζ γέλασε αυθόρμητα και ο Λιαμ την αγριοκοιταξε

"Τι; Εγώ συμφωνώ με το Μαξ!" Είπε προκαλώντας του πονοκέφαλο

Χωρίς να πει λέξη έβγαλε την κρυμμένη βαλίτσα πίσω από τα βράχια . Την άνοιξε και τους έδωσε από φιάλη . Ο γυρισμός προς το σπίτι ήταν πιο γρήγορος. Επιστρέφοντας αντικρύσαν μόνο τα γυαλιά. Ούτε πτώματα. Ούτε αίματα. Οι άντρες είχαν πάρει φωτιά για το "καθάρισμα" της έπαυλης. 

"Κοριτσάκι μου !!" Αναφώνησε η Λέιλα βλέποντας την και έτρεξε προς τη Λιζ. Αφού την φίλησε και την αγκαλιά σε πλησίασε το Λιαμ σοβαρή

"Σε ευχαριστώ...Για όλα Λιαμ..." είπε και του χάρισε κι εκείνου μια αγκαλιά...

Τρεις ώρες μετά...

Ξαπλωμένη στο κρεβάτι της άκουγε από κάτω τους θορύβους. Ο Ίαν φρόντισε να αποκατασταθούν οι υλικές ζημιές άμεσα αλλά το σπίτι ήταν ακόμα γεμάτο άντρες. Η πόρτα της χτύπησε απαλά και εκείνη απάντησε.

"Ο Τζέικ είμαι..." άκουσε και σηκώθηκε αμέσως. Άνοιξε την πόρτα κι εκείνος μπαίνοντας την άρπαξε αμέσως και την φίλησε.

"Κόντεψα να χάσω το μυαλό μου !τριγύριζα σαν το τρελό μέχρι που ο πατέρας σου μου είπε πως είσαι ασφαλής!!" Αποκρίθηκε θλιμμένος

"Είμαι καλά...Αλήθεια ειμαι. Έμαθα όπως κι εσύ, όπως και όλοι εδώ μέσα πως η ζωή που κάνουμε έχει τους κινδύνους της..." του είπε γλυκά. Καταβαθος ένιωσε τύψεις. Ναι μεν ανησύχησε αλλά με τον Λιαμ πλάι της οι διακόπτες είχαν σβήσει...

"Οι γονείς σου αποφάσισαν κάτι αλλά δεν ξέρω αν ειμαι ο κατάλληλος για να σου το ανακοινώσω..."

"Τι συμβαίνει Τζέικ;"

"Με έστειλαν να σε πάω κάτω... Ίσως..."

"ΤΖΕΙΚ!" Τον διέκοψε απότομα

"Καλά λοιπόν...Μη με δείρεις! Σκέφτηκαν πως θα ήταν καλό αν φεύγαμε για ένα διάστημα..."

"Να φεύγαμε;; Ποιοι ακριβώς;"

"Εγώ κι εσύ...Να μείνουμε κάπου στην Αβάνα κρυμμένοι λίγες μέρες. Μέχρι να βρουνε τι συνέβη..." Η Λιζ ένιωσε το θυμό να ξεχύνεται και έξαλλη τον έκανε στην άκρη και κατέβηκε κάτω. Πήγε κατευθείαν στην αίθουσα συμβουλίου και λίγο πριν ανοίξει τη πόρτα είδε τον Λιαμ να βγαίνει από το μπάνιο . Το χέρι του ήταν δεμένο με επίδεσμο ..

"ΤΟ ΗΞΕΡΕΣ ΚΙ ΕΣΥ;"

"Ηρέμησε πριγκίπισσα! Ποιο πράγμα;;" της είπε απαλά

"ΌΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΚΆΝΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΒΆΛΩ ΣΤΑ ΠΌΔΙΑ!!"

"Δεν καταλαβαίνω Λιζ ! Εξήγησε μου για το θεό!!"

Εκείνη τον προσπέρασε και ο Λιαμ είδε τον Τζέικ να έρχεται από πίσω της.

"Τι έπαθε;" τον ρώτησε κι εκείνος τον κοίταξε λυπημένος...

"Τίποτα...Έλα και θα δεις..." του είπε και την ακολούθησαν. Μπαίνοντας στην αίθουσα την είδα να ωρύεται

"ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΔΕΙΛΗ ΝΑ ΤΟ ΒΆΛΩ ΣΤΑ ΠΌΔΙΑ!!!" Φωναζε και συνέχισε κρατώντας ψηλά τον τόνο της εξαπολύοντας επίθεση προς το πατέρα της.

"ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΑΣΦΑΛΉΣ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΙΣ;; ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΕΛΕΊΩΣΕ! ΘΑ ΦΎΓΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΤΖΈΙΚ!!"

Ο Λιαμ άνοιξε διάπλατα τα μάτια του και μπήκε μπροστά

"Λιαμ Κάνε πίσω! Έχει μεγαλώσει πια για να την προστατεύεις! Πρέπει να καταλάβει !!!"

"Είσαι σοβαρός ρε;; Με την απομάκρυνση της θα καταλάβει ; Τι κι αν κάτι πάει στραβά; Ο Τζέικ είναι ένας από τους πιο ικανούς άντρες αλλά έχεις καθόλου μυαλό; Αναρωτήθηκες αν έχουμε κανέναν σπιουνο ανάμεσα μας; Αναρωτήθηκες τι θα συμβεί αν παρέχει στον εχθρό την πληροφορία της τοποθεσίας της ;" φωναξε και η Λέιλα σηκώθηκε.

"Ας ηρεμήσουμε...Όλοι θέλουμε το καλό της ..." είπε προσπαθώντας να διώξει την ένταση ανάμεσα στους δύο άντρες

"Και τι διάολο προτείνεις να κάνω δηλαδή ;Να την αφήσω εδώ και να σκάσει καμία βόμβα από το πουθενά;"

"Έχω εγώ να προτείνω κάτι!" Πετάχτηκε η Λέιλα και τράβηξε τα βλέμματα.

"Να μείνει εδώ δεν υπάρχει περίπτωση κι αυτό είναι γεγονός. Όχι μέχρι να καταλαγιάσει το κλίμα. Δεν θα είναι για πολύ ... Ίσως καμία εβδομάδα... Προτείνω να πάει στην Σάντα Ρόζα...Εκείνη, ο Τζέικ, ο Λιαμ και για να μην νιώθει μόνη μπορεί να ταξιδέψει και η Ρομπερτα αν θέλει..."

"ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΗ;;" κραυγασε η Λιζ "ΔΕΝ ΠΑΩ ΠΟΥΘΕΝΆ!!! ΕΙΔΙΚΑ ΜΑΖΊ ΤΗΣ!!!!"

"Τι σου έχει κάνει η κοπέλα γαμω το ;; Άνοιξε λίγο το μυαλό σου ! Θα γίνει θεία σου!!!" Της είπε ο Ίαν ρίχνοντας λάδι στη φωτιά και ο Λιαμ έκλεισε τα μάτια περιμένοντας το ξέσπασμα. Αντι αυτού όμως εκείνη γέλασε δυνατά...Υστερικά... Η Λέιλα τρόμαξε και ο Τζέικ την κοιτούσε σοκαρισμένος...

"Σωστά...Θεία μου!" Είπε ξαφνικά και συνέχισε να γελάει.

"Λιζ ;" έκανε μια προσπάθεια ο Λιαμ να την προσεγγίσει κι εκείνη τον κοίταξε σαν τη τρελή. Η Λέιλα αποφάσισε να πάρει θέση ξανά...

"Κοριτσάκι μου συγνωμη ... Δεν ήθελα να σε ταραξω απλά θεώρησα πως ...."

"Σταμάτα μητέρα...Το κατάλαβα. Φτάνει.... Προτιμώ να μείνω εδώ και να φάω τη βόμβα. Θεωρώ τη συζήτηση τελειωμένη...."

Τους είπε και ρίχνοντας ένα δυνατό σκουντηγμα στο Λιαμ έφυγε μέσα στα νεύρα...

Λίγες ώρες μετά...

Οι φωνές της και τα γέλια της προκαλούσαν ακόμα περισσότερο τα τεντωμένα νεύρα της. Την έβαλαν με το ζόρι στο αεροπλάνο το οποίο είχε προορισμό το Μεξικό . Δίπλα της ο Τζέικ κοιμόταν...Από απέναντι ο Λιαμ έπιανε το κεφάλι του και η Ρομπερτα δεν έλεγε να κλείσει το στόμα της.

"ΘΑ ΤΟ ΒΟΥΛΩΣΕΙΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ;;" φωναξε ξαφνικά η Λιζ αδυνατώντας να ακούσει άλλη μια τσιριχτη λέξη από τα χείλη της.

"Λιαμ !!! Την άκουσες;" Είπε κι εκείνος γύρισε και την κοίταξε . Δεν του ήταν εύκολο...Αρνήθηκε φυσικά και ο ίδιος αλλά στον Ίαν άρεσε τόσο η ιδέα που κάλεσε τη Ρομπερτα αμέσως μόλις η Λιζ έφυγε...

"Όχι...Δεν άκουσα κάτι..." απάντησε ήρεμος και η Λιζ από την άλλη πλευρά δεν πίστευε στα αφτιά της. Περίμενε φωνή. Περιμενε κήρυγμα...τίποτα...Δεν συνέβη τίποτα από αυτά... Ο Λιαμ πήρε το μέρος της και η Ρομπερτα γύρισε νευριασμένη προς το παράθυρο. Η Λιζ έβγαλε το κινητό της από τη τσάντα.  Συνδέθηκε με το ίντερνετ του αεροπλάνου και σε λίγο το κινητό του Λιαμ φωτίστηκε. Σίγουρος για εκείνη την κοίταξε πριν καν ανοίξει το μήνυμα.

Δεν χρειαζόταν...Το πολύ πολύ να πετούσα την αγάπη της ζωής σου από το αεροπλάνο...

Του έλεγε και ο Λιαμ ήθελε να βάλει τα γέλια αλλά και τα κλάματα . Αυτή ήταν η Λιζ που έμαθε τόσο καιρό...Πήγαινε κόντρα σε ό,τι την εκνεύριζε. Της χαμογέλασε γλυκά και ανασηκωσε τους ώμους. Έπειτα φωτίστηκε το δικό της κινητό

Θα πετουσες τον εαυτό σου έξω από το αεροπλάνο;

Την κοίταζε να σκάει ένα χαμόγελο διαβάζοντας το μήνυμα αλλά όταν τον κοίταξε το βλέμμα της έγινε ψυχρό...

"Μωράκι μου θέλω αγκαλιά..." αποκρίθηκε η Ρομπερτα η οποία έγειρε πάνω του.

"Δεν ειμαι το γαμημένο το μωρο σου !Σου εξήγησα καιρό τώρα  πως θέλω ένα διάλειμμα! Δεν αποφάσισα να έρθεις μαζί μας ! Κάτσε στη θέση σου λοιπον " Είπε φωναχτά και η Λιζ δεν πίστευε στα αφτιά της... διάλλειμα;; Πόσο καιρό ήταν δηλαδή χωριστά; ασυναίσθητα εφερε το μυαλό της σε εκείνο το βράδυ αλλά δεν πρόλαβε να αναλύσει τίποτα...

"Λίγες μέρες πριν δεν είχες πρόβλημα να με πηδήξεις!!!" Είπε εκείνη με υφάκι κοιτάζοντας τη Λιζ

"ΕΊΧΑ ΠΙΕΙ ΠΟΥ ΝΑ ΠΆΡΕΙ!! ΙΣΩΣ ΑΝ ΣΤΑΜΑΤΉΣΕΙΣ ΝΑ ΕΡΧΕΣΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΜΕ ΚΡΑΣΙΆ ΣΤΟ ΣΠΊΤΙ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΠΗΔΆΩ ΜΕΘΥΣΜΈΝΟΣ!!! ΑΛΛΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΕΤΣΙ; ΧΏΡΙΑ ΑΛΚΟΌΛ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΕΞ! ΣΤΟ ΕΞΗΓΗΣΑ ΓΑΜΩΤΟ! ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΆΡΩ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΝΩ!" Έκανε μια παύση ενώ εκείνη έκλαιγε και συνέχισε πιο ήρεμος "εκείνο το βράδυ που ήρθες απρόσκλητη επειδή μπήκε κλέφτης σου ζήτησα να χωρίσουμε για έναν λόγο Ρομπερτα...Δεν γουστάρω την ανυπακοή. Επιμένεις σε κάτι που ψοφησε δεν το βλέπεις;"  Της είπε και η εκθαμβωτική καλλονή σηκώθηκε πάνω και πήγε στο μπάνιο κλαίγοντας. Ο Τζέικ ξύπνησε από τις φωνές .

"Λιζ ;;" Είπε αλλά εκείνη δεν άκουγε...είχε στραμμένο το βλέμμα της στο Λιαμ , κοιτάζοντας τον έτοιμη να βάλει και η ίδια τα κλάματα... Έβλεπε το πιστόλι στη θήκη και το μόνο που ήθελε ήταν να πάει στο μπάνιο και να ανοίξει μια τρύπα στο κεφάλι της Ρομπερτας.... Η αλήθεια πόνεσε...Πιο πολύ όμως πόνεσε η απώλεια...Πιο πολύ την πόνεσαν αυτά που του είπε εκείνο το βράδυ...Ξέροντας πλέον την αλήθεια, και σκεπτόμενη βαθειά εκείνο το βράδυ, θυμήθηκε πως άκουσε μόνο τη δική της φωνή. Έφερε στο μυαλό της τ λόγια που είπε στον Λιαμ και ένας κόμπος έπνιξε το λαιμό της στη σκέψη  ότι τον αποκάλεσε πατέρα της έπειτα από όλα....Τον πόνεσε κι αυτό ήταν τρομακτικό....

"ΛΙΖ;!' Ξαναείπε πιο δυνατά ο Τζέικ και εκείνη άρχισε να τον βλέπει θολά...

"ΕΛΙΖΑΜΠΕΘ;;" Είπε ταραγμένος  "ΛΙΑΜ !!! ΛΙΠΟΘΥΜΑΕΙ!!!" Τον άκουσε να ουρλιάζει και τα φώτα έσβησαν....

Σας φιλώ....

Να πω κι ένα τόσο δα ακόμα ευχαριστώ;;;; Πριν λίγο το πρόσεξα! Ακόμα δεν ανέβηκε το βιβλίο και άγγιξε τα 5κ; Δηλαδή πόση στήριξη;; Σας ευχαριστώ ολόψυχα...

Θυμάμαι όταν ανέβασα για πρώτη φορά, περίμενα μήνες να πάει 1000 views ... Δεν μιλάω φυσικά για ψήφους και τέτοια αυτά δεν με απασχολούν!! Μιλάω για καθαρό διάβασμα!! Γιατί αυτός είναι ο σκοπός όχι οι πρωτιές! Σας είμαι ευγνώμων!

Ειλικρινά με συγκινεί!!