Wysiadłyśmy pod studiem gdzie będą robić nam wywiad do magazynu.

Przygotowali nas i mogłyśmy wejść na salę.
Pytali się o oczywista rzeczy, typu..
Jaki jest twój ideał faceta, jakiesą nasze sposoby na idealną cerę, sralali sralala.

Mamy na codzień tyle wywiadów, że już w ogóle przestałam się stresować.
Kochamy występować przed kamerą, lub na scenach.

Powrót do domu, kolacja, kąpiel, spać..
Pobudka 6:20.

Przeciągnęłam się na swoim łóżku i złapałam za telefon.

Od: Mamita:
– dzisiaj nagracie jedną piosenkę, jutro dwie i za dwa dni kolejne 3. Musimy się pospieszyć z wydaniem albumu. Na 10:00 w studiu.

Przewróciłam oczami i niechętnie wstałam.
Zeszłam na dół na śniadanie.
Naleśniki.

Z jednej strony, mega się cieszę, że już niedługo wydamy płytę w moim stylu. Takiego czegoś jeszcze nie robiłyśmy, lecz z drugiej.. ile z tym będzie zachodu! Nowe choreografie, teledyski, więcej wywiadów, sesje zdjęciowe, występy na żywo..

– Victoria już wstała? – zapytałam Millie.

– tak, szykuje się.

– cudownie. – zjadłam i szybko zaczęłam się ogarniać.

Z domu wyjechałyśmy o 8:30. Studio było jakieś 20 minut drogi stąd.

– cześć dziewczyny. – na wejściu przywitał nas ojciec.

– hej, kiedy zaczynamy? – pytam biorąc picie ze stolika.

– możemy za chwile, chodźcie do waszego studia.

Usiadłam na krześle obrotowym łapiąc za tekst.

Nowa piosenka, która będzie na pierwszym miejscu w albumie, który będzie cały w moim stylu, piosenka nosi tytuł "TØXiC".
Właśnie za nią się teraz bierzemy.

– dostałyście już wizualizację okładki? – pyta ojciec.

– nie. Dopiero co wrócilyśmy z trasy. – Vicki się zaśmiała.

– no tak, chodźcie tu. – ojciec stanął przu biurku. Podeszłam i spojrzałam na zapakowaną w fiolię zieloną okładkę.

Był na niej znak toksyczności, za nim zielona mgła. Na górnej części widniał napis "Demons inside of my heart." Była to nazwa całego albumu. W górnym lewym rogu była ledwo widoczna zielona aureola a w prawym zielone, również ledwo widoczne rogi.

– jest idealna. – od razu powiedziałam.

– zgadzam się. – moja siostra przytaknęła.

– okej, to mamy okładkę. Dzisiaj nagrywamy "TØXiC". Jutro nagramy "PlaY BoY" i "wish you were here"

Wepchnął nas do pokoiku nagraniowego.

– a co z tą w pół koreańską? – zapytałam.

– na koniec ją nagramy. Przygotujcie się bo będzie szybki rap, tak jak ćwiczyliśmy.

Zaczęliśmy przygotowania do nagrywek albumu jeszcze przed wyjazdem. Teksty pisałam ja z siostrą oczywiście a z ojcem ustaliłyśmy jak ma to wszystko brzmieć.
Fakt, piosenka sama w sobie to rap , jednak z takim tajemniczym podkładem muzycznym i spokojnym refrenem.

Męczyliśmy się około 3 godzin.

– okej, tylko tyle powiem, że sztosik wyszedł. – powiedział montażysta.

– ile będziecie montować? – zapytałam.

– postaram się skończyć do następnego tygodnia.

– dzięki Carl, dobra Vicki lecimy na wywiad.

Wybiegłyśmy ze studia i od razu wsiadłyśmy do BMW Daniela.

~♡~

– gotowe? – pyta Carl gdy tylko rozsiadłyśmy się.

Dzisiaj zobaczymy TØXiC po raz pierwszy. Nagrywamy naszą reakcję. Piosenka została opublikowana dwa dni temu i ma 2 miejsce na karcie na czasie, tyle nam Carl powiedział. Na 1 miejscu jest ten popularny koreański zespół, BTS, z piosenką DYNAMITE, którą musimy przesłuchać w końcu.

TØXiC trwa 3:40.
Cały teledysk w zielonym motywie, zielone ledy, nasz ubiór w tym samym kolorze i wszystko z dodatkami czarnego. Choreografia do tego była wyjątkowo trudna, jednak było warto.  Pod koniec piosenki w końcu mogłyśmy ją w pełni ocenić. Nagrywki do niego były wyjątkowo przyjemne, ze względu na to, że nie męczyliśmy się z oświetleniem. Tylko właśnie niektóre ruchy musiałyśmy po kilka razy nagrywać..

– jestem pod wielkim wrażeniem. – Vicki jako pierwsza się odezwała.

– Cami, co ty powiesz? – Carl się zaśmiał.

Powoli podniosłam wzrok na niego.

– stary, to jest po prostu kozackie. Nic dodać, nic ująć. Piękne. – klasknęłam w dłonie.

Siedzieliśmy z ekipą w studiu do wieczora opijając nową piosenkę.

– dziewczyny. – do środka wszedł ojciec.

– co jest?

– zgadnijcie kto ma pierwsze miejsce na karcie na czasie.

Wstałam.

– co ty gadasz?! – Vicki podbiegła do ojca.

– przebiliście BTS. Zaraz wam wbije pierwsze 160 milionów odsłon.

Chłopcy z ekipy zaczęli bić brawo a ja przytuliłam siostrę.

W dwa dni. 160 milionów?
Jest to nasz rekord.
Niesamowite uczucie..

~♡~

Po wydaniu całego albumu wszystkie media zaczęły o nas gadać. TØXiC jest nr. 1 w top 10 piosenek.
Oraz ma pierwsze miejsce w top 4 piosenki roku.

– dziewczyny! Dostałyście list! – krzyknęła Millie.

Zbiegłam na dół i odebrałam od niej czarną kopertę.

– Vicki! Dostałyśmy jakieś zaproszenie! – siostra po chwili zjawiła się obok.

– czytaj.

Rozpakowałam list.

– serdecznie zapraszamy Camillę oraz Victorię Levis "Black and White twins" na galę odebrania nagród ,,World of music and artists of the year" 2020 dnia 20 października w Seulu, Jangchung Arena na godzinę 20:00.

– zaproszenie na odebranie nagród?! – krzyknęła białowłosa.

– w Seulu! – krzyknęłam.

– o kurcze..

W Seulu bywałyśmy tylko by załatwiac sprawy w JYP entertaiment. Dałyśmy tam też koncerty, lecz nie zostawałyśmy tam dłużej niż tydzień zazwyczaj.
Przez to, że my również pracujemy w JYP jesteśmy dobrymi przyjaciółmi z takimi grupami jak GOT7, Stray Kids, Twice czy Itzy.

– dobra. Mamy jeszcze miesiąc na przygotowanie się. Rodzice muszą zadzwonić tam do nich i wszystko uzgodnić.

– dzwoń do starych. – powiedziałam i sama jeszcze raz przeczytałam list.

Byłyśmy na wielu galach odebrania nagród, dostawałyśmy złote płyty. To wszystko jest tutaj w mieszkaniu, jak i w studiu.

– hej mamo! Słuchaj, ja i Camilla dostałyśmy zaproszenie na galę odebrania nagród w Seulu za miesiąc. Tak. Okej. To widzimy się za dwadzieścia minut. Kocham cię, papa.

– będą za dwadzieścia minut? – pytam i siadam na kanapę.

– tak. Mama takie "O MÓJ BOŻE, WILLIAM, WILLIAM, okej będziemy za dwadzieścia minut, kocham, papa. – wybuchłyśmy śmiechem.

– widocznie dla niej ta gala będzie czymś specjalnym. – zaśmiałam się.

– no gościu. Dobra, trzeba im coś przygotować zanim przyjadą. Millie! Pomożesz mi? – białowłosa poszła w stronę kuchni.

Niedługo po tym przyjechali rodzice, którzy wbili nam na chate jakby bank obrabowali.

– POKAZUJCIE LIST! – krzyknęła mamita.

– masz. – podałam obojętnie przeglądając instagram.

– musisz się skontaktować z prowadzącymi, Will. – powiedziała czytając. – no co, zasłużyłyście na odebranie nagród roku. – powiedziała i przepisała z listu numer do prowadzących.

– okej, zadzwonię jak będę w studiu. Jedziecie też? Bo muszę pare spraw załatwić tam.

– pewnie. – powiedziałam.

Ubrałam na siebie byle co i usiadłam a tylnich siedzeniach w białym BMW ojca. Obok mnie usiadła Vicki. Mama usiadła na miejscu pasażera.
W studiu przysłuchiwałam się rozmowie ojca z menadżerami prowadzących.

– okej. Okej przekaże dziewczynom. Dziękuję bardzo. Do zobaczenia.

Rozłączył się.

– I CO?! – wykrzyczałyśmy.

– zaśpiewacie na otwarciu. – powiedział i zaczął szukać czegoś w papierach.

– SŁUCHAM?! – znowu jednocześnie.