Μια ημέρα μετά

Το Συμβούλιο πήγε κατά διαόλου και έκανε τα πράγματα χειρότερα. Ο Λιαμ και η Λιζ κοιτούσαν ο ένας τον άλλο συνεχώς ακούγοντας όσα ο Ίαν τους ανακοίνωνε.. Ο Τζέικ με το παρατσούκλι " γαμπρός " αναβαθμίστηκε σε καθήκοντα και επίσης χωρίς ευκαιρία για συζήτηση ο Ίαν τους είπε ότι η Τζέιν θα μείνει με τον Λιαμ και τη θέση της στο σπίτι θα πάρει ο Τζάκσον, ο ανιψιός του Ιβάν.  Μετά το τέλος του Συμβούλιο ο Τζέικ πήγε με την Λιζ στο δωμάτιο της και μίλησαν για όσα έγιναν ενώ η Τζέιν μάζεψε τα πράγματα της. Ήταν η μόνη μου έδειχνε ενθουσιασμένη. Ο Λιαμ ήταν μπερδεμένος. Έβλεπε τον Ίαν και σκεπτόμενος όσα θέλει να κάνει στην ίδια του την κόρη ντρεπόταν. Μπορεί να είχε αμνησία αλλά οι σκέψεις του ήταν ίδιες ακριβώς με τότε.

Η Ελίζαμπεθ κοίταξε το κινητό της. Είχε φτάσει η μέρα που θα κατέθετε την αίτηση στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας. Δεν είχε την ανάγκη να το κάνει από οικονομικής πλευράς αλλά θέλησε να κλείσει τον κύκλο των σπουδών της. Ίσως έτσι να έλειπε πιο πολύ από το σπίτι και να μην έβλεπε όσα δεν ήθελε να δει. Κατεβαίνοντας είδε τον Λιαμ να βγαίνει από το γραφείο του πατέρα της. Η στιγμή γέμισε με αμηχανία  και από τις δύο πλευρές.

"Λες να σταματήσω ποτέ να σου δίνω συγχαρητήρια;" της είπε κι εκείνη εσμιξε τα φρύδια της.

"Ήξερες ότι θα μπω στο Πανεπιστήμιο Λιαμ..." του είπε ήρεμη

"Δεν μιλάω γι αυτό πριγκίπισσα..."της απάντησε αμέσως

"Δεν σε καταλαβαίνω..."

"Ο πατέρας σου μου είπε ότι σκέφτεται να σας αρραβωνιασει με τον Τζέικ..." μόλις τον ακούσει έγινε κατακόκκινη από θυμό.

"Τι λες ;; Δεν υπάρχει περίπτωση!!!" Του φώναξε και έκανε να πάει προς το γραφείο του αλλά εκείνος έπιασε απότομα το χέρι της και την σταμάτησε.

"Γιατί είσαι αρνητική; Δεν τον αγαπάς;" Ρώτησε κάπως νευρικά

"Να μη σε νοιάζει Λιαμ . Άνοιξε μου το δρόμο γιατί έχω να πω δυο κουβέντες στον πατέρα μου !!"η Λιζ προσπάθησε να φύγει από κοντά του πριν ξεσπάσει και ανοίξει το στόμα της αλλά ο Λιαμ την έπιασε πιο έντονα και την τράβηξε προς το μέρος του.

"Τι διάολο συμβαίνει Λιζ ; Σε ξέρω από κούνια! Κάτι δεν πάει καλά και το νιώθω..." είπε χαμηλόφωνα αφήνοντας την ανάσα του να σκάσει πάνω στα χείλη της. Είχαν έρθει τόσο κοντά που εκείνη με το ζόρι κρατιόταν.

"Λιαμ έτοιμη!!" Ακούστηκε η φωνή της  Τζέιν από τον άλλο διάδρομο και εκείνος την άφησε απότομα και έκανε πίσω.

"Φοβάσαι μη μας δει τόσο κοντά η κοπέλα σου και σε δείρει;;"του είπε εκνευρισμένη  σπρώχνοντας τον με δύναμη . Τα ματια της αστραψαν και τα χείλη της είχαν είχαν κλείσει. Ο Λιαμ το έβλεπε...το ένιωθε... Η Λιζ προσπαθούσε να κρατήσει το στομα της κλειστό. Η στάση της ήταν διαφορετική από ότι συνήθιζε.

Η Τζέιν φώναξε ξανά κι εκείνος κοίταξε μια φορά προς τα πίσω. Έπειτα γύρισε προς την Λιζ και πιάνοντας την από τη μέση την κόλλησε στον τοίχο

"Δεν είναι η κοπέλα μου Ελίζαμπεθ..." της τόνισε με ύφος

"Λιαμ !! Πάρε τον ομορφο κωλο σου ! Έχουμε να φτιάξουμε τα πράγματα μου!" Ακούστηκε η φωνή της ξανά φτάνοντας την Ελίζαμπεθ στην έκρηξη

"Ξέρεις κάτι;" του είπε αλλά σταμάτησε "βασικά γάμησέ το ...Πάρε τον όμορφο κωλο σου και τραβά σε αυτήν. Δεν έχω να σου δώσω καμία εξήγηση!!" Η ζήλεια της εμφανίστηκε στην πιο ακατάλληλη στιγμή και αδυνατώντας να ανταπεξέλθει άλλο έτρεξε μακριά του. Στην στροφή για την σκάλα έπεσε πάνω στη Λέιλα.

"Τι έπαθες κόρη μου ;" Ρώτησε ανήσυχη

"Παράτα με !! Όλοι σας !!!" Απάντησε με νεύρο και έφυγε βιαστική...

Το ίδιο απόγευμα...

Βγήκε από το μπάνιο και άνοιξε την ντουλάπα της. Δύο ολόκληρες ώρες βουλιαζε το κορμί της στο νερο αλλά  ακόμα βρισκόταν σε κατάσταση υστερίας. Είχε κουραστεί να κρύβεται  . Είχε κουραστεί την άρνηση... Με την Τζέιν στο παιχνίδι το μυαλό της άρχισε να τρελαίνεται. Άνοιξε την ντουλάπα και έβγαλε από μέσα ένα αέρινο νυχτικο. Η μέρα για εκείνη είχε τελειώσει αν και ήταν απόγευμα. Έστειλε μήνυμα στον Τζέικ πως δεν είχε όρεξη για προπόνηση και συνεννοηθήκαν να βρεθούν το βράδυ για να μιλήσουν  ενώ πήρε η ίδια τηλέφωνο στο Πανεπιστήμιο μετά από όσα έγιναν το πρωί για να ακυρώσει το ραντεβού . Δεν ήταν σε θέση να δει άνθρωπο ...

Πέταξε το νυχτικο στο κρεβάτι και πήγε στο μπάνιο για να βουρτσισει τα δόντια της . Άκουσε την πόρτα του δωματίου να ανοίγει και στριφογυρίσε τα μάτια της.

"Αφού του είπα γαμωτο να βρεθούμε το βράδυ!" Μονολόγησε και βγήκε προς τα έξω.

"ΛΙΑΜ;;" Η Λιζ πάγωσε βλέποντας τον ενώ εκείνος με τη σειρά του έβγαλε ένα επιφώνημα έκπληξης και γύρισε αμέσως από την άλλη πλευρά.

"ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΌ ΛΙΖ!!! ΒΆΛΕ ΚΆΤΙ ΠΆΝΩ ΣΟΥ !!" Είπε ταραγμένος

"Τι κάνεις εσύ εδώ; Δεν θα έπρεπε να είσαι με την καλή σου στο σπίτι σας ;" τον τσιγκλησε κι εκείνος γύρισε απότομα προς το μέρος της και πηγε κοντά της.

"Μπα; Χτύπησαμε φλέβα και τώρα δεν σε νοιάζει η αμφίεση μου ;;;" του είπε και έδεσε καλύτερα την πετσέτα γύρω της.

"Θα σταματήσεις τις μαλακιες  ; Τι σκατα έχεις πάθει και είσαι τόσο επιθετική μου λες ;" Ο Λιαμ ανέβασε τον τόνο της φωνής του επικίνδυνα πολύ

"ΜΗ ΜΟΥ ΦΩΝΑΖΕΙΣ ΕΜΈΝΑ!!!" Τον απέκρουσε η Ελίζαμπεθ και προσπερνώντας τον πήγε προς τη ντουλάπα. Ξάφνου τον ένιωσε πίσω της.

"Γιατί μαλώνουμε χωρίς λόγο μου λες ;" τις ψιθύρισε και ανατρίχιασε ολόκληρη. Εκείνο το έντονο τσίμπημα στη κοιλιά προχώρησε ανάμεσα στα πόδια της και η έντονη επιθυμία να τον νιώσει μεγάλωσε περισσότερο.

"Φύγε Λιαμ..." του είπε λυπημένη "

"Γιατί; Φοβάσαι μήπως έρθει το αγόρι σου και μας δει τόσο κοντά;" της είπε τα ίδια λόγια γεμάτος ειρωνεία κι εκείνη γύρισε και του άστραψε ένα δυνατό χαστούκι. Ο Λιαμ έπαθε σοκ αρχικά αλλά γρήγορα έπιασε τα χέρια της και την κόλλησε στη ντουλάπα. Η αναπνοές της αυξήθηκαν και εκείνη ένιωσε πως το οξυγόνο ηταν  λιγοστό

"ΤΙ ΈΚΑΝΕΣ ΜΌΛΙΣ ΤΏΡΑ;; !" της φώναξε δυνατά

"ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΜΗ ΜΟΥ ΦΩΝΆΖΕΙΣ!!!" Ούρλιαξε η Ελίζαμπεθ.  Μέσα στην ένταση της στιγμής ο Λιαμ σήκωσε τα χέρια της ψηλά και έσκυψε προς το πρόσωπο της. Είχε καρφώσει τα μάτια της ψάχνοντας για απαντήσεις αλλά αυτό που έβλεπε μέσα τους τον τρόμαξε

"ΤΙ ΜΟΥ ΚΆΝΕΙΣ ΓΑΜΩ;;;" κραυγασε δυνατά και χτύπησε τα χέρια της με μανία  στην ξύλινη επιφάνεια της ντουλάπας. Η Λιζ έκλεισε τα μάτια .

"Είμαι ερωτευμένη μαζί σου...." είπε δακρυσμένη και με σπασμένη φωνή ώσπου  τον ένιωσε να απομακρύνεται

"ΤΙ ΕΊΣΑΙ ΛΈΕΙ;;;"

"Ελίζαμπεθ;; ΛΙΑΜ;; Τι φωνες είναι αυτές;; " ο Ίαν μπούκαρε στο δωμάτιο και τους κοίταξε. "ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΈΝΑΝ ΛΌΓΟ ΠΟΥ ΦΩΝΆΖΕΤΕ! ΚΙ ΕΣΎ ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΆ ΈΧΕΙΣ ΕΔΩ;; ΔΕΝ ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΊΣΑΙ ΣΠΙΤΙ;;" Ο Λιαμ βλέποντας την οργή στα μάτια του και έπειτα από όσα του είπε η Λιζ θεώρησε πως ύστερα από 25 ολόκληρα χρόνια πρόδωσε τον Ίαν. Η Ελίζαμπεθ από την άλλη είδε ότι εχτιζε να γίνεται θρύψαλα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.  Έφτανε μόνο μια ματιά στον Λιαμ για να καταλάβει τις τύψεις που τον έτρωγαν. Τα μάτια του άρχισαν να τραιμοπαιζουν και τα λόγια του γιατρού αντήχησαν στα αφτιά της.

"ΛΙΑΜ ΚΑΤΙ ΣΕ ΡΏΤΗΣΑ!!" Ξαναείπε ο Ίαν

"Μαλώναμε γαμωτο !!! ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΆ ΘΑ ΕΙΝΑΙ;;;" πετάχτηκε η Ελίζαμπεθ έξαλλη

"ΜΕ ΤΗ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΤΗ ΠΕΤΣΈΤΑ;;;" Είπε ο Ίαν και ο Λιαμ βρόντηξε και άστραψε

"ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΤΟΝ ΤΌΝΟ ΣΟΥ !! ΤΏΡΑ!!!"

"ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΕΊΝΑΙ ΓΑΜΩ! ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΜΙΛΑΕΙ ΌΠΩΣ ΘΈΛΕΙ!!"

"ΊΑΝ ΦΤΆΝΕΙ!!! ΦΤΆΝΕΙ ΠΡΙΝ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΤΑΝΙΩΣΩ" Ξαναείπε ο Λιαμ και εκείνος βγήκε προς τα έξω

"ΕΊΝΑΙ ΚΟ-ΡΗ ΜΟΥ!! ΚΑΠΟΤΕ ΟΡΚΙΣΤΗΚΕΣ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙΣ!! ΤΙΜΑ ΤΑ ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΕΛΌΝΙΑ ΣΟΥ!!" Του συλλαβησε με νόημα τη λέξη κόρη  , έπειτα πάτησε πάνω στην υπόληψη του... Ο Ίαν ήξερε το παιχνίδι...ο  Λιαμ έπιασε το κεφάλι του και το υπονοούμενο.

"Αύριο το πρωί έλα στο γραφείο μου...Φεύγεις για αποστολή!" Του πέταξε ξερά και προχώρησε προς το δωμάτιο του.

"Λιαμ... Λιαμ εγώ..." δίχως να της δώσει κάποια απάντηση έφυγε γρήγορα από το δωμάτιο της.

"Όχι πάλι... ΌΧΙ ΞΑΝΆ!!" Είπε η Λιζ και προσπάθησε να ντυθεί γρήγορα. Βγήκε στο διάδρομο και τρέχοντας τον πήρε στο κατόπι. Φτάνοντας έξω από το σπίτι του, του φώναξε αλλά εκείνος δε γύρισε. Χτύπησε το κουδούνι και μόλις η Τζέιν άνοιξε την έπιασε από τη μέση και την πέταξε πάνω στη πόρτα φιλώντας την με πάθος. Αυτός ήταν ο Λιαμ... Ένας Λιαμ που αν και πάντοτε ήταν ντομπρος προτίμησε να καταστρέψει την καρδιά της για το καλο όλων. Για τα γαμημένα τα παντελόνια που φορούσε. Για όλες τις φορές που ο Ίαν τράβηξε τη σκανδάλη σώζοντας το τομάρι του στις αποστολές. Γι ολα εκείνα τα προβλήματα που θα προκαλούσε στην πριγκίπισσα του... Γιατί μέσα στο δικό του μυαλό,  σε εκείνο το μυαλό που η μνήμη του είχε χαθεί, η Τιμή είχε μεγάλη σημασία...

"Ελίζαμπεθ;;;" άκουσε από πίσω της και ξαφνικά ένιωσε δύο χέρια να την σηκώνουν. Ούτε που κάταλαβε πως είχε πέσει στο χώμα...

"Πάρε τον πόνο Τζέικ... Σε ικετεύω...." αποκρίθηκε με τρεμάμενη φωνή και ξέσπασε σε λυγμούς ανάμεσα στα χέρια του...

Σας φιλώ...