Η ώρα είχε πάει 10 το βράδυ... Ο Ίβαν  και ο Νικ είχαν φύγει για Νέα Υόρκη αφού έλεγξαν μαζί με το Λιαμ το σπίτι ξανά απ άκρη σ'ακρη και θα επέστρεφαν έπειτα από δύο ημέρες. Ο Ίαν ενημερώθηκε για την κατάσταση και πλέον ο καθένας ήταν στο δωμάτιο του για να ετοιμαστεί. Η Ελίζαμπεθ ήθελε σαν τρελή να βγει λιγάκι έξω όπως και οι υπόλοιποι εκτός φυσικά από το Λιαμ που προσπαθούσε να τους εξηγήσει την επικινδυνότητα. Η πίεση ήταν αρκετή και αδυνατώντας να πει όχι στην μικρή του αποφάσισε να βγούνε. Βέβαια το μέρος που θα πήγαιναν δεν του άρεσε και πολύ. Ήταν ένα μπαρ το οποίο έπαιζε αποκλειστικά Λατινοαμερικάνικη μουσική. Χορεύτριες χόρευαν λάτιν και γενικά η ατμόσφαιρα ήταν περίεργη...

Το σπίτι δεν ήταν μεγάλο αφού η Λέιλα το είχε χτίσει σαν ησυχαστήριο αλλά με τα χρόνια είχαν αναβαθμίσει την δυτική πλευρά και πρόσθεσαν αλλά τρία δωμάτια. Ο Τζέικ θέλησε να μείνει με την Λιζ αλλα η άγρια ματιά του Λιαμ έφτανε για να τον τρομοκρατήσει...

Φόρεσε ένα σκισμένο τζιν και ένα αμανικο μαύρο μπλουζάκι. Άφησε τα τατουάζ του να βγουν στη φόρα και χτενιζοντας τα καστανοξανθα μαλλιά του προς τα πίσω θυμήθηκε τον εαυτό του τότε που ήταν νεαρός. Δεν είχε γεράσει. Αλλά η αλητεία που εξέπεμπε είχε αντικατασταθεί με μια ακαταμάχητη γοητεία. Ο Λιαμ ήταν πάντοτε γυναίκας. Ήταν σαν ένας μικρός Θεός στα μάτια τους κι έτσι παρέμενε...

Βγήκε από το δωμάτιο και κατέβηκε κάτω. Στο σαλόνι  βρήκε ήδη τη Ρομπερτα και τον Τζέικ.

"Η Λιζ;" Ρώτησε περίεργα

"Εδώ ειναι και η Λιζ !!!" Άκουσε από πίσω του και γυρίζοντας έψαχνε να βρει το κουταλάκι για να μαζέψει το σαγόνι του. Φορουσε ένα άκρως αποκαλυπτικό και προκλητικό λευκό τοπακι συνδυασμένο με μια κοντή αέρινη μαύρη φούστα . Τα μάτια του ταξίδεψαν στα πόδια της και χωρίς να βιάζει τις σκέψεις, θυμήθηκε τα χέρια του πάνω στα μπούτια της. Πότε ξανά δεν την είχε δει ντυμένη για βραδινή έξοδο. Την ποθησε με τις φόρμες και τα ανακατεμένα της μαλλιά αλλά τώρα είχε μεταμορφωθεί σε ένα καθαρόαιμο θηλυκό. Όχι πως τον ενδιέφερε , ακόμα και με μια σακούλα τυλιγμένη γύρω της θα ήταν τον ίδιο όμορφη αλλά πλέον η σεξουαλικότητα της είχε βγει εξ ολοκλήρου στην επιφάνεια.    Η Ρομπερτα είχε ένα μειδίαμα αηδίας στο πρόσωπο της και ο Τζέικ είχε μείνει το ίδιο άναυδος.

"Τι πάθατε ρε παιδιά;;;" τους ρώτησε για να εισπράξει ένα χαμόγελο από το Τζέικ και μια οργή από τον Λιαμ

"Τράβα ντύσου!" Της είπε κι εκείνη σήκωσε το φρύδι της και κατέβηκε τη σκάλα

"Ντυμένη ειμαι ..."είπε χαμογελαστή

"ΕΛΊΖΑΜΠΕΘ! ΕΙΠΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΝΤΎΣΟΥ!"

"Ωωωω μην κάνεις έτσι Λιαμ ... Μεγάλωσα! Δεν μπορώ να βγαίνω έξω συνεχώς σαν παιδάκι!" Του απάντησε και έκανε μια στροφή γύρω από τον εαυτό της . Η αέρινη φούστα ανασηκωθηκε ελαφρά και ο Λιαμ έπιασε το μόριο του να αλλάζει μορφή σε δευτερόλεπτα. 

"Λοιπόν δεν θα ασχολούμαστε με το τι φοράει το μικρό. Ότι και να κάνει εξάλλου η παιδικότητα φαίνεται πάνω της . Ποιος θα την πλησιάσει;; Κανείς δεν θα θελήσει να πάει μέσα για ασέλγεια σε παιδί..." πετάχτηκε η Ρομπερτα και η Λιζ της χαμογέλασε. Έκανε στην ακρη τον Λιαμ και στάθηκε μπροστά της.

"Εσένα  κάτι σου είπα όταν κατεβήκαμε από το αεροπλάνο. Είσαι όμως τυχερή που ειμαι στις καλές μου ... Προς ενημέρωση σου να σου πω ότι αν κάποιος μας βάλει δίπλα δίπλα θα προτιμήσει το δικό μου ζωηρό κορμί από το χιλιοπηδημενο το δικό σου... ενα κορμι αληθινο ...οχι πλαστικο ...Θα προτιμήσει να ρισκάρει να πάει μέσα απ το να πηδήξει μια ξεχειλωμενη τρύπα! Και επειδή δεν είμαι άνθρωπος που μιλάει άσχημα σε κανέναν να σου δωσω και τα συγχαρητηρια που μου βγαζεις τον χειροτερο εαυτό μου ... Εναν εαυτο που ισως πρεπει να αναγκαζω να βγαινει που και που"

Η Ρομπερτα κοκκινησε . Η Λιζ προχώρησε μπροστά δίχως να της δώσει την δυνατότητα απάντησης  και ο Τζέικ έβαλε αυθόρμητα τα γέλια...

"Ωραία θα περάσουμε απόψε." Σχολίασε ο Λιαμ τρίβοντας το κούτελο του και ακολούθησε τη Λιζ ...

Στο αμάξι αυτή τη φορά η ατμόσφαιρα ήταν διαφορετική. Η Λιζ ήταν ευδιαθετη αλλά και Η Ρομπερτα δεν πήγαινε πίσω. Ήταν σαν να προσπαθούσε να αντικρούσει τα λόγια της Λιζ . Έκανε συνεχώς προκλητικά σχόλια προς το Λιαμ ο οποίος δεν έμπαινε καν στη διαδικασία να δώσει σημασία. Για εκείνον ένα πράγμα μόνο υπήρχε στο μυαλό. Η φούστα της Λιζ ...

"Φτάσαμε!" Αναφώνησε ο οδηγός και κατέβηκαν. Το μέρος είχε πολύχρωμα φώτα ενώ η μουσική ακουγόταν μέχρι έξω. Ο Τζέικ έπιασε το χέρι της Λιζ και ο Λιαμ ξέροντας πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα τη δεδομένη στιγμή για να μην καρφωθεί το άφησε ασχολίαστο. Για κάποιο λόγο και το κοριτσάκι του έδειχνε να παίρνει απόσταση από το Τζέικ και του ήταν αρκετό.

Μπαίνοντας μέσα η σερβιτόρα τους οδήγησε στο τραπέζι που είχαν κράτηση. Σέρβιρε τα ποτά και σιγά σιγά η ατμόσφαιρα άρχισε να ηρεμεί. Η έτσι νόμιζε ο Λιαμ ... Ενα αρκετά προκλητικό τραγούδι ξεκίνησε να παίζει. Τα ζευγάρια που ήδη υπήρχαν στη πίστα άρχισαν να κουνιούνται σε πιο προκλητικός ρυθμούς και ο Τζέικ γουρλωσε τα μάτια

"Είναι συνηθισμένο φαινόμενο μικρέ. Έτσι χορευονται αυτά..." είπε ο Λιαμ γελώντας ώσπου η Ρομπερτα σηκώθηκε.

"Χορεύουμε;" Είπε στον Λιαμ κι εκείνος την κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω 

"Φυσικά και όχι!!" Της απάντησε αμέσως

"Ελααα... Στην Αβάνα είχαμε πάει αρκετές φορές σε τέτοια μέρη...Ενα βράδυ είναι μην γίνεσαι ξενέρωτος!" Του είπε αλλά εκείνος παρέμεινε απτόητος. Εκείνη πήγε λίγα μέτρα παραπέρα εκνευρισμένη και γυρίζοντας προς το μέρος τους άρχισε να λικνιζει το κορμί της στο ρυθμό. Χόρευε καλά...Αυτό μπορούσε να το δει ο οποιοσδήποτε.  Ο Λιαμ κατέβασε ένα σφηνάκι και κοιτούσε με την άκρη του ματιού του, τον Τζέικ ο οποίος προσπαθούσε να πλησιάσει πιο πολύ την Λιζ. Ξαφνικά σηκώθηκε κι εκείνη. Προχώρησε μέχρι την πιστα χωρίς να ζητήσει από κανέναν τους να πάει μαζί της και σταματώντας κοντά στη Ρομπερτα τους κοίταξε προς το μέρος τους. Η μουσική δυνάμωσε. Εκείνη χαμογέλασε και ο Λιαμ ξέροντας πως ήπιε ένα ποτηράκι παραπάνω άρχισε να την παρακολουθεί σαν το γεράκι.

Το κορμί της ήταν εκρηκτικό... Το κούνημα της μοναδικό...Ενώ εκείνα τα μάτια της που τον κοιτούσαν γεμάτα πρόκληση του δημιουργούσαν την απόλυτη αναστάτωση. Ο Τζέικ σηκώθηκε και ο Λιαμ τον σταμάτησε

"Κάτσε κάτω ρε !" Είπε εχθρικά και εκείνος τον κοίταξε περίεργα

"Είσαι σοβαρός; Θα αφήσω το κορίτσι μου να χορεύει μόνο του με τόσους λιγουριδες; Δεν το νομίζω!' Του απάντησε και τράβηξε το χέρι του αλλά δεν πρόλαβε να κατέβει...

"Λιαμ μωρό μου !!! Χρόνια και ζαμάνια!" Ακούστηκε μια φωνή αρκετά δυνατά. Η Λιζ κοίταξε απότομα το ίδιο έκανε όμως και η Ρομπερτα  ... Μια εκθαμβωτική μελαχρινή καλλονή έκανε την εμφάνισή της .

"Γκρέτα;;;" Είπε εκείνος σαστισμένος

"Με σάρκα και οστά!!!" Απάντησε προκλητικά εκείνη....

Σας φιλώ....